Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X










zondag 14 september 2014

Retraite

 De afgelopen dagen was het eindelijk zover: Maria ging op retraite! Als ik de afgelopen maanden vertelde dat ik op retraite zou gaan, kreeg ik vaak de vraag wat dat nou inhield, zo'n retraite. Tja, bezinning, rust, stilte. Met meer kwam ik ook niet. Maar nu weet ik het! Althans, ik weet wat het voor mij betekent.

 Voor mij was het een zoektocht. Letterlijk, want het klooster in Velp (bij Grave, om de hoek dus) is in een vierkant opgesteld. Hartstikke handig, want je bent nooit de weg kwijt. Je loopt een rondje en uiteindelijk kom je op je bestemming. Maar omdat alles zoveel op elkaar lijkt, ben je juist voortdurend de weg kwijt! Bijzonder, vanmorgen, een paar uur voor vertrek, wist ik precies waar ik was. Symbolisch?

 Daarbij was het ook een zoektocht naar Franciscus. De heilige wiens verjaardag we op vier oktober, dierendag, vieren. Daarvan kende ik hem wel, maar verder? Er is ontzettend veel over hem bewaard gebleven en over Clara, zijn eerste vrouwelijke volgeling. Hij was een leider, zonder dat overigens te ambiëren. Een doorzetter. Radicaal! Hij wist heel goed wat hij wilde en hij ging ervoor. Zijn weg, zijn manier. Mooi, niet altijd makkelijk... Voor hem en voor de mensen in zijn omgeving.

 En natuurlijk was het ook een zoektocht naar onszelf. Althans, naar onze waarden. "Wat vind ik belangrijk? Wat wil ik?" Een weekend van dialoog en delen. Ontmoetingen. Samen zijn, maar met genoeg tijd voor jezelf. Op een prachtige locatie!

 Voor wie dit soort weekenden geschikt is? Voor wie niet? In onze groep zaten deelnemers die al vaker een retraite hadden gedaan, maar ook mensen voor wie het de eerste keer was. Een mantelzorger, wiens vrouw onlangs in een verpleeghuis opgenomen was. Een dame van 1933, een pensionado en een veertiger (Maria herself of course). Een dame die er eigenlijk helemaal niet wilde zijn, maar toch tot het einde gebleven is. Heel gemêleerd dus. Wat ik bijzonder vond: bij het voorstelrondje werd niemand gevraagd wat hij of zij voor de kost deed en wat de reden was voor het komen. Nee! "Waar houd je van? Wat zul je nooit doen?" Dat waren vragen die gesteld werden. Stof om na te denken.....

 Wat ik mee naar huis neem? Een heerlijk gevoel, in mijn hoofd en mijn hart. Dankbaarheid voor de afgelopen dagen en de enorm goede zorgen. Want echt... Zorgen, dat kunnen ze Bij de Kapucijnen. Ik had me al aangemeld voor Tafeltje Dekje, alleen staat dat nog niet op het programma. Heel jammer! En als je dan ook nog als afsluiter een persoonlijke zegen van de begeleiders krijgt... Dan voel je je bijzonder gezegend! Denk je nu, dat is allemaal leuk en aardig Kaza Maria, maar wat heb je nu concreet en precies gedaan, de afgelopen dagen? Tja... Dat kan ik dus niet uitleggen. Kijk eens op de site en als het je aanspreekt, meld je aan. Je zult geen spijt krijgen, beloofd. Er is nog plek. :) O ja, een ding wil ik nog wel zeggen: net als Franciscus ga ik meer mijn eigen weg volgen. Wat dat ook moge betekenen. :) Maar ik ga het doen!

In mijn vorige blog beloofde ik jullie een logje over mijn kookavonturen. Door al het gedoe met muis en haard en de lange dagen op het werk (want bijna vakantie!) is dat er nog niet van gekomen. Komt nog, echt! De aankomende drie weken heb ik vakantie, dan heb ik vast meer tijd om te bloggen. :)

En dan sluit ik nu af met het uitzicht vanuit mijn slaapkamerraam de afgelopen dagen. Ah...... Hemels!

5 opmerkingen:

  1. Wat mooi dat je er voor hebt gekozen om dit avontuur aan te gaan en dat het je zoveel heeft gebracht!
    Fijne vakantie alvast, Christel

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je maakt me wel nieuwsgierig! Wat grappig dat dit dan net bij jou om de hoek is! Ik zit nu op mindfilness en ik vind een meditatie van 20 minuten al lang....maar als ik jou zo hoor, werd er ook veel besproken? In ieder geval een mooie ervaring rijker en een goed begin om je vakantie te beginnen. Geniet!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat mooi om te horen dat je mee je eigen weg gaat volgen. Blijkbaar heeft het je goed aan het denken gezet. Ik had graag met je mee gegaan, maar misschien is het wel goed geweest dat je het alleen gedaan heb. Ik ga dit zeker ook nog eens doen. X

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik krijg echt zin om het ook eens te doen ... mooi uitgelegd, ookal is het heel moeilijk om dit onder woorden te brengen. Tof dat het je zo'n deugd heeft gedaan! Fijne vakantie, lekker genieten!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi dat je deze bijzondere ervaring deelt. Op retraite ben ik nog nooit geweest, maar ik ken het serene gevoel van een klooster wel (vanwege mijn tante uit Noorwegen). Je eigen weg gaan is een mooi gegeven. Ik wens je op dat pad veel succes en liefde toe. Liefs Rosalie -studiozakka-

    BeantwoordenVerwijderen