Laatst las ik het artikel van Volkskrantcolumnist
Asha ten Broeke over haar koopverslaving en realiseerde me dat ik er ook klaar mee ben. Weer klaar mee ben. Het nutteloze kopen van van alles en nog wat, de ondoordachte aankopen, maar met name het zoeken naar die spullen. Zonde van mijn centen en vooral: zonde van mijn tijd. Ook omdat ik wel uren op het wereldwijdeweb doorbreng, maar vaak alleen maar om te kijken. Zodra het tijd wordt om iets daadwerkelijk te kopen, sluit ik de site af. Nog even nadenken. Is dit wel wat ik wil? Perfectionisme op koopgebied, zoiets.
Koopverslaving?
Het is niet zo dat ik alles maar koop wat los en vast zit. Gelukkig niet. Het is lang niet zo erg als jaren geleden, toen ik nog nieuwe schoenen kocht omdat de oude gepoetst moesten worden. Erg he? Als ik me verveelde, ging ik linea recta naar de boekhandel. Kon ik niets vinden wat me echt aansprak, toch kocht ik wel weer een boek. In boekhandels kom ik nog amper, en als ik er wel ben, is het vooral 'kijken, kijken, niet kopen'. Want hoe mooi de boeken ook zijn, over een paar jaar liggen ze er ook nog wel en dan voor een fijner prijsje. De nieuwprijs wil ik er gewoon niet meer voor betalen.
Dahag tijd
Wat me nu vooral tegenstaat, is de indirecte prijs die ik betaal. Oftewel, de tijd die ik aan de zoektochten spendeer. Bij weer een webshop met al die leuke spulletjes die ik beslist niet nodig heb, maar wel leuk vind om te kijken. Inspiratie opdoen, zoiets. Waardoor ik toch weer, huppekee, makkelijk een dikke 60 minuten verder ben. En dat voelt bepaald niets als quality time.
Niets nieuws onder de zon
Klinkt bekend? Hier heb ik het toch al vaker over gehad? En begin van dit jaar ging ik toch weer opruimen? Klopt allemaal. Alleen lukte het niet. Ik wilde echt die 15 minuten per dag weer aan de bak en hoewel ik zeeën van tijd zou moeten hebben, kwam het er niet van. Andere prioriteiten. Druk in m'n hoofd enzo. Tijd voor een nieuwe ronde!
Niets nieuws in de kast
En waaruit bestaat die nieuwe ronde? Zes maanden ga ik niets nieuws kopen. Het lijkt me heerlijk, niet iedere dag internet afstruinen voor dat ene leuke jurkje, geen keuzestress, plenty of time over voor de echt leuke dingen van het leven. Want daar gaat het me om, meer echte tijd voor mezelf. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, ik zal toch moeten eten en drinken en als de wasmachine gaat hemelen, zal er een nieuwe moeten komen. Geen idee waar de dichtstbijzijnde wasserette zit en om nu maanden bij de buren op de stoep te staan met mijn vieze ondergoed... Uiteraard wordt er dan wel eerst een reparatiepoging gedaan. En ik realiseer me dat ik voor een tweedehandsje kan gaan, maar goed, dat zien we wel als het zich voordoet. Voorlopig ga ik ervan uit dat al mijn bezittingen zich in dermate goede staat bevinden dat ze nog heel lang meegaan. Fingers crossed!
Creatief
Ook maak ik een uitzondering voor creatieve dingen. Dat wordt dan weliswaar nieuw voor mij gemaakt, maar ik steun daarbij wel een kleine ondernemer / creatieveling en dat vind ik wel okay. Dat wordt wel opletten, want het is niet de bedoeling dat ik dan heul lang bij die gezellige ondernemers virtueel ga buurten.
Kringloopgeluk
En dan de kringlopen... Ook best een uitdaging. Afgelopen week bezocht ik er weer een paar en van een kant vind ik dat geweldig, vooral als ik een fantastische aankoop vind. Die rush... Die blijft fijn. Van de andere kant merk ik dat het me ook veel energie kost. De meeste kringlopen staan natuurlijk ontzettend vol en ik meen toch dat ik een fantastische vondst moet doen. Ik ben er nu toch, zoiets. En als die fantastische vondst niet lukt, nou ja, dan mag er soms ook wel iets anders mee. Van een iets minder kaliber. Ook dat wil ik niet meer. En het is niet de bedoeling dat het kringlopen het surfen gaat vervangen.
Aan de slag!
Nu gaat het niet kopen en het opruimen bij mij meestal samen en daarom ga ik ook weer declutteren. 15 minuten per dag ga ik aan de slag. Sterker nog, ik ben al begonnen en het voelt goed! Daarover in een ander log meer. U hoort nog van me. Fijne week!
Mooie uitdaging, ik ben benieuwd. Natuurlijk vooral naar het opruimen, beroepsdeformatie ;-)
BeantwoordenVerwijderenDank! Die deformatie heb ik ook wel, als ik bij iemand op bezoek ben, denk ik al snel, hmm... dat zou ik wegdoen, wat moet je daar in hemelsnaam mee, en ga zo maar door. Heb jij dat ook? :)
VerwijderenWow, Mirjam. Zo'n mooie pure zelfreflectie!! Ik geniet ervan. Ben benieuwd wat het je nog meer gaat brengen, aan nieuwe inzichten, rust, nieuwe hobby's wellicht? Ben zelf ook weer in de opruimflow, besef me dat ik bepaalde dingen echt niet had hoeven meeverhuizen. Sommige dozen zijn na 2 maanden nog steeds niet uitgepakt. In hoeverre heb ik het dan nodig?? De onrust die je beschrijft en de tijd die door je handen glipt, door surfen en shoppen, die herken ik heel erg. Vooral de onrust wil ik graag vanaf. Het is mooi hoe het bewust worden werkt he!? Ik kan steeds makkelijker iets wat leuk is maar niet nodig laten staan. Zelfs in de kringloopwinkel.
BeantwoordenVerwijderenIk wens je veel succes en ik blijf je volgen.
Spijker op de kop Miss LTC! Het gaat me eigenlijk niet zozeer om de spullen of het geld, dat is meer een 'means to an end'. Het gaat me om de tijd die het me oplevert en wat ik daar mee kan doen. Voortschrijdend inzicht...
VerwijderenHeel herkenbaar! Hoewel ik steeds minder koop heb ik wel nog altijd die drang even de stad in te moeten, of desnoods de kringloop....ik word toch nog steeds blij van aankopen, maar voel me er tegelijk ook schuldig over. Want ik heb al zoveel! Zes maanden is een hele tijd, ik ben benieuwd hoe dat je afgaat!
BeantwoordenVerwijderenJa, bijzonder hoe dat werkt, he? Net als 'even' Facebook checken.. Terwijl ik best weet, dat het me weinig opbrengt. En toch pak ik die telefoon weer om even te kijken. En ben ik vervolgens weer een klein uur verder. Hmm...
Verwijderen