Hallo Astrid - een blog samen met Mrs Cardcetera

H die Astrid!

Beetje vreemde aanhef van dit blog? Nee hoor, Astrid van Cardcetera en ik gaan elkaar schrijven. Op onze blogs. We kennen elkaar al een tijdje, hebben elkaar een paar keer 'real life' getroffen en ook onze brievenbussen klepperen regelmatig. Waar we het over gaan hebben? Dat weten we zelf ook nog niet. :) Het idee is dat we elkaar een ouderwetsch kaartje sturen en dat we daar dan over schrijven. Astrid legt het hier uit. Dus!

Hey Astrid,

bedankt voor je kaartje! Echt helemaal mijn smaak! Ik blijf post geweldig vinden. Thuiskomen, over de drempel stappen en dan hopelijk iets leuks op de mat vinden. Van die saaie witte enveloppen hoeven van mij niet zo, maar een kleurig kaartje met een gezellige boodschap van een vriendin.. Genieten! Wat dat betreft ben ik, ondanks mijn blogs en mijn social media verslaving, helemaal oldskool. Het is ook ontspanning, even op de bank met die brief of die kaart. Nou ja, meestal wordt de envelop al staande opengeratsjst omdat ik veel te weinig geduld heb, maar in principe: ontspanning!

Wat ik vroeger wilde worden... Pff, dat was even graven in mijn geheugen. Op de lagere school (jaja, zo noemden wij dat vroeger lieve kijkbuiskindertjes!) hadden wij zo'n leuke stagiaire dat ik schooljuf wilde worden. Maar goed dat dat niets geworden is. Ik geloof niet dat ik het uithoudingsvermogen heb om 30+ kinderen de hele dag bezig te houden. En dat dan een heel jaar lang! Hoewel die vakanties wel lekker zijn.. Beetje flauw, ik weet dat docenten veel lange dagen maken en dan ook nog 's avonds huiswerk nakijken.

Ik was een echt boekenkind. We gingen niet vaak op vakantie, we zijn twee keer naar Egmond aan de Hoef geweest en een keer in Zeeland. Maar ik reisde wel, ik sloeg gewoon een boek open en ging naar een ver en exotisch oord. Met Pjotr ging ik naar Rusland, met Shererazade beleefde ik duizend en een nacht en met oom Tom zat ik in z'n hut. Vreemd dat ik nooit bedacht heb dat ik wel eens in een bieb zou kunnen gaan werken.

Het was me wel snel duidelijk dat ik 'iets' met talen wilde doen. Het werd de Vertaalacademie in Maastricht, daar studeerde ik Nederlands, Engels en Russisch. Nou heb ik nooit als vertaler gewerkt. Ik merkte op de opleiding dat ik het toch wel eenzaam vind om in m'n eentje achter de boeken of computer te zitten. Even kletsen bij de koffiemachine is nu eenmaal gezelliger als je met meerderen bent. Daarom ben ik het bedrijfsleven in gegaan, altijd reuring!

Nu, enige jaren na dato lees ik nog steeds veel en graag, binnenkort ga ik dat zelfs als vrijwilliger doen! Ik schrijf ook nog steeds, zoals voor jouw webshop en Ogma. Ooit komt dat boek er ook nog wel...

Tot snel Astrid, groetjes uit het regenachtige Grave!
M