Eastenders oftewel de Stratenmakersopzeeshow

Oooo, dat straatje hier.. Ik heb er toch wel eens over verteld? De cast van een soap is er niets bij; de buurvrouw met het haar op de tanden, aka de Postduif, aka de Pitbull, de overburen Dhr. Wat en Mevrouw Half-Wat en nog veel meer amusante karakters. Vandaag had ik ook een rol! Die van nieuwsgierige buurvrouw, loerend door de jaloezieën (heb ik niet, maar U snapt wat ik bedoel), compleet met duster en krulspelden. Plaatje compleet?

Een paar maanden geleden viel er een brief in de bus. In de straat van Kaza Maria zouden graafwerkzaamheden plaatsvinden. Een week zou ze niet met haar voiture bij de Kaza kunnen. Ach, er zijn ergere dingen. Laat maar komen. Die week liep wat uit. De stoep bleef open, maar er werden planken over het losse zand gelegd. Met wat kunst- en vliegwerk bleef de Kaza bereikbaar. Beetje jammer dat de communicatie niet zo vlotjes verliep. De heren hadden toch echt op de mat gestaan om te zeggen dat de straat weer open zou liggen. Echt. En ook om te zeggen dat er in de Kaza wat vervangen moest worden. En dat ze daarvoor niet alleen in de gang moesten zijn, maar ook in the living. Vernam Maria van de Buuf. Achteraf. Toen ze al op de werkschoenenmetstalenneuzen door de hut gebanjerd waren. Pardon?

Toch maar eens gebeld om te melden dat de communicatie graag rechtstreeks gedaan zou worden, in plaats van via de Postduif van hiernaast. En dat het allemaal toch wel een stuk langer duurde dan de aangekondigde maand. En dat er opeens krassen op de oprit zaten. Volgens de Buuf zouden de heren machinisten botsautootje hebben gespeeld. Niet alleen bij mij, ook bij haar. Zou vanzelf wegtrekken, zei de meneer aan de telefoon. En ja, dat Maria nooit thuis was als de heren aanbelden... Konden zij ook nix aan doen. Goed, na een maand zouden we elkaar weer spreken. U raadt het al? Na een maand waren de strepen niet weg en was ik ook niet gebeld.

"Niet weg? Vervelend, maar goed, dan gaan we naar een Passende Oplossing zoeken. Mijn collega belt U snel terug." Vriendelijk aangegeven dat als Collega niet snel zou bellen, ik iemand anders zou bellen. ;) Als een boer met behoefte aan een wortelkanaalbehandeling vluchtte hij de auto in. Maar ja... Ik werd niet snel gebeld. Ook niet langzaam. Dus ik moest wel opnieuw bellen. Drie dagen later, meerdere eenzijdige gesprekken met voicemails en "Nee, daar weet ik ook niets van, ik vraag of hij terugbelt", later, kwam Mohammed toch naar de berg. Of andersom.

"O ja, die passende oplossing. Nee, we gaan niet de boel opnieuw straten. Ja, alleen het stukje (na!) dat beschadigd is. Ja, dan houdt U kleurverschil."  En toen was ik het beu. Ik was niet de enige met schade. Mevrouw de Pitbull er dus op afgestuurd. En bij haar werd de boel wel gestraat, helemaal! Hey, das nie eerlijk! De berg dus maar weer gebeld. "Nee hoor, das een misverstand. Ik ga wel even bellen met de stratenmaker."

En daarom zat ik vandaag dus met m'n neus tussen de jaloezieën! Bij de Buuf met de haren op den tanden is tot op heden niet gestraat (ik heb geruchten over een Bram M. gehoord, wij nemen dit met een korrel zout) en de passende oplossing? Daar wordt nog aan gewerkt. Wat een rijk leven, he? Eastenders is er niets bij.