Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X










zondag 31 juli 2016

Mijn minimalistische verjaardag in Veenhuizen

Huis in Veenhuizen
Ik had toch een minimalistische verjaardag? Echt geweldig, ik kreeg alleen maar cadeaus die ik echt wilde of ervaringen. Afgelopen weekend was het tijd voor mijn laatste cadeau, een echte klapper! Ik kreeg namelijk kaartjes voor het Pauperparadijs, een voorstelling aan de hand van het boek van Suzanna Jansen. Boek nog niet gelezen? Echt doen, het is prachtig. Suzanna vertelt hierin over haar zoektocht naar haar voorouders. Wat bleek? Vijf generaties woonden in de 'gestichten', de heropvoedingskampen in Veenhuizen. Een uniek heropvoedingsexperiment dat niet bepaald naar wens en verwachting verliep.
Prachtig he?
Op naar Veenhuizen dus en omdat het zo'n twee uur rijden is vanuit Brabant, besloten we een overnachting te boeken. In een pauperhotel. Geen idee wat het inhield, maar we zouden in ieder geval elektriciteit hebben. Geen grapje, er waren ook locaties zonder elektriciteit. Bijzonder. Veenhuizen is nog niet zo lang toegankelijk voor het grote publiek, het was lang een besloten gemeenschap. De omgeving is prachtig, veel kanalen, veel groen, heel open. De huizen met stichtelijke namen als 'Bitter en Zoet' zijn geweldig!
Ons toilet
Eerst gingen we naar ons hotel. We werden de tuin ingeleid en de woorden "Let op, als je wilt douchen, dan moet je eerst de buitenkraan openzetten.", waren een goede voorbode van ons verblijf. Een heuse caravan. Met buitentoilet en buitendouche. Of we zo vriendelijk wilden zijn om na onze boodschap water en zaagsel in het gat te doen, want het gat kwam in de tuin uit. Aha... We hadden wel een pot trouwens, we hoefden niet te hurken. :) We zaten even met de pootjes omhoog in 'onze' tuin en daarna was het op naar de voorstelling. Die speelde zich af op locatie, op de binnenplaats van een van de heropvoedingsinrichtingen. Heel mooi, een prachtige toevoeging aan de voorstelling. Goed dat we de avondvoorstelling hadden geboekt, 's middags zat je in de blakerende zon.
De voorstelling Het Pauperparadijs

Dankzij mevrouw De Mug in de caravan en de heer De Haan van een paar deuren verderop was onze nacht in het Pauperhotel niet echt comfortabel. Nog altijd beter dan de paupers het hadden, zij sliepen met z'n 80-en op zaal. Hun toilet was een grote ton. En ook die stond op zaal. Niet zo vreemd dat er veel paupers ziek waren. Maar goed, na een fijn ontbijt was het leed weer geleden en gingen we naar de Tuinen van Weldadigheid. En daar was het zo fijn dat dat bezoek een eigen logje verdient. Binnenkort meer dus, maar nu alvast een voorproefje.
Een vredig klokkend kipje met kroost



O ja, in het kader van Wabi Sabi en het echte leven laten zien, laat ik jullie zien wat mijn echte uitzicht was van de voorstelling. De mevrouw voor me had wat moeite met stilzitten en ze was best groot. Kijk maar. ;) Fijne zondag allemaal!
Het Pauperparadijs, de voorstelling


woensdag 27 juli 2016

Over providers, geen televisie en minimalistische koffie

Minimalistische koffie van Andorra Express

Laatst had ik een brainwave. Een minimalistische brainwave. Het staat hier allemaal wat stil, ik ben druk met zoveel andere dingen. Ik lees er nog wel over, maar daar houdt het een heel eind mee op. Stiekem zijn er ook weer allerlei dingen het huis binnengeslopen. Boeken uit de diverse Little Free Libraries, een paar roze cowboylaarzen (koopje!), kaartjes uit die ene winkel die eindelijk open was toen ik in de stad was. Zoiets.

Brainwave

Maar goed, die brainwave dus. Ik had 'm tijdens een webinar van een internetgoeroe. Dankzij mijn fijne provider die mijn wifi niet kon vinden of zoiets, kon ik het webinar drie keer opnieuw opstarten. Ik had wel geluid, maar geen beeld. Niet fijn en niet handig.

Druk verkeer

Toevallig kwam er die week van de bewuste provider een servicemevrouw aanwandelen en zij legde me uit dat het bij ons in de straat heel druk is met al het digitale verkeer. Dat geloof ik onmiddellijk. Mijn buurtjes zijn bijvoorbeeld met hun drieen en hebben allemaal hun eigen laptop. En foon. En er is in ieder geval ook nog een vaste computer. De mobiele eenheid. ;) Tja. En zij zijn vast niet de enigen.

De oplossing

Gelukkig was het vrij simpel op te lossen. Er bestaan namelijk kastjes waarmee je de wifi kunt versterken. Hartstikke handig, de provider verkoopt ze ook. En als het kastje niet bevalt, kun je 'm gewoon binnen een maand retourneren. Hmm... Toch bijzonder dat het niet zo heel lang geleden nog wel goed ging. En dat ik nu zelfs storing heb als ik naast m'n wifi-aansluiting zit.

Een andere oplossing

En toen was ik het beu. Klaar ermee. Weg met deze provider. En met de tv. Sinds ik Netflix ontdekt heb (nee, daar wordt dus niet op geminimaliseerd, want ik ga naar een andere provider), kijk ik helemaal geen televisie meer. Radio luisteren kan ook via internet en ook die heb ik veel minder vaak aanstaan. Op de slaapkamer heb ik nog een mini-televisie, voor als ik een keer op bed wil kijken. Dat heb ik zeker een jaar niet meer gedaan. Mijn oudste neefje wil hem graag hebben. Mooi.

Een herstart

En omdat ik zo lekker bezig was, heb ik ook mijn koffiemachine voor luxe koffie aan mijn zusje gegeven. Het voelde gewoon niet goed meer, al dat afval van die cups. Het was ook erg lastig om ongezoete cappuccino te kopen. En als ik dan toch bezig ben, dan doe mij maar soyamelk. Dus. Tegenwoordig brouw ik dagelijks op het fornuis mijn eigen koffie en die is me toch lekker! Inmiddels zijn mijn minimalistiche neigingen weer helemaal aan, waarover later meer. Fijne avond!

woensdag 20 juli 2016

O, die zomer van 2016...

De lokale paddenpoel

Zomer in Brabant! Door alle regen die er de afgelopen tijd gevallen is (amper voor te stellen met deze hitte) en de warmte hebben we hier een heuse muggenplaag. Nu word ik altijd wel gestoken, ik ben nu eenmaal waanzinnig aantrekkelijk voor die beesten, maar dit jaar is het extreem. Zeven joekels van bulten op m'n derriere, vijf op m'n been en een op m'n oog. Heel charmant, het lijkt net alsof Mohammed Ali en ik een robbertje gevochten hebben.

Het befaamde kruisje erin zetten lukte niet. Althans, dat deed ik wel, maar de jeuk bleef maar aanhouden. En ik wilde wel graag iets natuurlijks, uit grootmoeders tijd of zoiets. Niet iets van internet waarbij staat dat zelfs de Schotse Hooglanders (de soldaten, niet de koeien) het fijn vinden. Waargebeurd!

Inmiddels weet ik nog steeds niet wat het beste tegen de jeuk werkt, maar ik kwam wel wat tips tegen om muggenbeten te voorkomen. Ook handig. Een paar ervan deel ik graag met jullie:

  • Smeer jezelf en je kussen goed in met van alles. Snap ik. Alleen is het nu zo verrekte heet dat ik me niet op straat waag om dat spul te halen. En om nu met m'n airco-auto naar het stadje te rijden, dat vind ik ook zo sneu. Er is van alles op de markt, je kunt ook zelf allerlei zalfjes en lotions maken. Alleen heb ik daar dan nooit zin in. En je zult zien dat die ene plek op m'n rug, waar ik net niet bij kan, dat ik daar alsnog helemaal lek geprikt wordt. Hm.
  • Zorg dat er geen stilstaand water in de buurt is. Nu woon ik een woonwijk en ik weet niet wat mijn buren ervan zullen vinden als ik bij hen op vijverpatrouille kom. "Buuf, even de vijver leeghalen, dat helpt tegen de muggen!" Of ze dan meteen met haar schepnet en emmer klaarstaat, ik weet het niet. In ieder geval woon ik niet in de buurt van de lokale paddenpoel, dat scheelt weer.
  • Slaap samen! Nee, ik heb m'n buurman niet lief aangekeken. ;) Ik heb het geprobeerd (alles voor het experiment tenslotte) en helaas, het werkt niet. En het slapen niet en het anti-muggenidee. Hierbij is het bewezen dat ik de allerzoetste ben. Ja echt, de zeven bulten op m'n achterwerk zijn het bewijs.
Mocht iemand nog tips hebben die wel werken, dan hoor ik het graag. Op dit moment heerst hier een zerotolerancebeleid: alle muggen worden zonder pardon naar de muggenhemel gemept. Ze zijn gewaarschuwd.

zaterdag 16 juli 2016

Over slow living, omnibussen en even geen social media


Slow living. Leven in het moment. Bewust zijn met je bezigheden en hoe je die doet. Focus. En niet ook nog gauw iets anders doen, even dat taakje verrichten, door de social media heen scrollen en hier en daar een like achterlaten.

Ik ben dus niet zo goed in die focus. Meestal lees ik drie boeken tegelijkertijd, stuur de oppas van Anne een appje over aankomende week (want stel je voor dat ik het vergeet) en check ik ook Facebook, Instagram en de rest nog even. En nog een keer.

Aan een kant vind ik het fijn om bezig te zijn, taken af te vinken, nuttig bezig te zijn geweest. De tijd gaat daardoor wel heel erg snel, ik heb continu het gevoel achter de tijd aan te rennen. Ik bedoel maar, het is al midden juli! Voor mijn gevoel is het pas lente. Nee, ik ga niet zeuren dat het wel herfst lijkt.

En dat terwijl ik het veel fijner vind om bewust met mijn tijd om te gaan. Op de bank met een boek, niet denken aan de was, de boodschappen en de veel te volle kledingkast. De tijd nemen om met de buurvrouw te praten over wat ons bezighoudt en niet stiekem naar huis te willen rennen om daar van alles te doen.

Dus laste ik laatst een social-media-vrije middag in. Op zondag. En ik genoot. Ik kookte extra lekker voor mezelf, ik schreef wat kaarten en ik las. Een superdikke omnibus met detectives van honderden jaren geleden. Geen zware kost, gewoon lekker ontspannen. Heerlijk.

Niet dat zo makkelijk ging, dat social-media-vrije bestaan. Het recept stond op internet. Oeps. Toch maar even naar de verkenner. Sommige adressen had ik in mijn adressenboekje, sommige niet. En als ik een hoofdstuk uit had, had ik de neiging gauw een rondje te doen op de social media. Zoals ik anders ook doe.

Tja. Die rondjes deed ik niet. De rest zocht ik toch maar even op. Heerlijk om daarna de foon weer weg te leggen! Slow living, ik houd er van. Dit gaan we vaker doen. Doe je mee? Of doe je dit al? Fijn weekend! X

maandag 11 juli 2016

De Biokokkin en haar creaties


Hoog tijd om jullie weer wat van mijn creaties te laten zien. De afgelopen tijd maakte ik onder meer deze gerechten:

Courgette

Een courgettespread van Feel Good by Food (klik). Ik ben enorm fan van courgette, als het een voetbalteam was, had ik posters ervan boven m'n bed hangen. Echt alles met courgette vind ik lekker. Deze spread is dus ook heerlijk. En heel snel en makkelijk te maken, je hoeft alleen maar een courgette, lente-ui, twee tenen knoflook in stukjes te snijden en in een keukenmachine te doen, samen met wat citroensap, peper en zout en wat olie. De machine doet de rest. Er staan nog veel meer recepten op de site van Feel Good by Food, echt even gaan kijken. Het enige nadeel van zo'n spread? Het schoonmaken van de keukenmachine, tss...

Basilicum

Er zat verse basilicum in mijn groentepakket en men, wat vind ik dat lekker. Ik hoef het maar te ruiken en ik zit met een limoncello op een Italiaans terras. Romeinen die voorbij paraderen (ik weet het, in het echt zijn ze lang niet zo lekker, maar dat maakt niet uit, dit is mijn fantasie) of op een Vespa langs sjezen. Maar goed, toen werd ik wakker en moest er gekookt worden. Easy! Een blik tomatenstukjes in de pan, ui gesnipperd, erbij gedaan, champignons in stukken (ik vind de kastanjechampignons lekkerder dan gewone witte), ik had nog wat courgette, ook in stukken erbij en mozzerella in stukken. Op het laatst de basilicum erover en erdoor en a tavola! Aan tafel dus.

Tuinbonen

Lekker! Het was even wat werk om ze dubbel te doppen, maar het is het zo waard. Dubbelgedopt zijn ze zoveel lekkerder dan wanneer je dat niet doet. Je haalt de tuinbonen uit hun grote jasje, blancheert ze zodat ze rimpelig zijn en dan haal je het tweede velletje eraf. Dat doe je met een mes of gewoon met je vingers. Ik had nu vrij veel kleine tuinbonen, dan is het wat meer werk dan wanneer je grote hebt. Omdat ik geen zin had in een kaassaus, serveerde ik de tuinbonen met couscous. Ik maakte croutons, ook heel makkelijk. Je neemt brood dat wat ouder is, snijd het in stukken en bakt het met olie met heel veel knoflook. Echt heel veel. Lekker! Ik deed de tuinbonen erbij, samen met courgette in stukken (het is hier nationale courgetteweek ;)) en bonenkruid. Bikken maar!

Caprese

Geen zin om te koken en ook niet echt trek. Maar ja, de mensch moet toch eten. Dus wat tomaten in stukken gesneden, de mozzerella ook, verse basilicum (water in m'n mond) erover gegooid met wat olie en peper en klaar!

Peultjes

Dit was ook aangenaam. Ik maakte de Indische saus die ik hier al eerder deelde (ui snipperen, bakken, kokosmelk erbij, sambal erbij, knoflook en ketoembar, heerlijk!), maar nu met peultjes, champignons en taugé. De rijst bakte ik op met prei. Heel fijn, deze saus smaakt iedere keer net iets anders en hij is altijd lekker.

Curry

Dit is oorspronkelijk een recept voor vis, maar omdat ik een veganistisch recept wilde maken, liet ik de vis eruit en bakte ik de groenten met kokosolie. Werkt prima. Deze versie (hieronder volgt er nog een) is met ui, tomaat en courgette. De saus is gemaakt van kokospasta/melk (hoe dikker, hoe beter wat mij betreft), kerrie en chilipoeder. Je snippert de ui en bakt hem dus in kokosolie. De tomaat doe je erbij en de kerrie doe je er vrijwel meteen ook bij. Dat bak je samen even aan. Daarna doe je de kokos erbij, plus de courgette. Chili is behoorlijk heet, daar doe je op gevoel wat van bij. Ik vind wat aan de pittige kant wel lekker, maar ik stel ook prijs op m'n smaakpapillen. Beetje bij beetje dus. En blijven proeven. Ik had nog wat groen in de koelkast liggen, dat ging er ook nog over- en doorheen. Serveren met witte rijst, heerlijk!
Dit is min of meer hetzelfde recept als hierboven. Alleen met bloemkool, courgette en wortel in plaats van de tomaat. En een andere kokosmelk, een die wat minder dik is. Daardoor ontstond er minder saus. Ook lekker, hoewel de dikke saus mijn voorkeur heeft. Wat mij betreft kun je het beste de kokosmelk uit blik gebruiken.

Dit waren ze weer. Ik ben benieuwd of jullie een van mijn recepten gaan maken. Ik hoor het graag!

Liefs, Mirjam X

donderdag 7 juli 2016

Ik sta in de krant!


Of eigenlijk, afgelopen april stond ik in de krant. Ik vergat het alleen de hele tijd met jullie te delen.

Op 1 april was er een reünie van de Rakkertjes, mijn kleuterschool lang, lang geleden. Maanden daarvoor deelde onze toenmalige stagiaire op Facebook een foto met de vraag: "Wie herkent zich hierin?" Nou heb ik niet meer zoveel contacten in mijn geboortedorp maar ik werd redelijk snel getagt en ja hoor, ik stond ook op de foto. Zoals dat vaker gaat, werd er al snel geroepen om een reünie.

Ik ben niet zo van de nostalgie, vroeger is bij mij echt niet altijd beter, dus ik liet het maar een beetje op z'n beloop. Het contact was tenslotte niet voor niets verwaterd. Er ging flink wat tijd overheen, het lukte maar niet om een datum te prikken waarop iedereen kon. Best logisch met zo'n grote groep. Totdat de datum van 1 april toch behoorlijk definitief leek.

Ik had nog steeds niet zoveel zin. Maar de stagiaire bleef me bombarderen, het zou toch zo leuk zijn om compleet te zijn. Kon ik echt niet? Misschien kwamen we wel in de krant! Nou heb ik m'n 15 minutes of fame al lang gehad, dus daar werd ik niet zo warm van, om in de krant te staan. Maar goed, ze had wel een punt, het was wel leuk om die foto opnieuw te maken. Vooruit dan maar.

Op 1 april toog ik dus naar de oude trouwe paddenstoel en zo bleek het opeens heel gezellig te zijn! De foto was zo gemaakt, daarna was het op naar de plaatselijke kroeg. Daar bleef het nog lang gezellig, aan de appjes te zien die ik midden in de nacht kreeg. Toen ik al lang keurig op bed lag. ;)

Mij werd gevraagd het stuk te schrijven voor de lokale krant. Voor bij de foto. Dat werd bovenstaand stuk dus. Mochten jullie mij zoeken op de foto's; op de foto uit 1979 ben ik in het paars. Op de foto van afgelopen april in het rood. Makkelijk te vinden, toch?

zaterdag 2 juli 2016

Ik sta in de Flow!



Hadden jullie vroeger ook een vakantieboek? Van de Tina ofzo? Ik vond ze geweldig! Ik deed er dan ook heel lang mee, stel je voor dat ik alles gedaan en gelezen zou hebben.

Er zijn ook vakantieboeken voor volwassenen. Zo was er een paar jaar terug Het Grote Heleen van Royen zomerboek met verhalen, recepten en een Heleen die je uit kon knippen, net zoals vroeger. En ook Hans Ubbink stelde jaren het Hu.Man Holidays VakantieDoeboek voor volwassenen samen, heel erg tof! Volgens mij is de tiende editie de laatste, ik kan er verder geen vinden op internet.

Natuurlijk geeft Flow Magazine ook een vakantieboek uit. Lekker nostalgisch, ik kan er heerlijk bij wegdromen. Over vakanties van vroeger en bestemmingen die er hopelijk ooit nog aankomen. Dit jaar is het vakantieboek van Flow extra leuk, want ik sta er in! Althans, de foto die ik vorig jaar op het strand van De Haan nam. Je ziet hem hierboven, het is de onderste foto met het schelpje. Zo leuk!
Vandaag kreeg ik nog een boek, of eigenlijk een dagboek. Voor m'n verjaardag. :) 365 dagen lang krijg je een vraag die je mag beantwoorden. Soms is het een heel makkelijke vraag, zoals vandaag: welk jeansmerk is je favoriet. Umm... Geen idee. Maar er staan ook vragen in waarover je wat dieper moet nadenken. Ik wel, tenminste. Zoals deze: Als deze dag een dier was, welk dier zou dat zijn? Bijzonder... Voorlopig ben ik onder de pannen, want dit dagboek heeft ruimte voor vijf jaar. Ik ben er blij mee!

Fijn weekend allemaal, geniet ervan! X