Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X










dinsdag 26 april 2016

50 Tinten Mirjam las: Hou me maar vast - José Franssen


’s Ochtends om kwart voor negen stond de uitgever van “Hou me maar vast” op de stoep: special delivery! De dames Franssen waren precies op tijd om met me mee te gaan naar de kapper. Normaal wil ik best een praatje doen met de kapsters, maar deze keer had ik geen tijd. Ik moest lezen! “Wilt U nog een koffie? En een tissue?” Straf spul, die haarverf.

De dames Franssen hadden me snel te pakken. Loslaten? Ho maar. Na de kapper moest ik nog naar de supermarkt, denk maar niet dat ik alleen ging. Al kon ik even niet lezen, ze bleven in mijn hoofd rondspoken. “Hou me maar vast” brandde in m’n tas. Bij thuiskomst meldde ik op social media dat ik er even niet was, druk! Bak thee erbij en door.

José Franssen beschrijft in “Hou me maar vast” de jaren waarin haar moeder dementeert, de gatenkaas die Alzheimer in de hersenen veroorzaakt, alles waar ze afscheid van moeten nemen. Vaardigheden als fietsen, de krant lezen en het verwoorden van gedachtes. Gesprekken, herinneringen, woorden en leefomgeving. Alles verandert en verdwijnt stapje voor stapje. Hun relatie, zorgen komen. Zorgen om en zorgen voor.

Oud worden, dat willen we allemaal. Maar dan wel waardig, in stijl. Lang en gelukkig, u weet wel.  Zoals we ons hele leven geleid hebben, op onze eigen voorwaarden. Oud en gebrekkig? Daarvoor passen we. “Hou me maar vast” laat in prachtig gekozen woorden zien dat controle en zelfbeschikking iets van het verleden zijn als Alzheimer om de hoek komt kijken. Alzheimer speelt een spel waarvan de spelregels continu wijzigen, een spel dat je niet kunt bijbenen.

Laten we wel wezen, niet alleen Alzheimer neemt de boel over, ook wij met z’n allen. Mantelzorgers, familie, verzorgenden. Ook daarover gaat “Hou me maar vast”, onze relatie tot de oudere generatie, ons zorgstelstel. De vele regels, de bureaucratie en de mensen. De onmacht. Daarmee maakt het een boek voor ons allemaal. Houd er wel rekening mee; de dames Franssen blijven u nog wel even bij.












zondag 24 april 2016

Jongens en meiden enzo

Facebook

Op Facebook kwam ik laatst een post tegen over RTL7. Dat het belachelijk was dat de zender een programma uitzond voor jongens en techniek. En niet voor meiden dus. Meestal reageer ik niet meer op dit soort posts, ik heb geen zin in de meldingen van Facebook dat tientallen vrienden onder mij gereageerd hebben. En meestal gaat het om het zenden, niet om een discussie. Schreeuwen, niet luisteren. Op de een of andere manier waren mijn vingers deze keer sneller, voor ik het wist had ik mijn reactie getypt en op Enter gedrukt.

Mannenzender

Wat mijn reactie was? RTL7 heeft een concept, net als alle andere zenders trouwens, en dat is dat ze een mannenzender zijn. RTL7 zendt stoere films uit waarin veul geschoten wordt, met zoveel mogelijk grote wapens en meestal ook boel achtervolgingen. Er wordt niet gezegd dat dames niet mogen kijken, hee, hoe meer kijkcijfers hoe liever. Maar men richt zich op mannen.

Marketing

Das marketing, je onderscheidt je door je op een duidelijke manier neer te zetten. En dat onderscheiden, dat is handig, dan weten mensen waarvoor ze bij jou moeten zijn. RTL7 doet dit dus zo. Daar kun je van alles van vinden, maar zo werkt het nu eenmaal. Als je een programma voor de hele familie wil zien, moet je naar de TROS. Die heeft niet voor niets de slogan dat ze de grootste familie van Nederland zijn.

Strijkijzers

Mijn reactie werd niet gewaardeerd en dat snap ik best. Ik vind ook dat meiden prima tot hun recht komen in de techniek. Hoezo zou dat alleen voor jongens zijn? Van mij mag iedereen doen wat hij of zij wil. Meisjes hoeven niet alleen lief en mooi te zijn, waar jongens dan weer stoer zouden moeten zijn. En verschrikkelijk, de folders van speelgoedwinkels waarin meisjes met strijkijzertjes en stofzuigers spelen.

Hand in boezem

Maar laten we dan wel onze hand in onze C-cup steken. En onze dochters niet meer meisje-meisjes noemen als ze toevallig liever in een rok lopen dan in een broek. Of liever met een pop dan met een voetbal. Alsof je dan echt vrouwelijk bent. En laten we dan ook het roze en blauwe speelgoed voorbijlopen in die bewuste speelgoedwinkel en unisex speelgoed kopen. Onze kinderen creatief, slim en interessant noemen, goed zoals ze zijn. En niet alleen maar lief of stoer. Onszelf een flinke pets op de hand geven als we weer een dubbel signaal uitzenden. Want reken maar dat de volgende generatie naar ons kijkt en ons maar al te graag pleased.

Vrouwenseries

En zullen we dan ook meteen stoppen met de grapjes over die mannen die de hut uitgestuurd worden als onze favoriete vrouwenserie op tv komt? Want over die series hoor ik mijn seksegenoten dna weer niet klagen...


maandag 18 april 2016

Amsterdam!

Vorige week waren Zusje en ik in Amsterdam. We hadden kaartjes voor Macklemore & Ryan Lewis en bleven een nachtje. Koud vijf minuten in de stad, terwijl ik dit koele karretje op de foto zette, had ik m'n eerste compliment in de pocket: "That's a cool picture, you must be a professional photographer!" "Well sure I am!" Het zette meteen de toon voor het weekend, gezellig! 


 *Zet me straks maar op de foto, als ik m'n haar gedaan heb.* Sorry Zusje! ;)
Toen we bij ons hotel aanbelden, ging de deur open en zagen we... deze trap. En hetzelfde behang als wij thuis hadden in de jaren zeventig. :) Naar boven gesjokt, heel blij dat we niet voor twee weken spullen bij ons hadden; u zit op de derde verdieping. Oftewel, we mochten nog twee trappen beklimmen. De echte Amsterdam experience!


Lekker geslapen? Nou... Beetje jammer dat de onderburen zich niet realiseerden dat je beter geen wiet kunt roken in een hotel. Want ja, die brandalarms, he? Ik zag mezelf al in m'n bijna nixje op de straten van Amsterdam staan. Na drie verdiepingen naar beneden te zijn gesprongen...  Wel heel luxe: we kregen ontbijt op bed. Bij gebrek aan een eetzaal, maar dat mocht de pret niet drukken.

Je zult maar met een boeken- en postblogger op pad zijn. "Moment Zusje, even kijken!" En als je dan niet zo van de boeken en kaarten bent... Dan heb je het zwaar. Gelukkig is ze wel wat gewend. ;)

 We hadden het heerlijk. Plenty of time, we besloten om het voorprogramma van Macklemore & Ryan Lewis te skippen en op ons gemakje door de stad te lopen en wat te eten op het terras. Zonnebril op, mensen kijken, winkels kijken, relaxed!

 Gelukkig voor Zusje zagen we wel meer dan alleen boeken- en kaartenwinkels. Zoals deze karakteristieke gevels. En Macklemore & Ryan Lewis natuurlijk. We hadden zitplaatsen, vind ik altijd wel lekker. Even een adempauze als je moe bent van het dansen. Maar dat zat er deze keer niet in, Mr. Macklemore verzocht ons vriendelijk te gaan staan. Dat deden alle 5000 bezoekers braaf, dus .wij ook natuurlijk. Hallo zere pootjes!

Zo fijn, de rust van dit hofje in de Amsterdamse hectiek. In de kapel van het hofje staken we een kaars aan voor een nichtje dat die dag gecremeerd werd. Mooi om haar leven daar te kunnen herdenken.

Wabi Sabi! Nee, dat is geen gerecht van een Chinese rijsttafel. Hierover meer in een volgend blog.  

Geweldig toch, deze heren op een rijtje?


En natuurlijk heel veel fietsen en de grachten!

vrijdag 8 april 2016

De Succesnummers van de Biokokkin


Hi! Hoog tijd voor weer een paar succesnummers van de Biokokkin. Smakelijk en eenvoudig te maken, de ideale combinatie, wat mij betreft. Deze keer staan er wel wat maten bij de gerechten, maar eerlijk gezegd kook ik grotendeels op gevoel. Mocht je vragen hebben, laat het me vooral weten.
En, enjoy!


Boerenkool

Ik vind stamppot echt lekker, maar een boerenkoolstamppot, daar waag ik me niet aan. Van verse boerenkool vind ik 'm gewoon niet lekker. An obvious alternative is dan een kale smoothie. Net als alle hipsters. ;) Gewoon een boerenkooldrankje dus. Samen met wat water, een appel en een banaan. En boerenkool dus. Het is best weg te krijgen en op twee smoothies kan ik uren teren. Maar echt lekker? Mwah...
 

Pesto

Nee, dan m'n boerenkoolpesto, hello! Weer eens wat anders en erg lekker. Kook 150 gram boerenkool, giet deze koud af, zorg dat het meeste water eruit is en doe de boerenkool in een blender, samen met 75 gram Italiaanse kaas (of wat je nog in huis hebt, kan het schelen) en 40 gram walnoten (ik had nog studentenhaver in huis, dat heb ik gebruikt, zonder de rozijnen). Pureer dit mengsel samen met een kopje kookvocht van de spaghetti (die spaghetti lukt wel he, dat hoef ik toch niet uit te leggen?) tot een pesto. Doe de pesto over de spaghetti, gooi er voor de leuk nog wat noten en kaas overheen en nassen maar!
 


Smoothie

En toen zat er rode kool in m'n pakket, uit zo'n zakje, weet je wel? Rode kool en ik zijn niet zo close. Ik heb er wel eens ovenschotels van gemaakt met piepers, maar daar werd ik niet echt gelukkig van. Maar! Hier werd ik wel heel happy van. Gooi 2 bananen, 100 gram rode kool, een appel, 375 ml yoghurt en wat gember in een blender en dan komt dit roze drankje eruit. 2 smoothies en ik was good to go, echt geen trek tot aan de lunch. Nice!
 


Flappen

Maar dan dit recept... Mama mia! Mijn rode kool was nog niet op, dus nog een ander recept gevonden. Supersimpel: je maakt de rode kool warm, samen met een peer of appel (het originele recept heeft het over peer, ik had alleen appel in huis, gaat prima), een zoetstof (ik gebruikte honing, je kunt ook suiker nemen), kaneel en rozijnen. Zodra dit warm is, doe je het mengsel op bladerdeeg en vouw je er flappen van. Ik heb er nog wat kaneel over gegooid, omdat dat er leuk uitziet. Zo'n 20 minuten in de oven en olala. Blijvertje, duidelijk.
 


Koolrabi

Misschien ga ik toch een huiskamerrestaurantje beginnen... Dit is echt een leuk recept om te maken. Je hebt 2 koolrabi's nodig, deze schil je en snijd je in 6 plakken, zo gelijk mogelijk. Kook de plakken 7 minuten, giet ze af en laat ze afkoelen. Ik gebruikte weer studentenhaver, easy does it. Volgens het originele recept heb je 60 gram nodig, maar ik neem het niet zo nauw. Je doet de noten in een kom, samen met 250 gram geitenkaas, een halve theelepel rozemarijn en 40 gram boter. Dit meng je allemaal samen met wat peper en zout. En dan begint de fun! Pak de grootste plak koolrabi, leg deze op een bakplaat met bakpapier. Daarop leg je 2 plakken appel. Daarop leg je een plak koolrabi, peper en zout en het geitenkaasmengsel. Maar ach, als je een andere volgorde aanhoudt, zal het heus ook wel goedkomen. :) Doorstapelen totdat je voorraad op is, beetje honing over de bovenste laag en daarna zo'n 20 minuten in de oven. Lekker jongen!!
 


Ontbijt

Een keer een ander ontbijt? Kluts een ei met een banaan, doe er wat haver, kaneel, rozijnen en hé studentenhaver bij, bak het even en klaar is je pannenkoekje. Smakelijk!
 


Salade

O, bleekselderij... Voorheen lustte ik het nooit, maar door de zoete banaan en rozijnen is de bleekselderij lekker fris. En het is gewoon een kwestie van wat hakken en snijden, supermakkelijk dus. Je hebt bleekselderij nodig, een banaan, appel, rozijnen en heel verrassend, noten. Studentenhaver dus. ;) Ik doe er honing-mosterd dressing over. Ook heel makkelijk, meng wat olijfolie, een lepel mosterd en een lepel honing. Is het te zoet? Doe er wat mosterd bij. Te pittig? Honing erbij. Doe de dressing over de salade en je hebt een heerlijke lunch.
 


Zomerstamppot

Hoe vinden jullie m'n toren van Pisa? Zelfgemaakt! Het is natuurlijk een zomerstamppotje, van postelein, tomaat en aardappel. Lekker! En heel makkelijk. Kook de aardappels en stamp ze met wat boter. Roer de postelein er rauw doorheen, door de warmte van de aardappels zal de postelein slinken. Roer er daarna nog wat tomaten doorheen (in stukjes), doe er wat peper en zout bij en presto! Nou vond ik het leuk om er een torentje van te bouwen, maar je kunt de stamppot natuurlijk ook gewoon op je bord kwakken. Smakkelijk!