Zomervakantie! Voor mij niet hoor, ik werk braaf door tot oktober. Niet erg, ik heb het vakantiegevoel toch wel. Veel van de collega's zijn er niet, en hoewel het betekent dat ik flink wat van hun shit op mijn bordje (excusez le mot) heb gekregen de laatste tijd, zijn er nu zoveel mensen weg dat er veel zaken niet door kunnen gaan. Het is warm en benauwd in de containers (ons tijdelijke onderkomen), dus het tempo ligt een stuk lager dan anders. Het gaat gewoon niet anders. En omdat mijn vakantie al in mei was, heb ik mijn backlog al lang weggewerkt. Ik hoef me ook niet over de kop te werken voor mijn aankomende vakantie, ik heb het allemaal onder controle. Een heerlijk gevoel!
Wat ik bepaald niet onder controle heb, is m'n consuminderen. Oftewel, m'n consumeergedrag. Ik heb een verslaving ontwikkeld aan het on-line kopen van vintage (naja.... tweedehands dus) jurkjes. Een tijd terug stond er een geweldig jurkje op Instagram (jaja, daar worden niet alleen leuke foto's gepost, er is daar ook een levendige handel in van alles!), voor bijna nix. In mijn maat. Maar ja, net weg. Zo begon het. Inmiddels kijk ik regelmatig (iedere dag dus) op #instagramverkoophoek, #instaverkoop en #instagramkoopjeshoek. Maar ook #vintagejurk en #retrokleding pik ik even mee.
En ook op Marktplaats ben ik te vinden. Retro jurk en vintage jurk bekijk ik, net als King Louis XS en Tante Betsy (ben ook aangestoken door het virus! :)) XS. De postbode is hier inmiddels kind aan huis (en bij de overburen, zij zijn zo vriendelijk om de pakjes van de hele straat aan te nemen). Goed voor de zaken van PostNL! En ook heb ik een hele leuke online winkel via Facebook ontdekt, met allerlei nieuwe, vintage look, kleding. De prijzen zijn wel helemaal van nu. ;)
M'n moeder is helemaal niet blij met m'n nieuwe hobby. Het komt nog wel eens voor dat de nieuwe vondst net niet helemaal past. Toch te groot, of te lang. Te klein! Dat is me tot nu toe een keer overkomen, dat jurkje heb ik via Marktplaats weer verpatst. Maar die andere jurkjes heeft m'n moeder dus vermaakt. Tot haar grote ongenoegen.Terecht natuurlijk, want om een rits drie keer uit een jurk te moeten halen, is gewoon rotwerk. Als een coupeuse dat had moeten doen, waren mijn koopjes natuurlijk wel erg duur geworden. Ik durf dus niet meer zo goed... Maar goed, kijken kost nix!
Nou was er laatst (of nog steeds, geloof ik) uitverkoop bij de Hema. En ik had nieuw ondergoed nodig, mijn oude spul kon echt niet. Ook de caissière vond dat ik heel goed geslaagd was. :) Wisten jullie trouwens dat je een bh eigenlijk maar drie maanden moet dragen? Zal best, maar dat doen we toch maar niet. Trouwens, volgens een ander onderzoek hoef je helemaal geen bh te dragen. Je borsten corrigeren zichzelf met maar liefst zeven millimeter per jaar. Echt waar! De link naar dit onderzoek postte ik bij een consimindergroep, onder het motto: "Nog meer de deur uit!" Grapje.. Nou, nee dus. Tientallen reacties van grootgeschapen dames (met bhmaat en al, altijd al willen weten) over potloodtesten, hangende theezakjes en aanverwante artikelen. Mocht iemand het interessant vinden; die van mij gaan niet weg, tenzij ze uitgelubberd zijn. Ik vind ondergoed namelijk gewoon mooi. Dus.
Mijn grootste aanschaf van deze maand? Mijn brug. Speciaal voor mij gemaakt, one of a kind! Dankzij de zorgverzekering was het een koopje van slechts een paar honderd euro... Niet erg, ik ben er heel erg blij mee. Na een dag was ik al helemaal gewend en zo fijn dat mijn gat in mijn smoelwerk weer weg is. Heb ik maar twee jaar mee gelopen, tenslotte. Waarom zo lang? Door het gedoe met deze kies ben ik eindelijk weggegaan bij de tandarts waar ik mijn hele leven al patiënt was. En waar ik iedere keer de behandelkamer uit rende zodra ik klaar was. Mijn nieuwe tandarts wilde de boel eerst goed op orde hebben voordat de brug gezet zou worden. Ik weet dat iedere tandarts zegt dat het werk van de vorige prutswerk is, maar deze man is zo fijn. Door hem ben ik niet meer bang! Echt, ik lig volledig ontspannen in de stoel, dat is me nog nooit overkomen. Hij mag blijven!
Verder is het een hele gezellige maand, met veel lunches buiten de deur. Zo gingen we vandaag met de wandelklup een pannenkoek eten, na eerst een wandeling van zo'n anderhalf uur gemaakt te hebben. Dat dan weer wel! "Umm... Mirjam, ik weet niet of ik kan pinnen... Wil jij mijn pannenkoek eventueel voorschieten?" De vorige keer waren de dames hun portemonnee vergeten. Tuurlijk.. Van de week werd er een zomerlunch door het werk georganiseerd, ook leuk. Toch fijn dat het niet zo druk is. Maar toch maar even wat geld naar de lopende rekening overmaken...
Na de zomer gaat de hand weer op de knip. Maar dat het nu gewoon even kan, vind deze consuminderaaropbreak best lekker. O ja, nog een ding waar ik niet op ga bezuinigen: dit blog. Dit is namelijk mijn 500ste logje!! Iedereen nog een hele fijne zwoele zomerzondagavond gewenst (ik zit zalig in de bbqwalmen van de buren) en een fijne week! xxx