Ik heb 'm uit! Ik was van plan om iedere dag tien bladzijdes te lezen in Odysseus, dan zou ik aan het einde van de maand mooi uitkomen. Maar ik ben er doorheen gevlogen, van de week 's ochtends zo tegen half vijf las ik de laatste pagina.
Pardon? Tja, het slapen wil sinds een tijdje niet zo lekker. Het maakt niet uit hoe vroeg ik naar bed ga, om vier uur word ik wakker. En soms om twee uur. En soms en om twee uur en om vier uur. Argh! En ik sliep voorheen zo lekker... Heerlijk, acht uur aan een stuk knorren. Geen idee waardoor het begonnen is, maar inmiddels ben ik er natuurlijk helemaal op gefixeerd.
Zodra ik wakker word, ben ik klaarwakker. En ik ga niet malen, want op het slapen na, heb ik niets om me druk over te maken. Ik wil alleen erg graag weten hoe laat het is. Eerst check ik of het nog donker is. Meestal is het antwoord ja. En dan ga ik toch even kijken. Niet dat het een zier uitmaakt, maar goed. Ik wil het weten.
Nou ging ik laatst toch even naar mijn huisarts, meteen het niet-slapen aangekaart. Of ik me er druk om maakte. Welnee! Zucht. Tuurlijk, vanaf het moment dat ik erover denk om naar bed te gaan, realiseer ik me dat ik al ruim een maand geen ononderbroken nacht meer heb gehad. Ik mis m'n acht uur slaap! En door de vermoeidheid slaap ik in de weekenden weer overdag. Daar zal m'n lichaam dan wel behoefte aan hebben, maar ik vind het niet fijn. Hoef ik niet te werken, lig ik te pitten. Tof.
Hoewel de dok en ik allebei niet enorm van de medicijnen zijn, heb ik toch een paar pilletjes meegekregen. Voor als de nood hoog is. Ze liggen dus nog in de kast, want ik houd er echt niet van. Maar goed, waarschijnlijk werken ze wel als een soort placebo, zo van: "Ik heb ze in huis, als het nu heel erg wordt, dan kan ik ze altijd pakken."
Maar waar ik meer aan heb, is de folder met adviezen die ik meekreeg. De meeste kent iedereen natuurlijk al lang: geen koffie meer drinken na een bepaalde tijd, rustig de dag afbouwen, niet meer bellen, tv kijken, facebooken, dat soort dingen. Dat deed ik altijd al. Wat ik niet wist, is dat iedereen gedurende de nacht meerdere keren wakker wordt. Alleen ben je je daar normaal niet van bewust. Mijn acht uur aan een stuk bestaat dus helemaal niet. En, naarmate je ouder wordt, heb je minder behoefte aan slaap. Dat wist ik wel, maar daarbij moest ik altijd aan mijn moeder denken die al jaren 's nachts wakker ligt. En mijn oma voor haar. Maar goed, die dames zijn / waren natuurlijk wel een stukje ouder dan ik. :) O ja, als je niet moe bent: niet naar bed!
Waar het om gaat: zorg dat je slaapkamer een fijne plek is. Om te ontspannen, niet om te malen of je te ergeren. Als je in bed ligt, ontspan. Ook al lig je wakker.Lukt dat niet, dan sta je op. Vandaar dat ik meerdere nachten met Odysseus op de bank zat, meestal zo vanaf een uur of vier tot half vijf. Dan had ik weer een hoofdstuk uit en werd ik zoetjes aan moe. En meestal sliep ik dan vrij snel in, totdat de wekker ging. Wat me opviel: hoewel ik me erg druk maakte over de volgende dag, of ik wel fit zou zijn, viel dat best mee. En nu ik het allemaal een heel eind losgelaten heb, voel ik me helemaal prima. Goed, ik hoop nog steeds dat ik binnenkort niet meer 's nachts op de bank zit, maar verder... Het is 'gewoon' een kwestie van omdenken. Mind over matter. En daar houd ik wel van!
Okay, Odysseus dus. Wat heb ik genoten! Daar was ik nog best verbaasd over. In het verleden heb ik meerdere pogingen gedaan, iedere keer strandde ik na een pagina of dertig. Mijn vertaling van de Ilias en Odyssea komt uit 1959, wellicht dat het taalgebruik daardoor ietwat oubollig is.. Maar dat heeft ook wel wat. Ik heb de prachtigste formuleringen voorbij zien komen, zoals deze: "Zodra de dageraad met roze vingers het licht in het oosten had ontstoken, stond de zoon van Odysseus op om zich te kleden." Poëtisch, toch? Waar er in de Ilias heel veel werd gevochten en dit bijzonder beeldend werd beschreven (de darmen vlogen in de rondte), nu werd er heel veel gegeten. Althans, om de Goden gunstig te stemmen, moest er vee worden geofferd. En dan niet het kneusje van de groep, nee, alleen de allermooiste dieren waren goed genoeg. Ook dat werd heel gedetailleerd beschreven. Fijn, voor een vegetariër. :) Overigens kregen de Goden niet alles kregen van de offerdieren.Ze kregen wel een heel smakelijk stuk, met wat wijn en gerstekorrels erbij, maar de rest werd door de sterfelijken lekker zelf opgepeuzeld.
Waar ik erg aan moest wennen,was de manier waarop er met de onsterfelijken werd omgegaan. Die kunnen nl zomaar het uiterlijk aannemen van iemand anders, even bij iemand op bezoek gaan, hem dan het een en ander influisteren en dan gaan ze er weer vandoor. Oftewel, als jij iets doet wat een ander niet aanstaat, kun je altijd zeggen dat je op het advies van de Goden bent afgegaan. Dat ze jou, om je in de luren te leggen, verkeerd advies hebben gegeven. Profetieën, voorspellingen, ook aan de orde van de dag. Maar op een gegeven moment viel mijn kwartje. Zo anders dan ons westerse geloof is dit niet. Wij zijn opgevoed met het geloof in een almachtige en hoewel wij hier onze eigen verantwoordelijkheid dienen te nemen, leggen we toch ook veel bij hem neer. Toen ik eenmaal m'n Rooms-Katholieke bril af had gezet, begon ik echt te genieten. Bijzonder hoor, ik ben al zo lang niet meer praktiserend, blijkbaar zit het toch nog diep.
Alleen die Odysseus zelf, he.. Dat is best een arrogant mannetje. Ja, hij is heel slim. En schrander. En snugger. Zo ongeveer alle synoniemen heb ik voorbij zien komen. Echt Homeros, ik weet het, hij is hartstikke gehaaid!! Maar nu is het afgelopen... Ik ben best trots op mezelf, een van de allergrootste klassiekers aller tijden heb ik gewoon uit. En het was fijn! Waar ik nu mee op de bank zit voor mijn Midnight Reading? De donkere kamer van Damokles van W.F. Hermans. En ja, tot nu toe ook erg mooi!
Fijn weekend allemaal! X
