De Biokokkin kookt voort

Ja hoor, ik ben een foodie. Laat ik het maar toegeven. Zomaar opeens. Ik ben net de collega die een paar jaar geleden de marathon in New York liep. Hartstikke knap natuurlijk. Alleen werden wij als collega's om onze oren geslagen met renschema's, werden blauwe teennagels en hoorden we iedere dag op de seconde af hoe hard ze gelopen had. We waren zo blij dat ze 'm uitgelopen had! En toen liep ze er nog een...

Inmiddels ben ik net zo erg. Instagram wordt door de #Biokokkin overspoeld met de Creatie van de Dag. Vrienden, familie en collega's worden gespamd met verhalen over de biokweker, de levensloop van de tuinboon en de voors en tegens van biospullen uit de supermarkt. Ook wordt de kringloop afgespeurd naar fotowaardige bordjes om de creaties op tentoon te spreiden. Want de huidige sets hebben jullie natuurlijk allemaal al gezien en dat kan echt niet! Overigens heb ik al zo'n 75 cent in deze nieuwe hobby geïnvesteerd, gaat goed hè?

En er is nog een bijwerking. Ik blijf maar eten! Ik kan niet stoppen. Alles is lekker, dus ja... Gaat goed met het lijntje! Wat ik de afgelopen tijd gemaakt heb? Zalmcurry's, pompoenfrietjes, komkommersoep. Tussen de middag wordt er in Kaza Maria geen droog boterhammetje meer genuttigd, de lunch bestaat tegenwoordig uit salade. Zo gemaakt: een hakken en snijden, door elkaar husselen en klaar is Maria.

Dus: sorry als ik jullie verveel, jullie mogen dit logje best overslaan. Snap ik best. ;) Fijne avond!