Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X










zondag 10 januari 2016

Luilekkerland & Give Away!




Welkom in Luilekkerland! Nou ja.. Valt mee, hoor. Afgelopen week ging hier iedere dag braaf om zeven uur de wekker. Ik heb een nieuw ochtendregime ontdekt en tot dusver bevalt het me prima. De wekker gaat, ik spring uit bed ik snooze nog een keer en kom dan uit bed. Ik drink een flink glas water (replenishing!), poets m'n tandjes en duik m'n bed weer in voor een korte zitmeditatie. Daarna lees ik vijftien pagina's (op dit moment “Een Lied voor Achilles” van Madeline Miller) en daarna ga ik met Miss Anne gezellig een stukje wandelen. Bevalt prima! Tot nu toe (jaja, vijf dagen al!) is het prima uit te houden.

Wat lastiger vind is het koken. Best vreemd, ik vind koken hartstikke leuk, alleen blijft het lastig om te beginnen. Zo geen zin! Waardoor ik iedere keer pas begin als ik trek heb. En dat is niet handig. Vooral voor de mensen om me heen. Hallo bloedsuikerspiegel! Zo... Voorheen was het makkelijker, vooral met de lunch. Om een uur of twaalf ging ik naar de kantine. Als ik geen zin of tijd had gehad om een lunch voor te bereiden, nam ik daar gewoon een broodje of een salade. Kortom: aandachtspunt! Het is natuurlijk helemaal niet moeilijk, gewoon zorgen dat ik genoeg in huis heb en dat ik op tijd begin. Niet bepaald rocket science. Nu nog even doen. Maar: ik ben goed bezig, dit was mijn lunch vandaag!

U kent de mensen wel die way too much info dumpen terwijl U helemaal geen tijd heeft? Van die plakkerds? Van wie je je afvraagt of ze geen vrienden hebben? Of in ieder geval iemand anders tegen wie ze aan kunnen leuteren? Dat ben ik! Ha! O, wat heb ik daar een hekel aan.. Hoewel de meeste mensen de neiging hebben om me van alles over hun sexleven te vertellen. Geen zorgen, daar begin ik niet aan. Maar goed, zonet trof ik iemand die ik al heel lang niet meer gezien had. Hoe het met me ging? Prima! Alleen wel boventallig verklaard. O? Vervelend! Ja, maar ja... Waarop ik het verhaal in geuren en kleuren vertelde. Ach, het zonnetje scheen en hij vroeg het toch? Af en toe zag ik zo'n vage blik verschijnen. U weet wel, vrij wanhopig de andere kant opkijkend. Kan iemand me redden? Hij had pech, we waren maar met z’n tweeën in het hele park. Ik heb hem vrij snel uit z’n lijden verlost, hoor.

En zo raar, opeens is m’n huis opgeruimd! Dit behoeft enige nuance: opeens lukt het om m’n benedenverdieping opgeruimd te houden. De witte tornado zoeft tien minuten door de Kaza en alles is weer netjes. Let wel, de bovenverdieping is een ander verhaal. Maar die komt in maart aan de beurt. Ik zou zomaar in de "Stepford Wives" kunnen en geloof me, dat is een vreemde gewaarwording.

O ja, de Give Away! Mirjam Down Under geeft op Facebook een kaartje weg voor het Feel Good en Shop Event. Kom je kijken?

Fijne week allemaal! X

 

 

 

7 opmerkingen:

  1. Dat klinkt als een routine waar je wel aan kunt wennen ;-)
    De give away laat ik even aan me voorbij gaan. Hoe leuk het evenement me ook lijkt, is het beter voor mij om het komende jaar stapjes terug te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wel, he? :) Het is fijn, ik ben daarna echt in de mood om dingen te gaan doen in plaats van op de bank te hangen. Het werkt echt!
      Jammer natuurlijk, maar het is ook een end rijden, he? Kan het me goed voorstellen dat je dit soort dingen skipt als je het rustiger aan wil doen. X

      Verwijderen
  2. Haha, ik moet wel lachen om je zelfspot. 'Hij vróeg het toch?' Daar heb je eigenlijk nog helemaal gelijk in ook. Het doet me denken aan die grap van Theo Maassen. Hij heeft het erover hoe irritant hij het vindt als mensen voorbij fietsen en dan nog even over hun schouder roepen: 'Hee Theo, alles goed?' Hij had zich voorgenomen om er dan keihard achteraan te gaan rennen en te schreeuwen: 'Nee, eigenlijk niet! Mijn bindingsangst is omgeslagen in verlatingsangst!' Zag het helemaal voor me...

    Je ochtendregime klinkt goed: lezend en mediterend de dag beginnen in een opgeruimd huis! Hou vol!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O, geweldig! Ik zie Theo al, met die lange ledematen van 'm, slungelig en wel, achter zo'n fietser aanrennen. En brullen. :)
      Ja, goed, he? Ben ook best onder de indruk van mezelf. En kijk ook heel erg uit naar het weekend, uitslapen! Wonderlijk trouwens, hoe de tijd anders aanvoelt nu. Ik heb een afspraak per dag en dat voelt me toch druk... Heb jij dat ook?

      Verwijderen
  3. Wat knap dat je elke dag om 7 uur op staat! Ik zou het je geloof ik niet na doen. Ben wel helemaal into yoga nu, niet gedacht dat het me zo zou aanspreken! Haha die mensen die tegen je aanlullen, dat heb ik ook regelmatig. Ik kan er nooit een einde aan breien, haha. Maar die jongeman in het park heeft vast van het praatje genoten hoor!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. O, dat geloof ik meteen dat jij dat ook hebt!! Wij zijn te lief. ;) Van de andere kant, het levert wel leuke verhalen op. Ja, yoga is leuk, he? Knap dat je het thuis doet, dat vind ik lastig, daarvoor de discipline opbrengen. Bij mij is het altijd zo snel weer bedtijd. Tja, morgen maar weer een poging..

      Verwijderen