Wie die stoere chick is? Anne natuurlijk! Afgelopen zaterdag hadden we behendigheid op de cursus, leuk! Onze trainer is daar niet zo van, maar aangezien wij het seniorenkluppie zijn, kunnen we wel een potje bij 'm breken. Ach, het spul stond toch al op het veld en hij vond het wel best. En Anne deed het supergoed! De grote honden waren allemaal bang, maar Mme niet. Alle hindernissen werden lekker ontspannen, met groot zelfvertrouwen (okay, ook met een begeleidende brok, maar toch) genomen. Zelfs de wip! En die was best spannend. Sterker nog, we hebben 'm als enige genomen. Zelfs toen hij ook nog hoger gezet werd, en dat was echt hoog voor de korte pootjes van Miss Anne. U snapt: ik ben een trotse bullenmoeder.
Zondag had ik een leuke actie: ik had het Dagboek van Anne Frank slechts driemaal in de kast staan, waaronder eentje gloednieuw, nog in de verpakking. Ik vond het wel een mooie geste om die versie weg te geven op Dodenherdenking. Onder het mom: opdat we niet vergeten. Dat heb ik geweten.... Ik had al heel snel een reactie. Mooi, boek weg! Daarna een reactie van iemand die allergisch weg en het boek ook graag wilde hebben. Ze wilde het al heel lang lezen en omdat het nog in de verpakking zat, was het ideaal voor haar. Geen last van haren, rook, pollen en nog meer ongein. Vond ik ook een mooi idee, dus voorgesteld of mevrouw Twee het dan eerst kon krijgen en daarna naar mevrouw Een kon sturen. In de tussentijd reageerde ook mevrouw Drie. En toen begon het gedoe: Mevrouw Twee vond het prima, maar eigenlijk wilde ze het heel graag houden. Zodat ook Zusje en Vader het ook konden lezen. Het werd een heel, heel lang verhaal, maar uiteindelijk (en veertig reacties later) gaat het boek naar mevrouw Een. Zucht.... Moraal van het verhaal: duidelijk regels aangeven!!
Jaja, ik heb een ontdekking gedaan. Okay, de Nobelprijs zal ik er zeker niet mee winnen en ik loop ook jaren achter bij de rest van Nederland, maar ik ben er blij mee. Eindelijk heb ik Uitzending Gemist ontdekt! Via via hoorde ik van een mooie aflevering van College Tour met Ruby Wax. Dus toch maar eens Uitzending Gemist geïnstalleerd en nu ben ik fan. En verslaafd aan College Tour! Inmiddels heb ik de afleveringen met Ruby, Nigella Lawson en Erwin Olaf gezien. Wat een mooie mensen zijn dat toch, met bijzondere verhalen. Daar houd ik wel van. Geen doorsnee! Met een schuin oog heb ik al verlekkerd naar de andere afleveringen gekeken: leuk! Daar ben ik voorlopig nog wel zoet mee. Nog even en m'n tv kan de deur uit..
De vorige keer schreef ik toch dat het onttroepen wat gestagneerd was? Ik ben weer helemaal los! Op Marktplaats staat van alles en dat loopt best lekker. De Engelstalige pockets vliegen ook het huis uit, net als allerlei kleine prulletjes. Nu is het wel zaak om het vol te houden en nog belangrijker: nix meer de hut in te slapen. Tegelijkertijd moet ik wel bekennen dat er vandaag een jurkje met de post kwam... Ik vond toch wel dat ik op m'n verjaardag een nieuw jurkje verdiend had. En het is nog wel een kroonjaar.... Het is nog niet zover hoor, duurt nog even. Heel even. :) Maar goed, ik moet het jurkje nog passen. Misschien past het wel niet. ;)
Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Leuk he behendigheid, heb ik met Bowie ook gedaan! Haha, moest lachen om je boekenactie.....lief dat je zoveel rekening houdt met iedereen!
BeantwoordenVerwijderen