Vrouwendag - op hoge hakken of op de barricades?

Het zal niemand ontgaan zijn, het was woensdag Vrouwendag. Nu is dit al jaren mijn favoriete feestdag. Niet om het zoveeljarig bestaan van mijn onbesneden vagina te vieren of omdat ik in de jaren negentig van de vorige eeuw een bachelor haalde, na vijf jaar studie en halfommetjes drinken in de stamkroeg. Of omdat ik zo blij ben dat mijn geslachtsgenoten al zo’n honderd jaar mogen stemmen.

Vrouwendag in Rusland

Daar ben ik uiteraard reuze blij en dankbaar om, maar ik vind Vrouwendag vooral geweldig omdat in Rusland de dag is waarop vrouwen en masse in de watten worden gelegd. Mannen geven hun vrouw, minnares, vrouwelijke collega’s de meest waanzinnige cadeaus. En hun moeder natuurlijk.

Nederlandse heren, letten we even op? Met een bosje bloemen van het tankstation hoeven de Russen niet aan te komen. De dames krijgen gigantische bossen rode rozen, sieraden, kaartjes voor de nieuwste musical. Een tas, eau de parfum (de grootste verpakking uiteraard) of iets leuks voor in de sponde. Dat soort dingen. Waarom ik dat zo leuk vind? Ik heb jaren met Rusland en omstreken gewerkt, er kwam altijd wel een fijn pakketje mijn kant op. Eigenbelang dus, jazeker.

Op de barricades

Hier grijpen we Vrouwendag meestal aan om aandacht aan de onderdrukte vrouw te schenken. Althans, om aan te geven hoe slecht het nog steeds met vrouwenrechten gesteld is. En dat daar eindelijk eens een einde moet komen. Heel belangrijk natuurlijk.

Op social media werden dit jaar met name de stoere vrouwen gefêteerd. En dat verbaast me. Ik juich het natuurlijk alleen maar toe dat iedereen, van welk geslacht, afkomst, seksuele oriëntatie dan ook, op de zeepkist kan klimmen. Zijn of haar mening kan geven, over ieder onderwerp. Bedoelen we dat met stoere vrouwen?

Verschil maken

Ik heb het gevoel van niet. Voor mij voelde het alsof er verschil werd gemaakt. Tussen stoer en sterk aan een kant en zwak, niet noemenswaardig aan de andere kant. Wat is stoer en wat is zwak eigenlijk? Is het een beter dan het ander?

Kortom, ik heb er moeite mee. Het lijkt alsof wij vrouwen een bepaalde groep beter vinden. Wanneer is dat gebeurd? En waarom? Vrouwenrechten zijn er, net zoals Vrouwendag, toch voor alle vrouwen? Of je dat nu viert met een flinke bos rozen of met een stevig debat? Het lijkt wel alsof wij vrouwen dat onderscheid zelf maken en dat vind ik een slechte ontwikkeling.

Samen vechten voor rechten

Want vrouwenrechten zijn en blijven ontzettend belangrijk. En daar moeten we als een vrouw voor staan. En vechten. Of we dat nu op hoge hakken doen of in tuinbroek. Als thuisblijfmoeder of carrièrenajaagster. We zijn allemaal verschillend en zo zijn we goed. Diversiteit is goed. Pas als we dat erkennen, en elkaar erkennen in plaats van afvallen, dan kunnen we als een vrouw voor onze rechten staan.