Op avontuur!

Laatst zag ik op Instagram een hele gave tentoonstelling voorbij komen. Retro design in Rusland, helemaal mijn straatje! Maar ja, de tentoonstelling zou nog maar een paar dagen duren... Balen! Opeens realiseerde ik me dat ik door m'n boventalligheid ben best door de week op stap kon gaan. Hey! Oppas geregeld voor Miss Anne en ik tufde naar Rotterdam. Zomaar. In m'n eentje. Met m'n rode laarzen en m'n VW-busje natuurlijk. Echt wel trots op mezelf, seizing the moment, yahoo! Het is dat ik geen cabrio heb, maar anders: kap open, wind door m'n haar. Ik heb er beeld bij!

 

Wat vinden jullie hiervan?

 

Ik vind het prachtig! Er werd ook wat over de historie van design in Rusland verteld. Zo had iedereen hetzelfde speelgoed. Alles werd massaal geproduceerd, net als kleding, ook daarvan had iedereen hetzelfde. Ik appte mijn collega's wat van mijn foto's en inderdaad, zij herkenden alles! Ook gehad. Kleding werd veel zelf gemaakt, ik heb wel eens verhalen gehoord over wollen ondergoed... Minder. Overigens had de bovenlaag van de ambtenarij, de nomenclatura, wel andere dingen. Verschil moet er wezen, nietwaar?

 

Ik was zelf ook creatief:

 

 

Na een genoeglijke lunch met Jos Brink en z'n kat Noesse ging ik weer huiswaarts, dahag Rotjeknor, tot snel!

 

Onder het mom van pluk de dag, ging ik gisteren naar het mooie Gemert:

 

 

Daar sprak Griet Op De Beeck, een Belgische schrijfster. Tot voor kort had ik nog nooit van haar gehoord, totdat een stukje uit haar boek 'Vele Hemels boven de Zevende' tijdens een schrijfdag werd gebruikt. Tof! Foto gemaakt, boek kwam op de leeslijst. Daar kwamen wat andere boeken tussendoor (heb nog wel wat om te lezen *kuch*), totdat Els (klik) over de lezing van Griet vertelde. Interessant! Griet bleek ook naar Nederland te komen. Vast naar de Randstad, dacht ik. Maar nee, ook naar ons warme Brabant! En aangezien ik tegenwoordig van de avonturen ben, boekte ik een kaartje en ging ik. Hopla!

 

Griet kan ontzettend beeldend vertellen. Zo beschreef ze hoe ze als klein meisje in het midden van de nacht uit bed gehaald werd: "Het enige wat ik voelde, waren mijn koude voeten." Dat voelde ik ook. Ik ben nu net in haar eerste boek begonnen, dus ik kan er nog niet veel over haar oeuvre zeggen. Wel dat ik de stukjes die uit alledrie de boeken voorgelezen werden, prachtig vond. Een stuk uit het boek dat aanstaande vrijdag uitkomt, bezorgde me letterlijk kippenvel. En dat ik "Vele Hemels boven de Zevende" tot nu toe en dat is pagina 133, ook heel aangenaam gezelschap vind.

 

Hiermee sluit ik af, ik moet hoognodig weer gaan lezen!

 

Liefs, M