Bloedoor, koelvloeistof & zonneschijn by Mirjam Down Under

Zooo.... Anne & Vrouwtje zitten saampjes heerlijk op de bank. Lekker dicht tegen elkaar aan. Hebben ze wel verdiend! Het was nogal een druk en dramatisch weekend.

Weet U het nog? Vrijdagavond zaten de dames bij Dokkie in verband met Anne's bloedoor. Mme had opeens een flapoortje. Bijzonder, heeft ze anders nooit! Toch maar naar de Dok, want gedurende de dag werd het oor steeds flapperiger. En warm, en dik. Daar zaten we dus, gezellig met z'n allen. Anne nam natuurlijk haar kans waar om de andere aanwezigen duidelijk te maken dat dit haar wachtkamer en dokkie was. En ze was ook niet te beroerd om even wat knufs te scoren bij de baasjes van de andere patienten. Het bloedoor lijkt mee te vallen, het bloed zat vrij bovenaan. Als het lichaam het bloed zelf gaat verwerken, kun je een soort verschrompeld oortje krijgen. Dat is bovenaan niet zo erg, het oor ziet er alleen wel anders uit. Als het bloed lager zit, kan de gang naar binnen ook verschrompelen. Kleiner worden dus. Waardoor je meer kans op oorontstekingen hebt. En met deze puntoortjes en een voedselallergie heeft Mme al een verhoogde kans op ontstekingen. Om het verschrompelen tegen te gaan, zou je moeten opereren. Houden we helemaal niet van.... Dok heeft het bloed uit het oor gehaald, met een heule grote naald. Anne gaf natuurlijk geen kik, je bent een bull of je bent het niet! Met boel mazzel blijft het bloed weg, maar die kans is maar klein. Als het terugkomt, gaan we kijken of we de natuur z'n werk laten doen of dat het een operatie wordt. Afwachten dus. Met oorzalf en een strikt oor-schud-verbod gingen de dames weer naar huis.

Dat was al best een beetje drama, maar toen werd het zaterdag. Miss Anne & Vrouwtje kwamen terug van de training, even kletsen en knuffen met de Buur. Voor de duidelijkheid: Anne knufte en Vrouwtje kletste. Buur was de koelvloeistof aan het bijvullen, ze gaan binnenkort op vakantie. Andere buurtjes kwamen er ook bij, gezellig! Meteen afgesproken dat we dit jaar toch maar eens serieus over een nieuwe schutting gaan nadenken en praten. Mooi! Ondertussen Anne een keer onder de auto van de Buur uitgevist. Even later was ik thuis en realiseerde ik me dat koelvloeistof giftig is voor honden. Oei.. Internet gecheckt. Klopt, het is heel erg giftig. Toch de Dok maar gebeld. Die had geen dienst, naar de vervanger in Malden gebeld. Ik hoopte nog zo dat ze zou zeggen dat het wel mee zou vallen. Maar nee, ze zei meteen dat koelvloeistof ontzettend giftig is. Kelere. En nu? Laten braken met zout. Als de maag laag is, eerst wat laten eten en daarna een flinke lepel zout achterin de keel. Laat ik nou alleen zo'n klein dispensertje hebben, ik gebruik amper zout. Schiet niet op! Dus huppekee, Mme in de auto geladen en naar Malden gesjeest. Een paar rode verkeerslichten gezien, beetje de maximumsnelheid overschreden... Alles voor het goede doel! De Dok stond al klaar met de spuit, wel handig als je weet hoeveel je weet hoeveel je hond weegt. En daar kwamen alle brokjes van de hele dag..... Bakken vol. Er kan best een hoop in, hoor! We waren er gelukkig snel bij en als Miss Anne al wat koelvloeistof binnen heeft gekregen, dan was het heel weinig. Gelukkig!! Na een spuitje tegen de misselijkheid en nog een spuit tegen de algehele malaise en een dikke knuf gingen we best nog wel bibberig weer naar huis. Het blijkt maar weer; een ongeluk zit echt in een kleine hoekje....

Om het weekend toch positief af te sluiten, zijn de dames vanmorgen naar Herperduin geweest. Lekker de pootjes strekken uitwaaien en genieten van het zonnetje! Zo fijn!