Ontvangen

Het is even wennen, zo'n eerste week na de Geefmaand. Deze week stond voor mij in het thema van ontvangen, mooi!

Op 1 december was ik 12,5 jaar in dienst. Ergens in de loop van het jaar besloot mijn Amerikaanse werkgever dat we 12,5 jaar niet meer vieren, voortaan vieren we iedere vijf jaar. Leuk natuurlijk, behalve als je net tegen je 12,5 jaar aanzit. De afgelopen maanden heb ik dus flink lopen zaniken en zeuren dat het niet eerlijk was. Vooral toen mijn collega haar vijftien-jarig jubileum vierde terwijl ze 2,5 jaar ook al een feestje had. Dus! Maandag kwam ik op het werk en daar hingen ze hoor, slingers! Mijn collega had het al verklapt: ze had cake gebakken, zodat ik toch een feestje kon vieren. Lief! Samen met de bloemen, de bubbels en de speech van mijn manager was het toch een leuk feestje. Illegaal weliswaar, maar daar houd ik wel van. Het was ook een mooie speech, in plaats van de spin in het web, ben ik de tulp in de Russische organisatie. Want ik ben veel te aardig om een spin genoemd te worden!

Van de week was het natuurlijk Sinterklaas. De jongste van mijn zus gelooft nog en wat was dat leuk. Geweldig, die reacties. Zo fijn dat hij nog blij kan zijn met een mok of een leesboek. Ze hebben ook veel hip spul gekregen, hoor. Van dat spul waarvan tante geen idee heeft hoe het heet of wat je ermee moet doen. Meneertje mocht langer opblijven want hij hoefde de volgende dag niet naar school. Mazzelbips! En toen moest en zou er iets uitgepakt worden. Ook al vond mama het niet goed. Dus heeft tante Mirjam de magneetletters maar uit de verpakking gehaald (ha, die zagdie niet aankomen!) en zijn we vieze woordjes gaan maken. Geweldig! Bips en kont kwamen voorbij, net als... Dat ging ook tante Mirjam te ver!

Gisteren had ik weer eens ketelstress, er kwam water onder uit de ketel en dat hoort niet. Gelukkig was mijn buufje thuis en zij heeft wel verstand van dat soort dingen. Ik had al gezien dat er een buis los leek te zitten en dat klopte. Leve de tierapjes, buis is vastgezet en alles is voorlopig weer okay. Voorlopig, want er is iets anders niet in orde. Daar moet ik een lekdetectiebedrijf voor laten komen, niet leuk... Maar dat hevel ik over naar 2014, ik vind het wel even goed. Buuf heeft ook nog aan mijn audiosetje geknutseld, dat staat al sinds afgelopen Kerst ongebruikt in de kast. Tja, andere dingen hadden prio. Nu kan ik al naar cd's luisteren, nu de rest nog!

Het geven blijft gewoon doorgaan, ook al staat het op een lager pitje. Gisteren heb ik iemand een handje geholpen met haar boodschappenkarretje, vandaag heb ik de trainer die niet tegen alcohol kan, een flesje nepwijn gegeven. En zodadelijk vertrek ik naar de verjaardag van mijn oudste vriendinnetje. Voor haar heb ik het boek van Joyce Roodnat gekocht: Een kwestie van lef. Voor vrouwen tussen de veertig en zestigplus. Ben benieuwd wat ze ervan vindt. ;)

Fijn weekend allemaal! x