Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X










zondag 27 september 2015

Musica Maestro!

Laatst kreeg ik de vraag van welke muziek ik houd. Umm... Tja, geen idee. Het enige wat ik er op dat moment uit kreeg, was: "O, I am very mainstream." Prima elevator pitch Mirjam! Ja, dat gesprek ging dus in het Engels. Ben ik toch zo goed in, van die liftgesprekken. Over het weer kan ik wel een heel eind wegbabbelen.. Anyway, ik ging er toch over nadenken.

Eerst maar eens elimineren waar ik niet van houd. Er zijn mensen die door heel hippe ouders met een geweldige muzieksmaak worden opgevoed. Mijn vader had Op Volle Toeren en WDR3 opstaan. Moet ik nog meer zeggen? Hij luisterde naar Lady de Vlinder en een andere illegale zender. Het heeft voordelen, ik kan alle liedjes meezingen op een Foute Party. Niet dat ik daar ooit naartoe ga, maar goed. O ja, mijn moeder houd van Heintje en Amado. :)

Jazz, ook niet. Tenzij we Prince tot jazzmuzikant rekenen. Hij stond vorig jaar tenslotte op het North Sea Jazz. Prince - The Artist Formally Known As Prince - Prince vind ik geweldig. Tja, als tiener opgroeien in de jaren tachtig, dat wil wel. Maar die schelle jazztoeters? Nee. Vooruit, hier istie nog een keer: https://www.youtube.com/watch?v=F8BMm6Jn6oU

Of softrock. Dat klinkt toch als softporn? Das vleesch noch visch. Het echte werk, ja graag! Met van die fijne gitaren aub.

Ik wil vrolijk worden van muziek, me energiek voelen. Dat ik 's ochtends de auto in stap en naar mijn werk swing. Ik hoef geen diepgang, gewoon lekker funky! Kennen jullie Thriftshop van Macklemore & Ryan Lewis? Zo lekker! https://www.youtube.com/watch?v=QK8mJJJvaes Komt misschien ook door mijn kleine kringloopverslaving. :) Hun nieuwste, Downtown, is nog lekkerder: https://www.youtube.com/watch?v=JGhoLcsr8GA Ik weet het, zo fout, maar zo leuk!

Ik houd trouwen wel van fout, van wie zou ik dat toch hebben? Maar doe mij Abba dan maar: https://www.youtube.com/watch?v=XEjLoHdbVeE Swingen! Van hen kan ik trouwens ook alle lyrics meezingen. :)

Wat vinden jullie, origineel of cover? Mij boeit het niet zoveel, meestal neig ik naar het origineel. Bij True Colors van Phil Collins niet: https://www.youtube.com/watch?v=Ga7DIKcBeeM Komt misschien ook omdat niet kapot ben van Cindy Lauper en haar piepstemmetje.

Dan nog een Nederlands nummer: Mag ik dan bij jou van Claudia de Breij. Nu al een klassieker! https://www.youtube.com/watch?v=o5uvsEs79hM

Nog wat jeugdsentiment trouwens: Candy van Iggy: https://www.youtube.com/watch?v=6bLOjmY--TA

Meer weet ik zo gauw niet. Iemand nog een briljant idee voor mijn musical elevator pitch? Wie / wat mag er niet ontbreken? Waarmee ga ik ontzettend de blits maken? Mocht dat met Abba en Prince niet lukken. :) Dank!

zondag 20 september 2015

Projecten

En, lekker aan het genieten van een vrije zondag? Hier in de Kaza doen we rustig aan, prima zo, na een aantal weken vol afspraken. Grappig dat jullie mijn programma wat aan de drukke kant vonden. Dat had ik zelf niet helemaal door.. En ik had nog niet eens verteld over alle Challenges die ik deed / aan het doen ben! Bij dezen dus...

Iedere ochtend mediteer ik tien minuten. Heel fijn om de dag in rust beginnen en niet met de mobiel. Hoewel me dat niet iedere dag lukt. De blinkende icoontjes van Facebook en Instagram zijn toch wel erg verleidelijk. Even checken! Maar goed, normaal zit ik tien minuten in stilte met een app. Dat begon toch wel wat saai te worden. De app die ik gebruikte, was alleen muziek, geen geleide meditatie. Dat doe ik 's avonds, een klein half uur. Nu las ik op Facebook over een Meditatie Challenge, iedere dag zou je een link naar een meditatie krijgen, plus een werkboek, een affirmatie en een filmpje. Leuk! Die Challenge is inmiddels afgerond, het was wel verfrissend om een keer een ander soort meditatie te doen. Ik werd weer wakker geschud. Het was niet helemaal mijn ding, een heel enthousiaste dame die me 's ochtends om zes uur (vooruit, half zeven) bijzonder opgewekt en blij wakker gilde. En alle cadeautjes van partners die weggegeven werden, hadden van mij ook niet gehoeven. Het had daardoor wel watweg  van een groot reclamecircus. Maar goed, de meditatiesessies waren okay, fijn om een andere aanpak mee te maken. Ik heb nu een andere app met korte meditatiesessies gedownload, eens kijken wat dat is.

Ook via Facebook stuitte ik op de Plank Challenge. Schijnt een megarage te zijn. Zou zomaar kunnen, heb ik even gemist. In het kort: je doet een maand lang iedere dag de Plank, een yoga-oefening. Je bouwt het op van twintig seconden tot vijf minuten. Leuk! Appeltje eitje, dacht ik, die oefening ken ik van de yoga, dat kan ik. Ja..... Die eerste dagen was het inderdaad geen probleem. Inmiddels zit ik op negentig seconden en dat is best lang. En zwaar! Nu is het zo dat je drie dagen achter elkaar hetzelfde aantal seconden doet. Die eerste dag is heul zwaar, de tweede dag al een stuk makkelijker en de derde dag, ach.. Nou ja, zo makkelijk is het nou ook weer niet. Wel heel leuk om te doen. Je schijnt er megastrak van te worden. Dat moet ik nog zien. Van de week had ik wel spierpijn, dus het doet in ieder geval wel iets. Toch fijn, is anders zo zonde van de moeite, toch?

En ja, via Facebook doe ik mee aan nog een Challenge. Het lijkt wel een thema.. Het is de 15 dagen schrijven challenge. Ik loop gruwelijk achter, hij is eigenlijk al afgelopen, maar het is zo leuk om te doen! Je krijgt iedere dag een opdracht waardoor je echt 'outside the box' gaat. Je associeert met woorden, gedachtes, geuren... Heel erg tof om te doen! Het doet me erg denken aan de cursus die ik een paar jaar geleden deed. Mocht iemand interesse hebben, tik "15 dagen schrijven challenge" in op Facebook en je ziet de opdrachten vanzelf.

Als we het dan toch over schrijven hebben... Ik schreef weer gastblogs voor Cardcetera. Over het sturen van post natuurlijk! Je kunt ze hier http://www.cardcetera.com/index.php/2015/09/gastblog-mirjam-fake-it-til-you-make-it/?lang=nl en hier http://www.cardcetera.com/index.php/2015/08/gastblog-mirjam-staycation-groetjes-uit-balkonia/?lang=nl vinden. Leuk als je even gaat kijken!

Dat is nog niet alles. Ik ben een brief aan mezelf aan het schrijven. Weer zo'n mooi project! Het is gebaseerd op het project van een Amerikaanse docent, hij gaf zijn studenten de opdracht een brief te schrijven van tien kantjes. Hij zou die brief na twintig jaar retourneren. En dat doet hij ook, zijn hele huis staat vol met brieven. In twintig jaar tijd kun je behoorlijk wat brieven verzamelen.. Ook al zijn zijn studenten verhuisd, het maakt niet uit, ze krijgen hun brief terug. Er komt heel wat speurwerk aan te pas! Naar aanleiding van dit filmpje, startte Met Aandacht een soortgelijk project. Je schrijft een brief aan jezelf, maakt niet uit hoeveel kantjes en je stuurt hem naar haar. Jij geeft aan wanneer je hem terug wil hebben. Tof, he? Ik ben helemaal niet zo bezig met de toekomst, althans, als iemand me vraagt waar ik over vijf of tien jaar wil staan, dan moet ik toch even flink nadenken.... Maar nu ben ik toch wel erg nieuwsgierig geworden. Wie ben ik over vijf jaar, als er een brief met een heel bekend handschrift op de mat valt?


Anne en ik doen weer een cursus! Net als de andere leden van ons wandelklupje vond ik het wel weer tijd voor iets actiefs. Want sinds de gehoorzaamheidscursus afgelopen is, wandelen Anne en ik gezellig iedere maand met ons kluppie. Maar verder doen we bar weinig niets. Oftewel, we hangen heel relaxed samen op de bank. Nou zou je kunnen denken dat je daar ook je relatie mee onderhoudt. Maar dat is dus niet zo. Madam vindt het allemaal wel prima en ik ben ook niet enorm gemotiveerd. Maar nu niet meer! Sinds vorige week doen we de cursus "Coordinatie en Balans". En dat is leuk! Het is de bedoeling dat de hond zelfvertrouwen opbouwt (niet dat Anne dat echt nodig heeft, maar goed..), dat ze fysiek sterker worden en dat de relatie tussen hond en eigenaar verbetert. Dat doe je door diverse oefeningen, zoals deze. Anne stond natuurlijk in een keer perfect op dit krukje. :) Uiteindelijk moeten ze een rondje draaien op het krukje. Voorpootjes blijven stil staan, alleen de achterpootjes draaien. Dat kan ze nog niet. ;)

Mocht iemand zich afvragen waar ik de tijd vandaan haal voor al deze projecten. ) Het gaat een stuk beter met het slapen! Ik ben er nog niet helemaal, ik word nog wel wakker gedurende de nacht, maar ik zit er niet meer zo mee. Het lukt me best goed om te ontspannen, ik heb al een tijdje niet meer om vier uur 's nachts op de bank gezeten met een boek. Heerlijk. Afkloppen! Ik ga nu ook pas naar bed als ik moe ben. Daardoor zit er vaak gewoon een uur meer in de dag. Winwinsituatie!

En dan ga ik nu de #Biokokkin aan het werk zetten. Fijne avond altesaam! X

zondag 13 september 2015

Memory Lane enzo

Ben er weer! De afgelopen weken waren wat druk, ik praat jullie graag even bij. Met jongste neef Juul (die vandaag alweer acht wordt!) ging ik naar de film in Nijmegen. Dat werd spontaan een tripje down Memory Lane, want opeens realiseerde ik me dat we in een stukje van de stad zaten waar wij vroeger onze tripjes naar 'de grote stad' begonnen. Dit standbeeld stond er vroeger ook al!


 
We gingen naar De Kleine Prins, een prachtige animatiefilm. De film gaat over een meisje, wier moeder een Plan heeft. Het meisje moet naar een prestigieuze school. Helaas haalt ze het toelatingsexamen niet. Moeder besluit naar een betere buurt te verhuizen zodat de school haar dochter wel moet aannemen. Tijdens de schoolvakantie moet het meisje studeren, iedere minuut is volgepland. Dan ontmoet ze de excentrieke buurman. Haar leert haar waar het echt om gaat in het leven. Ze beleven samen de prachtigste avonturen. Kortom, aanrader!
 
 
De zondag daarna gingen we naar Eindhoven, naar het museum over de Middeleeuwen en de Prehistorie. Het was heet! Uitgeblust sjokten Zusje en ik over het terrein, de heren hadden nergens last van. Met dit pontje ging je van de Prehistorie zomaar naar de Middeleeuwen, bijzonder! Wat de heren het leukste van het museum vonden? Het bouwen met blokken! Tuurlijk, dat kun je thuis niet...
 
 
Ik ben dus echt niet voor poseren gemaakt, wat heb ik er een hekel aan. Of zou ik een pietsie kritisch zijn? ;) Hier ben ik wel blij mee, hoor!
 
 
En toen was het Appreciation Day. Wereldwijd kregen alle collega's een dag vrij, als dank, omdat we het zo goed gedaan hebben. Samen met Zusje ging ik naar Nijmegen. De matinee met neef Juul was zo goed bevallen, dat deed ik graag nog een keer. Met Zusje ging ik naar de film over Amy Winehouse, indrukwekkend... De film bestaat uit korte privéfilmpjes, de personen die erin voorkomen, vertellen iets over de Amy uit die tijd. Je volgt haar van een frisse jonge meid van 14 die totaal geen idee heeft van haar talent tot de wandelende money machine. Verder deed ik nog wat inspiratie op in de grootste boekhandel van Nijmegen (zo mooi, die Engelstalige boeken! veel mooier dan de Nederlandse boeken, toch?), aten we een hapje en doken we de kringloop en de Flying Tiger in. We zouden wel niet gaan winkelen, maar ja... :)
 
 
De dag daarna was ik in... Nijmegen! In de zomer wordt er een bombardementswandeling georganiseerd en die was toevallig die dag. En laat die rondleiding toch om de hoek van de bioscoop beginnen waar we Amy en De Kleine Prins zagen.. Zoals jullie wellicht weten, werd Nijmegen in 1944 door de Amerikanen gebombardeerd. Officieel was dat per ongeluk, daar is men op dit moment toch niet zeker van. Er kwamen zo'n 800 mensen om. De laatste jaren is er meer aandacht voor dit bombardement, na de oorlog wilde men verder. Niet achterom kijken, de boel weer opbouwen. Anderhalf uur liepen we met onze gids door het centrum van Nijmegen. We hoorden over de prachtige gebouwen die helaas nooit meer verrezen en lichaamsdelen die teruggevonden werden van de overledenen. Vreselijk natuurlijk, maar na anderhalf uur dood en verderf was ik wel blij dat het afgelopen was. Ook bijzonder, de gids had een kegel. Toch niet helemaal wat je van zo'n rondleiding verwacht....
 
 
Bedrijfsuitje! Met de collega's crossten we met onze tuktuks door het land van Flipje. En dat beviel bepaald niet mee. Die tuktuks worden tot auto's gerekend, dus je mag er niet mee op het fietspad. Je moet dus op de openbare weg. Fijn joh, een 80 kilometerweg met zo'n veredelde brommer. Vooral als degene die rijdt (de enige die van ons klupje die het aandurfde) een Amerikaan is, die nog nooit met versnellingen heeft gereden. En tot nu toe alleen op tractoren en in auto's heeft gereden... Er zat ook een bingo bij, we moesten nummers zoeken, daar foto's van maken met ons erop en wie de meeste rijtjes had, zou winnen. Ahum... Na afloop bleek dat we ook puzzels hadden moeten invullen. Degene die het bingovel beheerde (ik dus), had de hele puzzel niet gezien. Oeps... Dat werd me niet in dank afgenomen. Ik zit namelijk in het meest fanatieke klupje. Ik wil ook graag winnen hoor, maar ik kan ook prima tegen m'n verlies. Dat kan niet gezegd worden over een aantal andere deelnemers. Zucht.. Totdat ik ze even herinnerde aan de prijs. De winnaar mocht namelijk terugkomen om te battelen tegen alle andere winnaars en de uiteindelijke winnaar krijgt dan 1000 Euro. Nou.. Dat geloof ik wel. O ja, daar had ik wel een punt. Maar het was toch niet eerlijk, want wij hadden een rijtje en de anderen niet! Volgend jaar ga ik dus niet mee.
 
 
Verder ben ik nog steeds aan het lezen! Omdat ik in augustus vrij weinig las en al over Odysseus en zijn avonturen schreef, schrijf ik eind september "Mirjam las in augustus en september" samen. Mochten jullie je afvragen hoe het zit. :) In de Little Free Library hiero lagen laatste meerdere boeken over filosofie. Interessant! Ik ben nu met het derde boek bezig en hoewel ik lang niet alles snap (gelukkig is dat de bedoeling, geloof ik ;)), vind ik het allemaal ontzettend interessant. Dit boek is een soort roman, meer een introductie. De meeste bekende theorieën worden pp een toegankelijke manier aangestipt. Nooit geweten dat ik nog eens een passie voor filosofie zou ontwikkelen...
 
 
Gisteren was ik op Appelpop! Normaal nix voor mij, veel te veel mensen enzo. Maar ja, de line up was wel heel erg goed en het was ook best dichtbij. In Tiel. :) Dus toch maar ook die comfort zone gestapt en gegaan. Inderdaad, niet mijn ding. Wat een mensenmassa! Bij Racoon stonden we buiten de tent, prima plek, prima geluid ook. Maar Kensington wilden we (nou ja...) toch wel graag op het podium zien. Een half uur voordat ze begonnen, stonden we borst aan bil en meenden mensen nog steeds dat ze naar voren konden en moesten. Zucht... Door de twee heren van twee meter zagen we dus ook helemaal niets. Tof! Kortom, buiten de tent genoten van de muziek en de duizenden mensen die uit hun dak gingen.
 
Goed, vandaag zit ik dus heerlijk in m'n comfortzone. Op de bank, in m'n joggingbroek en Miss Anne naast me. Iedereen een hele fijne dag gewenst! X