Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X










vrijdag 28 februari 2014

Appeltje by Anne & Vrouwtje Down Under

"Vrouwtje, wat heb je daar? Appel? Nom, willikook!" En wat la prinzipessa wil, dat heeft ze niet in dr bips, zeg maar. Daar ging het appeltje, recht het bekkie in. Met uitzondering van het kroosje natuurlijk, dat is niet goed voor Mme! Fijn weekend allemaal, geniet ervan!

maandag 24 februari 2014

Give Away by Mirjam Down Under

Kekke schoentjes, he? Echt om op te vreten, want ze komen uit het Graafsche chocowinkeltje. En met een beetje mazzel komen ze binnenkort door jouw brievenbus.

Sinds ruim een jaar is Mirjam Down Under namelijk actief op Facebook en dat moet gevierd worden! Wat je mag doen? Mij hier volgen of op Facebook en een reactie achterlaten dat je de schoentjes graag wil weten. That's all! Op Internationale Vrouwendag gaat de Notaris de winnaar trekken. :)

zondag 23 februari 2014

Bloedoor, koelvloeistof & zonneschijn by Mirjam Down Under

Zooo.... Anne & Vrouwtje zitten saampjes heerlijk op de bank. Lekker dicht tegen elkaar aan. Hebben ze wel verdiend! Het was nogal een druk en dramatisch weekend.

Weet U het nog? Vrijdagavond zaten de dames bij Dokkie in verband met Anne's bloedoor. Mme had opeens een flapoortje. Bijzonder, heeft ze anders nooit! Toch maar naar de Dok, want gedurende de dag werd het oor steeds flapperiger. En warm, en dik. Daar zaten we dus, gezellig met z'n allen. Anne nam natuurlijk haar kans waar om de andere aanwezigen duidelijk te maken dat dit haar wachtkamer en dokkie was. En ze was ook niet te beroerd om even wat knufs te scoren bij de baasjes van de andere patienten. Het bloedoor lijkt mee te vallen, het bloed zat vrij bovenaan. Als het lichaam het bloed zelf gaat verwerken, kun je een soort verschrompeld oortje krijgen. Dat is bovenaan niet zo erg, het oor ziet er alleen wel anders uit. Als het bloed lager zit, kan de gang naar binnen ook verschrompelen. Kleiner worden dus. Waardoor je meer kans op oorontstekingen hebt. En met deze puntoortjes en een voedselallergie heeft Mme al een verhoogde kans op ontstekingen. Om het verschrompelen tegen te gaan, zou je moeten opereren. Houden we helemaal niet van.... Dok heeft het bloed uit het oor gehaald, met een heule grote naald. Anne gaf natuurlijk geen kik, je bent een bull of je bent het niet! Met boel mazzel blijft het bloed weg, maar die kans is maar klein. Als het terugkomt, gaan we kijken of we de natuur z'n werk laten doen of dat het een operatie wordt. Afwachten dus. Met oorzalf en een strikt oor-schud-verbod gingen de dames weer naar huis.

Dat was al best een beetje drama, maar toen werd het zaterdag. Miss Anne & Vrouwtje kwamen terug van de training, even kletsen en knuffen met de Buur. Voor de duidelijkheid: Anne knufte en Vrouwtje kletste. Buur was de koelvloeistof aan het bijvullen, ze gaan binnenkort op vakantie. Andere buurtjes kwamen er ook bij, gezellig! Meteen afgesproken dat we dit jaar toch maar eens serieus over een nieuwe schutting gaan nadenken en praten. Mooi! Ondertussen Anne een keer onder de auto van de Buur uitgevist. Even later was ik thuis en realiseerde ik me dat koelvloeistof giftig is voor honden. Oei.. Internet gecheckt. Klopt, het is heel erg giftig. Toch de Dok maar gebeld. Die had geen dienst, naar de vervanger in Malden gebeld. Ik hoopte nog zo dat ze zou zeggen dat het wel mee zou vallen. Maar nee, ze zei meteen dat koelvloeistof ontzettend giftig is. Kelere. En nu? Laten braken met zout. Als de maag laag is, eerst wat laten eten en daarna een flinke lepel zout achterin de keel. Laat ik nou alleen zo'n klein dispensertje hebben, ik gebruik amper zout. Schiet niet op! Dus huppekee, Mme in de auto geladen en naar Malden gesjeest. Een paar rode verkeerslichten gezien, beetje de maximumsnelheid overschreden... Alles voor het goede doel! De Dok stond al klaar met de spuit, wel handig als je weet hoeveel je weet hoeveel je hond weegt. En daar kwamen alle brokjes van de hele dag..... Bakken vol. Er kan best een hoop in, hoor! We waren er gelukkig snel bij en als Miss Anne al wat koelvloeistof binnen heeft gekregen, dan was het heel weinig. Gelukkig!! Na een spuitje tegen de misselijkheid en nog een spuit tegen de algehele malaise en een dikke knuf gingen we best nog wel bibberig weer naar huis. Het blijkt maar weer; een ongeluk zit echt in een kleine hoekje....

Om het weekend toch positief af te sluiten, zijn de dames vanmorgen naar Herperduin geweest. Lekker de pootjes strekken uitwaaien en genieten van het zonnetje! Zo fijn!

vrijdag 21 februari 2014

Fysio, McSushi & Bloedoor by Mirjam Down Under

Vandaag de laatste keer naar de fysio! Voor deze speciale gelegenheid waren de nageltjes gelakt en de beentjes onthaard. Fijn voor de fysio, toch? Weer eens wat anders. Ik heb nog even overwogen om m'n nieuwe setje aan te trekken, maar om nou in een see-through slip op die tafel te gaan liggen... Iets te veel van het goede! Het werd dus een gouwe ouwe van de Hema. Fysio en Miss Down Under hebben afgesproken om aan te kijken hoe het gaat. Rustig aan, is het advies. Regelmatig achter de compu weg en een rondje lopen. Koffie halen, bijvoorbeeld. Zullen de collega's fijn vinden! Om dit heuglijke feit te vieren, is er een bak sushi bij de Mc Sushi gehaald, fijn! En Miss Anne had ook nog een fijne verrassing, een bloedoor. Fijn.... Maar niet heus. Daarover meer later. Voor nu: fijn weekend allemaal! x

woensdag 19 februari 2014

Guest Down Under

Meet my Guest Down Under! Deze heer (dat mag ik wel verklappen) wilde wel poseren voor een gastblog, maar wilde wel graag anoniem blijven. Geen probleem, Miss Down Under is zeer discreet. Willen jullie raden waar deze foto gemaakt is? In ieder geval op een locatie waar het iets frisser is dan hier! :)

Wilt U ook een keer gastbloggen met Uw poezelige voetjes? U bent van harte welkom, laat maar weten!

dinsdag 18 februari 2014

Geluksmoment by Mirjam Down Under

Fluiten bij jullie de vogeltjes 's ochtends ook al? Fijn, he? Vanochtend, toen ik naar buiten stapte om naar het werk te gaan, was het ook weer genieten. Op het moment dat ik de deur op slot draaide, zag ik twee kauwen op de dakrand zitten. Poepgat mijn kant op. Hmm..... "Als ze maar niet...." en ja hoor, daar kwam de eerste flinke groene flatsj naar beneden. Ik kon nog net aan de kant springen! Zo fijn, om net niet op de kop gescheten te worden! :)

maandag 17 februari 2014

Nog een paar RAKjes

Vorige week hadden de kabouters toch een briefje bij mijn manager achtergelaten? Dat ze hem hun schoonmaakdiensten twee maal per week gratis & voor niets aanboden? Even naar het keukentje aan het einde van de gang lopen, mok in de vaatwasser en de kabouters doen de rest. Meneer was vandaag weer op kantoor en kon het erg waarderen. Of deze actie van mij was? Dat was natuurlijk het moment geweest om hem in het ongewisse te laten, maar dat lukte mijn egootje toch niet. Ook zijn echte verjaardagscadeau viel in de smaak. Hij heeft iets met elanden en ik had een ex libris stempel besteld. Uit Amerika. Eigenlijk te gek natuurlijk, om zoiets de halve aardbol over te laten sturen. Even niet aan de airmiles gedacht toen ik de bestelling plaatste. Anyway!

Op Facebook stond een oproepje over een hond met Cushing, of iemand meer info kon bieden. Mijn vorige hond had deze ziekte, dus ik heb wat korte info gestuurd en aangegeven dat ze me kunnen benaderen als ze meer info willen hebben.

Ik heb een kortingsbon aangeboden voor speciaal hondenvoer. Dat spul is hartstikke duur, dus ik hoop dat ik er iemand blij mee kan maken.

Zometeen ga ik een boek klaarmaken voor verzending, daar ga ik een kaartje bijdoen voor de koper. Met mijn dank voor de aankoop!

En dat was het wel zo'n beetje.. Wat vind ik dit toch leuk om te doen, zou het hele jaar niet RAK-jaar moeten zijn? Oftewel... zou ik het hele jaar door niet ietwat aardiger en attenter kunnen zijn? Hmm.. daar denken we nog even over na. ;) En nu ga ik heel lief voor mezelf met een biowijntje op de bank, fijne avond!

zondag 16 februari 2014

RAKken & Krijgen & Huishoudelijke mededeling

 Fijn hoor, zo'n RAKweek. Leuk om een stapje meer te zetten of meer aandacht te besteden aan wat je altijd al doet. Voor mij was het ook ontvangen - de cadeautjes vielen letterlijk op de mat! Deze DVD won ik via de Dierenbescherming. Ik wilde al een hele tijd gaan en toen was de film opeens uit de bios verdwenen. Maar nu kan ik 'm lekker thuis, op de bank en onder m'n dekentje kijken. Sjippies erbij, fijn!

Bij Readkapke won ik dit 'kleinigheidje' zoals ze het zelf noemde. Nou... zo zou ik het zeker niet noemen! Hartstikke leuk en het lag ook nog op Valentijnsdag in de bus, supertiming!
 Voor Valentijn stuurde ik ook kaarten, eentje naar iemand met wie het contact wat verloren is. Twee naar Miss Anne's vriendjes! Met een boodschap op de envelop voor de postbodes en postsorteerders. Voor de lovebirds die bij weer en onweer in mijn achtertuin bivakkeren, verzorgde ik een uitgebreid Valentijnsdiner. Beetje jammer dat ze altijd wegvliegen zodra de achterdeur opengaat, maar goed. Ook ben ik naar de Voedselbank geweest, hier in de Graaf zamelen ze ook kleding in. Mooi! Normaal gaat hier alles in de zak, lekker makkelijk, maar sinds ik gehoord heb dat dat verkocht wordt, ben ik daar niet meer zo happy mee. Dit komt rechtstreeks bij iemand terecht die het nodig heeft. Beter!
Gisteren lagen deze kaarten in de bus, leuk he? En het allerleukste: de tekst "Love your Smile" is van mij! Bij Hip & Hot Magazine op Facebook zochten ze complimenten. Aangezien ik de beroerdste niet ben, keilde ik er een paar, zo uit de losse pols, op het Feestboek. Even geleden stonden de winnende complimenten erop, met de oproep contact op te nemen als je je kaart herkende. Ik was natuurlijk al lang weer vergeten wat ik ingediend had, dus niet gereageerd. Tot er een friendly reminder stond... Of oa Kaza Maria zich wilde melden! Van mijn kaart heb ik er boel gekregen dus als iemand een keer verrast wil worden? Laat maar weten!

In het kader van de RAKweek heb ik de chocoverkopende dame vriendelijk gevraagd hoe het met haar gaat. Ze loopt al jaren met een beugel, drama! Daar wil ze nogal eens uitgebreid, kies voor kies, haar verhaal over doen. Mijn vraag was dus een zeer bewuste RAK! Op een gegeven moment was ik het beu, ik had namelijk nog wat nodig (naja, nodig, ik wilde nog iets kopen, echt nodig heb je natuurlijk niets uit een chocowinkel) en daarvoor had ik haar hulp nodig. Toch bijzonder, dat je als verkoper liever je verhaal doet dan dat je iemand iets verkoopt. Maar goed, uiteindelijk heb ik kunnen melden dat ik echt moest gaan, maar dat ik nog iets nodig had. Nadat de buit binnen was, ben ik 'm razendsnel gesmeerd, doej!

Verder heb ik mezelf een internetloze dag cadeau gedaan. En dat beviel goed! Ik ben de hele dag druk met even hier iets checken, daar naar een reactie kijken.. Niet bepaald rustgevend. En 's avonds nog bloggen en zoveel mogelijk blogs lezen. Best logisch dat de avonden zo kort aanvoelen. Kortom: dit smaakt naar meer. Voortaan wordt iedere donderdag dromendag. Of zoiets. In ieder geval internetloze donderdag. Alleen bekt dat niet zo lekker. Mocht iemand een betere benaming weten - let me know!

En in het kader daarvan mijn huishoudelijke mededeling. De meesten van jullie weten wel dat ik nog een blog heb - Mirjam Down Under. Miss Down Under heeft besloten bij Kaza Maria in te trekken. Voortaan schrijf ik nog een blog per dag, zodat ik meer tijd overhoud voor andere dingen. En ach, regels zijn er om gebroken te worden, het kan best zijn dat ik toch perse twee blogs wil schrijven. Moet kunnen. Maar dat zien we dan wel weer.

Mirjam Down Under wil graag entertainen, op een luchtige en vlotte manier laten zien wat haar overkomt en wat ze meemaakt. Maar ook waar ze (op haar high heels) voor staat. Kaza Maria gaat over het consuminderen, het RAKken, de Geefmaand waar ik afgelopen november met nog 49 enthousiaste gevers aan mee deed. Dat gaat prima samen en vanaf vandaag gaat dat dus ook gebeuren. Ik heb er zin in, jullie ook?

Hele fijne zondag, geniet ervan! X

woensdag 12 februari 2014


Leuk, hoor, zo'n RAK-week! Zondag ging ik al in de voorbereiding, ik heb een paar beterschaps, verrassings, opbeur- en zomaarkaartjes gestuurd. Leuk! Ook dit pakketje maakte ik klaar. Een vriendin is op vakantie naar Zuid-Afrika. Doet ze goed! Doet ze zowiezo goed, bijna ieder jaar ontsnapt ze de winterblues overhere en vertrekt ze naar een zonnig oord. Ze is al naar Indonesie geweest, Jamaica, Mexico en nu dus Zuid-Afrika. Maandag was ze jarig, altijd leuk, om op vakantie jarig te zijn. Ik had deze foto ge-appt, vond ze erg leuk! Maar.... dit pakketje ligt niet meer hier thuis, dat ligt bij ons op het werk. Ze is ook een collega, vandaar. :) En ik had er een stukje over geschreven op Mirjam Down Under. Bewust heel vaag, omdat ze niet wilde dat het dievengilde wist dat ze er niet was. Dat blog was een verrassing voor haar, daar was ze erg mee in haar nopjes!

Ook ben ik op pad gegaan met mijn drie zakken beddengoed, voer, speelgoed ennogveelmeer voor de hondjes in Roemenie. Nou heb ik niet zo'n grote auto, dat wist ik al, maar hij zat goed vol! Onder andere met deze nieuwe retrolakens. Cool, he? Ik vond ze hartstikke hip. Had mijn moeder gekregen. Van haar schoonzus, voor mijn zusje en mij. Lief! Ik moest wel lachen, voordat mijn zusje de lakens had gezien, riep ze nog dat ze vast prima waren, maakte niet uit hoe ze eruitzagen, het dekbed zat er toch overheen. Tuurlijk.. Toen ze ze zag, hoefde ze ze dus niet meer. Tuttebel! Het waren echt nog van die ouderwetse, zonder stiek dus. Dus ja, makkelijke huisvrouw die ik ben.... Hoefde ik ze ook niet. Niet erg, de hondjes zijn er vast reuzeblij mee.

En verder? Vandaag heb ik een kopje thee bij iemand in de bus gedaan. Althans, het zakje. :) Een ander zakje zit al in de tas, voor een collega. Ik heb de vieze mok van mijn manager in de vaatwasser gedaan. Dat doe ik normaal niet, das een principekwestie. Maar ach, voor een keertje... Ik wil er nog een briefje bij doen, namens de kabouters. ;) Ik heb een briefje opgehangen op de toiletten, of de dames het toilet ajb netjes achter willen laten. Gebeurt namelijk lang niet altijd. Ik kan daar van alles van vinden, ik kan er ook iets proberen mee / tegen te doen. Van een collega uit Wit-Rusland krijg ik altijd bubbels en choco. Ik stuur haar dan ook iets. Ze zou mijn manager deze week in Moskou zien, dus niet. Ik had hem wat choco en thee meegegeven, dat was dus niet zo handig. Hij hoeft het van mij niet weer terug te nemen, dat vond ik zo sneu. Hij laat het op ons kantoor in Moskou achter, ook goed. Het is nogal een zoetekauw, ben benieuwd of hij zelf niks opheeft... ;)

Was het weer! Hele fijne avond!

zondag 9 februari 2014

Random Acts of Kindness

Vorige week zondag ging ik met de mams naar de schouwburg. Op een zondag naar Nijmegen... Koopzondag! Niet echt handig. Om het milieu te sparen en mezelf het gedoe van een hele dure parkeerplaats te zoeken, besloot ik met het treintje te gaan. Helaas hebben we in Grave geen station, dus ben ik eerst naar Wijchen gereden en van daaruit naar de grote stad. Blijkbaar meent de NS dat wij boerenkinkels maar een keer per uur naar de stad hoeven, maar verder is het prima te doen met het treintje. Had ik mooi de gelegenheid om een RAK (Random Act of Kindness) uit te voeren, leuk!

Het mag natuurlijk niet, want je betaalt voor je vervoer en niet voor het stempelen van je kaartje.... Maar ja, weggooien is zonde, toch? RAK nummer twee van die dag! Laat het aankomende week toch Random Acts of Kindness Week zijn. Een hele week om met z'n allen dit soort acties uit te voeren, leuk toch?

Vandaag ben ik al begonnen, ik heb een paar kaartjes geschreven. Dankzij tante Pos vallen ze hopelijk dinsdag op de mat. ;) Voor mijn lieve overbuurtjes die altijd mijn pakketjes aannemen, heb ik een kleinigheid ingepakt. En morgen ga ik drie tassen met beddengoed, kruiken, speeltjes en nog veel meer wegbrengen. Misschien hebben jullie het op Facebook gezien, de Roemeense honden en katten die in de sneeuw opgevangen worden. Ik ben het huis maar weer eens doorgegaan en wat ik niet meer nodig had, gaat nu naar de beessies daaro. Ik heb nog wat potten met zalven, kalktabletten en voer gekocht en dat breng ik morgen weg. Fijn! Mochten jullie hier meer over willen weten, klik dan hier.

Fijne zondag allemaal! X Mirjam