Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X










vrijdag 16 augustus 2013

Crisis



Regelmatig hoor ik het: “Als ik toch eens niet zoveel spullen had en meer geld.” Om vervolgens foto’s op Facebook te plaatsen van de nieuwe aankopen. Te leuk om te laten schieten. Koopje! Kon ze niet laten staan op Marktplaats. Of: “We moeten echt rustig aan doen, vakantie zit er dit jaar niet in voor ons.” Om dan toch voor die superaanbieding op vakantieveiling.nl te gaan. “Jaaaaaaaa, eigenlijk zat het er niet aan, maar het was zo’n goede deal. En eten moeten we toch.”
            Zal ik doorgaan? Hoeft niet hè? Het huidige economische klimaat, oftewel De Crisis, heeft ervoor gezorgd dat we opener dan ooit zijn over onze financiële situatie. Met name als het wat minder gaat. Tja, de crisis. We gaan en masse naar de Lidl en de Aldi. Waar we nog steeds de luxe dingen in onze kar keilen. Want een stapje terug is prima, maar twee? Nee, dat is teveel van het goede. Jurkjes shoppen doen we voortaan in de aanbieding en dat dagje sauna? Twee voor de prijs van een! Want we zijn het waard, laten we dat vooral niet vergeten.
            Dan heb ik het maar niet over de uitbouw, laten we lekker goedkoop door onze Oost-Europese buren uitvoeren. Want al die spullen, die moeten natuurlijk wel ergens opgeborgen worden. Liefst een beetje netjes. En als we dan toch bezig zijn, rijden we voor wat inspiratie naar dat ene Scandinavische warenhuis, prikken we een vorkje voor een Euro, want is wel crisis, ja.
            Wat ik zo jammer vind, is dat het meestal bij klagen blijft. Hoe is het met de oplossingen? Kijken we daar niet naar? Op ons geliefde Marktplaats dingen verkopen bijvoorbeeld? Of niet meer die boekenwinkel binnenrennen zodra je je verveelt maar lid worden van de bieb? Of wat radicaler: boeken ruilen met je vrienden. Een keer per week kliekjesdag zodat die kliko niet zo dik wordt? Of – en dan word ik heel radicaal – minder kopen? Minder willen? Blij zijn met wat we hebben? Sterker nog – tevreden?

                                     
 Wordt vervolgd.

6 opmerkingen:

  1. Dit is een stukje naar m'n hart!
    Mensen houden zichzelf zo voor de gek, en handelen zo dubbel.
    Ik word altijd een beetje kriebelig als ik weer zo'n verhaal aan 'moet' horen. Soms denk ik dat het ook aandacht vragen is: de ene keer hoor je hoe slecht ze het hebben en de volgende keer vertellen ze graag welke luxe ze zich weer gegund hebben.
    Ik ben erg nuchter van aard en heb er gelukkig geen last van. Maar ik kan het niet laten om mensen regelmatig de spiegel voor te houden na het aanhoren van zulke verhalen...

    Groetjes, Elizabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Raak beschreven.
    Ieder moet er zijn eigen balans in vinden. De crisis heeft ook bewustwording gebracht en dat mag gekoesterd!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. "tevreden zijn met wat je hebt" is wat wij de kinderen meegeven. Natuurlijk hebben ze wensen en als het kan gaan we daarin mee. Maar ze krijgen een nieuw puzzelboek als er nog 3 onafgemaakte boekjes liggen.
    Ondertussen weten ze dit zelf heel goed. En dan zijn ze des te blijer als er wel een klein cadeautje mee op vakantie gaat. Of dat boek dat ze zo graag wilden hebben. We zijn lid van de bieb en daar wordt gretig gebruik van gemaakt.
    Moet wel zeggen dat het voor mezelf lastiger is, met knutselen zijn er dingen 'nodig' en 'gewenst'. Die laatste duren vaak langer of los ik anders op. Is ook leuk zo'n uitdaging aan te gaan.
    Oktober wordt weer de maand waarin ik mee doe met BuyNothingNew. Vorig jaar prima gelukt en leuk om te doen. Heeft ook de aanzet tot bloggen gegeven overigens. Ken je dit initiatief?

    x Emilie

    BeantwoordenVerwijderen