Mirjam geeft, ruimt en soms tegelijkertijd

Een tijd terug lag er een folder in de bus met de tekst: "Altijd al een AZC willen bezoeken?" Nou was dit niet bepaald een diepe hartenwens van me, maar interessant leek het me wel. Vanmorgen ging ik een nieuwsgierig kijkje nemen. Het was zeker interessant, we kregen letterlijk een kijkje in de keuken van de asielzoekers en vluchtelingen die op het terrein in Grave wonen. In Grave wonen mensen die nog in de procedure zitten, die uitgeprocedeerd zijn of die een vluchtelingenstatus hebben. Tot mijn verbazing hebben we in Nederland op dit moment zo'n 20.000 mensen in de procedure zitten. Ik had verwacht dat dat er veel meer zouden zijn. Kosten ze ons veel geld? Tja, ze krijgen huisvesting, ze zijn verzekerd van gezondheidszorg en ze krijgen een toelage. Van nog geen 70 euro per week per volwassene. Per kind ontvangen ze 35 euro. Iedere week worden ze geacht zich te melden. En die huisvesting? In Grave komt er nieuwbouw, maar op dit moment wonen ze in een oude kazerne. Op de 65 mensen is er een keuken en zijn er sanitaire voorzieningen. Luxe? Nou...

We kregen een lesje Eritrees, om te laten zien hoe moeilijk het is een taal te leren die helemaal niets gemeen heeft met je eigen taal. En dat inderdaad, dat viel bepaald niet mee. Vooral als je het ook nog uit je hoofd moet doen, als er niets op schrift staat. Stel je voor dat je niet kunt lezen of schrijven.. Ook dat komt regelmatig voor. Al je kun je dat wel, maar je woont ergens in Lybie, dan is het hoogst onwaarschijnlijk dat je ons Latijnse alfabet kent. Valt niet mee hoor, en als je wat minder aanleg voor talen hebt dan een ander.. Tja.

Ik ben heel blij dat ik ben gegaan, ik heb het leven van de mensen die daar wonen even mogen meemaken. De mensen achter de aanvragen, de procedures en de nummers mogen zien. Want die vergeten we met z'n allen nog wel eens. Wat ik gegeven heb? Ik heb een hartje achtergelaten. Om hen een hartje onder de riem te steken, om te laten zien dat er meegeleefd wordt.

Hebben jullie gehoord van de kinderboekenactie van de Bruna? Zij zamelen tweedehandsjes in voor de kinderen die in de diverse opvangen in Nederland zitten. Mooie actie! Ik ben natuurlijk ook meteen mijn kast ingedoken. Er staat nu een stapel van ruim twintig boeken klaar. Mocht iemand mee willen doen, dat kan nog tot 21 juni.

Laatst was het Weggeefdag. Het was de bedoeling dat je iets leuks inpakte in een doorzichtig cellofaantje, briefje erbij met de tekst: "Voor jou, als je wil." En dan legde je het op een plek waar veel mensen kwamen. Leuk! Mijn pakje, een hanger in de vorm van een hart, legde ik vlak bij de supermarkt voordat ik mijn boodschappen ging doen. Een paar keer tijdens het boodschappen doen naar buiten geloerd, het lag er nog steeds. Maar toen ik naar buiten kwam, was het weg! Wat is dit leuk om te doen. :)

En verder stortte ik geld voor Nepal. Een deel ging naar het Rode Kruis, omdat mijn werkgever dat bedrag verdubbelde. Een ander deel naar een organisatie die zich bezighoudt met het verzorgen van de dieren, want ook zo hebben hulp nodig. Ook Norma's Universum ondersteunde ik met een donatie. Mochten jullie haar niet kennen, zij is zo iemand die je wel moet bewonderen. Om haar doorzettingsvermogen, de manier waarop ze haar leven lijdt, haar keuzes maakt. Beslist niet makkelijk, maar ze doet het. In haar huisje in Friesland ving ze beschadigde en zieke dieren op. De dieren die in onze afvalmaatschappij geen plaats hebben. Doet het niet meer, kan weg, zoals een veulen zonder ogen, een lam met misvormde pootjes en een productievarken. Afgelopen zondag brak er brand uit, meerdere dieren kwamen om, veel dieren raakten gewond. En alles is weg, het huisje is een grote afgebrande zooi. Er zijn nu veel acties opgestart om Norma te ondersteunen, mooi! Bij de grote organisaties hoor je nogal eens iets over een strijkstok. Als je iemand wil steunen bij wie dat zeker niet geval is, dan is Norma een goede keuze.

Ik heb me vandaag getrakteerd op een avond niet koken, ook best fijn. :) Morgen staat er een fijne boswandeling met Miss Anne en ons wandelklupje op het programma. En verder helemaal niets, heerlijk! Iedereen een heel fijn weekend gewenst, kus! M