Koekjes, tijd en snoep.

Zaterdagochtend is het vaste prik, dan staan Anne en Vrouwtje op het trainingsveld. Voor de cursus Gehoorzame Huishond van de Dierenbescherming. Nou, daar zijn we nog niet helemaal... Mijn Huishond had vanmorgen geen zin. Ja, wel in snuffelen, maar in luisteren naar de commando's? Ho maar. Totdat Vrouwtje BOOS werd! Je kunt de training alleen volgen als je lid van de Dierenbescherming bent en dan staan ze voor een klein bedrag iedere week tot je beschikking. Toen ik Anne kreeg, kende ze het commando Zit nog niet eens en nu wordt er keurig langs paaltjes opgerend, door tunnels gesjeesd en appel gelopen. Mits Mme zin heeft of Vrouwtje haar weet te motiveren. Maar goed!

Omdat deze vrijwilligers hun zaterdag voor ons opgeven, en er echt in weer en wind iedere keer weer staan, had ik vanmorgen koekjes voor hen meegenomen. Na de laatste groep doen ze daar allemaal een bakkie en dan is iets lekkers erbij wel welkom.

Verder heb ik mezelf tijd gegeven. Tijd om een aantal telefoontjes te plegen, dingen te regelen. Heel prettig! Ik leg mezelf niet graag vast, de kapper bel ik wel wanneer ik zie dat het nodig is. Boodschappen doe ik wel als ik weet wat ik wil koken. Tja, dan komt het wel eens voor dat ik niet meteen terecht kan of dat ik geen zin heb om en boodschappen te doen en dan nog te koken. En dan wordt er weer iets makkelijks in de oven gegooid. Valt niet bepaald onder de noemer goed voor jezelf zorgen... Kortom: de kapper is gebeld, de afspraak voor het omleggen van de winterbanden is gemaakt en de boodschappen voor de aankomende week zijn in huis gehaald. En ik weet ook al wat ik wanneer ga maken, het wordt nog wat!

Wat ik teruggekregen heb? Een goed gesprek met een andere cursist (okay, het baasje), plus compliment, waardevol advies over het functioneren van Miss Anne & Vrouwtje en snoep! Wat ik weer ga doorgeven... Bij de supermarkt werd er Belgisch snoep weggegeven wat ik heel enthousiast meegenomen en geprobeerd heb. Mierzoet! Ik zie een weggeef-opportunity. ;)