Geven

 



 

Sommige dagen zijn gewoon GOED en vandaag was er zo een. Geen plannen, dus genoeg tijd om lekker een beetje te struinen en te kletsen met iedereen die op m'n pad kwam. De meneer van de boekhandel: "Ah, het meisje van de voetjes!" Mirjam Down Under dus. :) Een paar jaar geleden won ik bij hem een e-reader en vertelde ik hem over mijn project. Dat wist hij dus nog. De dame van de juwelier: "Hey, je beugel is eruit, wat is het mooi geworden!" Laat het vandaag nu precies drie jaar geleden zijn dat m'n beugel eruit ging. Vandaag viel het op. :) Nog even gezellig over tandartsen en aanverwante artikelen gekletst en daarna door naar de semi-kringloop die we sinds kort in Grave hebben. Daar geïnformeerd of ze nog spullen willen hebben en of ik die bij hen kon afgeven: "Ja, graag!" Fijn, zo'n stok achter de deur om de Kaza weer eens uit te mesten. :) Indrukwekkend hoor, de dame die ik sprak, komt vier dagen per week vanuit Didam naar Grave om de kringloop te runnen. Alle opbrengsten gaan naar De Fahari Foundation. Mooi om te zien wat een impact een relatief kleine organisatie heeft. Dat soort organisaties steun ik graag, nix geen strijkstok!

 

 

 

De club van 1000 deed ook mooie dingen vandaag. Er werden cadeautjes neergelegd, oude vrouwtjes werden geholpen met oversteken ;) en allerlei andere acties werden er ondernomen om de wereld een beetje gezelliger te maken. Ik maakte Grave onveilig met mijn pakketjes. Het blijft spannend om ze ongezien neer te leggen, hoewel het scheelt als je om zeven uur al op pad gaat.... Tja, de kapper had alleen om half negen tijd voor me. De winkels in Grave gaan om negen uur open, pakketje #2 was dus ook makkelijk gedropt. Zo leuk om even later te merken dat het pakketje foetsie is! Ik kreeg een mooie quote naar aanleiding van een van mijn posts op Instagram vandaag: "Geven is het nieuwe ontvangen". Daar kunnen we wel iets mee!

 

 

Morgen begint ook de November Geefmaand weer! Voor degenen die niet weten wat dat inhoudt: het begon allemaal met een boek. Een boek over 29 dagen geven. Zonder voorwaardes, zonder verwachtingen. Onvoorwaardelijk. In 2013 deden we dit met maar liefst vijftig mensen voor het eerst! Vorig jaar waren het er al zo'n honderd... Met z'n allen geven we iedere dag iets. Mag groot, mag klein. Het mag tastbaar zijn, het mag een knuffel of een grote smile zijn. Het maakt niet uit, je bepaalt het zelf. Alles is goed. Ik ga in ieder geval iedere dag een kaartje sturen. Dus mocht iemand een kaartje wensen, laat het me vooral weten. De komende weken laat ik jullie meer weten over mijn acties. To be continued!

 

En wat het fijnste is van deze dag? Hij is nog niet voorbij. Er gaat hier straks een rode-bieten-wortelschotel in de oven, er staat een rood wijntje me aan te kijken... Heerlijk!

 

X 

Holiday in de Kaza

Vakantie! Het blijft toch erg fijn. Ik had weer allerlei plannen, door mijn verkoudheid heb ik die toch maar voor een deel laten varen. Niet erg, lekker lui in de Kaza is ook aangenaam!

 

Ach, en dat lui is dan ook nog relatief. Er werd in ieder geval plenty of coffee gedronken. Helaas geen Belgische cappucino meer..

 

 

Ook met de pepernotenverslaving ging het prima. Laatst had ik de kaneelversie, ook vurrukkuluk.. Net als de truffelvariant. :)

 

 

Ik ging naar de schoonheidsspecialiste, nice!

 

 





Ik was weer eens in Nijmegen, waar ik deze pompoen-zwartebonenburger nuttigde in een nieuw biologisch, veganistisch tentje. Ook heel nice!

Ik wipte even (nou ja..) binnen bij Ieder z'n Vak, dat zit net naast het vegatentje. Bij Ieder z'n Vak kun je je werk tentoonstellen, je huurt dan een stelling (een vak) in de winkel. Het aanbod is daardoor heel gevarieerd, ik zag prachtige tassen (nietnodig, nietnodig, nietnodig...), heel gaaf gepersonaliseerd aardewerk en hele leuke jurkjes. Niet in mijn maat. ;) Ik kocht er dit mooie appeloventje. Het werkt supersimpel. Onderin doe je een waxinelichtje, bovenin een appeltje. Dat appeltje schil je en je haalt het klokhuis eruit. In het gat dat daardoor ontstaat, doe je allerlei lekkers. En bakken maar! Een puntje: het is dan wel handig om niet te grote appels te nemen. Het blaadje dat naast het oventje ligt, nam ik mee uit Belgie. Love it!

En verder.. werkte ik aan dit blog, ik vond het tijd voor een nieuwe opmaak. En ik was bezig met een heel tof nieuw project, waar ik ontzettend veel zin in heb. Waarover later meer. :)

Dan wens ik jullie nog een heel fijne zondagavond, geniet ervan! Liefs, M

Memory Lane

Vorige week werd me op Facebook gevraagd om zeven dagen lang een track uit mijn jeugd te delen. Dat wilde ik wel. Het was de bedoeling om dan ook iemand anders uit te nodigen dit te doen. En dat werd me toch leuk! Echt een feest der herkenning. Ik dacht dat jullie het ook wel leuk zouden vinden om een 'flavour' van mijn jeugd te krijgen, hier komt dus mijn top zeven! Volledig willekeurig enzo:

Dennie Christian, Guust Flater & De Marsupilami - Wij zijn twee vrienden.
https://www.youtube.com/watch?v=FMbFsuZXkKQ&feature=player_embedded
Te erg, ik weet het.. Maar goed, dit is mijn fun list, niet mijn elevator pitch. ;) En geef toe, hier word je toch blij van? :)

De man die me liet horen wat echt goede muziek is! Prince - 1999.
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=1Lmq6RDn5O8
Op Facebook deelde ik Purple Rain, het nummer waar het voor mij allemaal mee begon. Maar omdat ik dat nummer hier een tijdje terug al deelde, is hierbij Cream!

Aangezien je eerste gekochte singeltje een big deal schijnt te zijn, dit is die van mij: Miss Jackson met What have you done for me lately.
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=r9uizdKZAGE#t=0
Those moves! Dit nummer heb ik zo vaak gedraaid... En hard! Vonden de buren heel fijn. :)

George Michael - I want your sex. O George....
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=r3AP26ywQsQ#t=0

En dan het ultieme nostalgieliedje: Van Halen - Jump. Veertien, voor het eerst naar de disco, wat voelde ik me volwassen. Those were the days!
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=SwYN7mTi6HM#t=0

En omdat fout best lekker kan zijn: Vader Abraham met z'n Smurfen.
https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=gnYggJwvALo#t=0
Geen commentaar verder.

En dan mijn laatste: Under the Bridge van de Peppers
https://youtu.be/lwlogyj7nFE?t=21
In 1993 ging ik met onze klas voor het eerst naar Rusland. Een memorabele trip... Ik kan me de kakkerlakken in het hotel in Moskou nog goed voor de geest halen. De locatie in Kirov was weliswaar kakkerlakkenvrij, maar er was niets te doen. We zaten in de middle of nowhere in Rusland. 's Ochtends hadden we Russische les, maar 's middags en 's avonds waren we op onszelf aangewezen. Dat betekende dus wodka drinken bij het kampvuur en liedjes zingen. Dit nummer dus!

Ik realiseer me nu dat ik Madonna vergeten ben, slecht! Gauw er nog bij.
https://www.youtube.com/watch?v=zHW5RVvg2v4&feature=player_embedded#t=0

Wat was het leuk om dit te delen! Opeens kwamen de Pet Shop Boys weer voorbij, Whitney Houston in haar goede jaren, Meatloaf (wie is daar niet mee opgegroeid??), ABC, Falco... Heerlijk, ik zat zo weer op m'n zolderkamertje bandjes op te nemen. Over jeugdsentiment gesproken. Wie wil er zijn of haar jeugdliefdes delen? Lijkt me leuk!

O ja, ik wilde de filmpjes meteen in beeld laten verschijnen. Geen idee hoe dat moet... Vandaar de links. Mocht iemand het weten en tijd hebben om het uit te leggen, graag! X

Uitwaaien enzo

Ooit, in een ver en donker verleden was ik in Brugge. En daar had ik de lekkerste cappucino ever. Met slagroom. En dan niet van dat slappe spul uit een spuitbus, maar de echte. Van dat dikke spul, waar iemand wel een kwartier op heeft staan zwoegen. Of een machine, vooruit. :) De afgelopen dagen was ik aan de Belgische kust en wat heb ik op? Juist. Iedere dag genieten van het buitenlandgevoel. Hebben we thuis niet!

 

 

Ik ging om uit te waaien aan de kust om en Miss Creatuurtje te zien. Op weg naar De Haan, op de regenachtige ring van Antwerpen, samen met heel veel truckchauffeurs, had ik wel fantasieën over andere kusten. Van die stranden waar je in oktober wel in je bikini kunt lopen. Zonder winterjas en laarzen. Toch eens over nadenken voor volgend jaar. :) Maar goed!

 

Trui aka Miss Creatuurtje speelt binnenkort in een musical voor het goede doel. Heel erg gaaf! Ik mocht mee naar de repetitie. Die was in een oude loods, een heel mooie en koude locatie. Van te voren kreeg ik al de waarschuwing: warme kleding aandoen! Okay... Toch maar wat aanschaffen dus. Want al die jurkjes, leuk, maar niet warm. Super om dit mee te mogen maken. Ik had mazzel, dit was de eerste keer dat de hele voorstelling in een keer werd gerepeteerd. En het was tof! En, ondanks de blowers, koud. Heel koud!

 

 

Donderdag deden we een wandeling door en om De Haan. De wandeling had een bijzonder hoog uitwaaigehalte, mission accomplished dus. We zagen ook prachtige schelpjes, zoals dit lieve hartje. U kent het gezegde: "De Goden niet verzoeken?" Niet zo handig om te zeggen dat het zo fijn is dat het niet regende. Zucht. De rest van de wandeling werden we van boven gezegend. ;)

 

 

Ik liep ook nog een labyrint! Het mooie van een labyrint is dat je altijd in het midden komt en je verdwaalt nooit. Tijdens het lopen had ik een paar aha-momenten, daar kan ik wel iets mee. Zo mooi, op het moment dat ik vond dat het labyrint wel een keer afgelopen mocht zijn, was ik bij het einde. Timing!

 

 

En dan gingen we ook naar een Open Atelier Dag van lokale kunstenaars. Dit kunstwerk vond ik erg mooi, de meeste andere... Not so much. Kunst is natuurlijk emotie en je hoeft het niet te snappen of mooi te vinden, maar.... Er hingen veel dingen die ik niet aan mijn muren wil. Ben niet zo van het hele expliciete. ;) En de Belgische grondwet, in een nieuwe, kunstzinnige taal geschreven, hoeft van mij ook niet zo. Wel heel knap gevonden! Dit kunstwerk met de spiegel gaat over de vluchtelingenproblematiek.

 

En dan zit ik nu in m'n Familie Veerkamp pyjama op de bank, met een iets minder fijn souvenir: een fikse verkoudheid. Nou moet ik niet mauwen, want ik ben al zo'n vijf jaar niet meer verkouden geweest. Daardoor is het wel weer even wennen. Ik heb me vanmiddag naar de drogist gesleept: "Ja lieverd, ik weet hoe neusdruppels werken en paracetamol ook. Aardig dat je het vraagt." Dus.. We doen hier even rustig aan.

 

O ja, ik schreef weer een blog voor Cardcetera, dat vind je hier: http://www.cardcetera.com/index.php/2015/10/gastblog-mirjam-de-miss-down-under-kaartenset/?lang=nl Deze keer gaat het over de Mirjam Down Under kaartenreeks en het verhaal achter mijn schoenenverslaving. Ga je even kijken?

 

Iedereen een heel fijn weekend gewenst, geniet ervan! X

 

<script>
  (function(i,s,o,g,r,a,m){i['GoogleAnalyticsObject']=r;i[r]=i[r]||function(){
  (i[r].q=i[r].q||[]).push(arguments)},i[r].l=1*new Date();a=s.createElement(o),
  m=s.getElementsByTagName(o)[0];a.async=1;a.src=g;m.parentNode.insertBefore(a,m)
  })(window,document,'script','//www.google-analytics.com/analytics.js','ga');

  ga('create', 'UA-69100109-1', 'auto');
  ga('send', 'pageview');

</script>



Kaza Maria op Stap

Be open to whatever comes next. Dat was wel het thema van mijn weekend. 

Afgelopen vrijdag ging ik op retraite. Althans, ik was te gast bij de Clarissen in Nijmegen. Vorig jaar deed ik het Orientatieweekend in Velp bij Grave en dat was geweldig. Zo rustgevend, zo warm. Vooral de stilteperiodes vond ik heerlijk, daarom besloot ik dit jaar naar de Clarissen in Nijmegen te gaan, voor een stilteweekend. Werd het toch geannuleerd… Balen! Voorheen zou ik waarschijnlijk in stilte hebben gebaald en het maar gelaten hebben, maar nu niet. Dus een mail gestuurd met de vraag om alternatieven. En ja hoor, ik kon als gast zonder programma komen. Dus geen groepsafspraken en opdrachten, maar alle tijd aan mezelf. Of ik dat wilde. Ja, graag!

 

Zo stond ik vrijdag met m’n boeken en m’n schrijfschrift op de stoep van “De Bron”. Zuster Maria verwelkomde me. Aankomend jaar hoopt ze haar 70-jarig jubileum te vieren, ze trad in 1946 in in het klooster. Ze is dan ook bijna negentig. Ik rolde bijna van m’n stoel toen ik dat hoorde. Zo ziet ze er namelijk niet uit! Op wat gehoordingetjes na is ze ook nog super van gezondheid. Als je zo toch oud mag worden..

 

De Bron zit op een bijzondere plek in Nijmegen. Aan een hele drukke weg, letterlijk midden in de samenleving. Als je binnenkomt, is het echter heel rustig. De tuin is een oase van rust, hoewel deze ook tussen allerlei Nijmeegse huisjes ingepropt zit. Ook bij de Clarissen is de sfeer fantastisch, heel warm en hartelijk. Zo werd me aan het einde van het diner een appeltje aangeboden. Kon er niet meer in. Neem maar mee naar je kamer. Okay. Of ik een bordje en een mes wilde? Nee, dank, lukt zo wel. Daarna kwam de volgende: of ik een mesje wilde. Nee, dank. J En daarna nog iemand… Kortom: ik voelde me heel erg welkom.

 

Omdat ik geen programma had, kon ik helemaal zelf bepalen wat ik de afgelopen dagen deed. Hoewel ik het wel zo netjes vond om niet alleen bij het eten te verschijnen. Daarom deed ik mee aan een groot deel van de kerkdiensten en nam ik zelfs deel aan bijbelstudie! Tja, als een 90-jarige met twee glimoogjes en een grote smile vraagt of je meedoet, kun jij dan weigeren? Ik niet. Het was nog interessant ook! Ook de kerkdienst van vandaag was voor mij heel anders dan anders. Niet dat je mij nog vaak in de kerk zult vinden, de keren dat ik er ben, zit ik er uit respect voor een ander. De dienst verliep een heel eind zoals ik gewend ben. Totdat het brood en de wijn op tafel kwamen. Vier glazen? Jep, iedereen deelde mee. Alle glazen gingen rond, samen met een doekje. Het brood werd per twee gebroken. Je deelde jouw stuk dus in twee stukken en gaf het aan je buur. Aan het einde van de dienst wenste iedereen elkaar de Vrede. Zou ik zomaar aan kunnen wennen!

 

Wat ben ik blij dat mijn programma niet doorging. Nu heb ik echt met de nonnen kunnen leven, een paar dagen deel mogen uitmaken van hun levenswijze. Als de Einzelganger die ik ben, is het niet helemaal de mijne. Wat me-time vind ik toch wel erg prettig. J Maar de liefdevolle manier waarop de dames met elkaar leven en vreemden in hun midden verwelkomen… zo mooi. Verder was het heerlijk om op m'n gemakje de omgeving te verkennen, in de tuin te zitten met een bakkie en te lezen. En verder he-le-maal niets. Zalig! Ook interesse? Kijk dan hier: http://www.clarissen.nl/nijmegen.html Geloof me: je zult het geweldig vinden.

 
O ja, met drie dikke smakkerds deed Zuster Maria me vandaag uitgeleide en hoewel ik letterlijk de zon instapte, was het best nog even lastig m'n fijne kokon weer uit te stappen. Gelukkig heb ik een fijn vooruitzicht: ik ga zeker een keer terug!

 

Handen uit de Mouwen

Ook zo’n fijne vakantie gehad? Lekker genoten van zon, zee en strand? Quality time met je geliefden? Terwijl jij zandkastelen aan het bouwen was met je kids, gingen er ook veel anderen op reis. Het was letterlijk een volksverhuizing. Deze reizigers gingen niet naar de Costa del Sol, maar naar Stevensbeek, Baexem of St. Annaparochie. Bijzonder populaire bestemmingen deze zomer.

Mocht je deze locaties overwegen, dan eerst een waarschuwing: de accommodatie is wellicht iets minder luxe dan thuis. Maar ach, op vakantie is toch alles anders dan thuis. Dat hoort er gewoon erbij. Een kamer voor je hele gezin, of als je alleen reist, dan krijg je een kamergenoot. Zo maak je meteen nieuwe vrienden en leer je meteen wat over andere culturen en hun gebruiken. De keuken mag je met zo’n 65 accommodatiegenoten delen, net als de douches en toiletten.

Relaxen gaat er uitstekend, je hoeft niets te doen. Werken, studeren, dat is allemaal niet nodig. Je kunt lekker genieten van het mooie weer. Relaxed genieten van de nieuwe omgeving, je kunt de sights op je gemak bekijken. Daar heb je plenty tijd voor. Wel jammer dat dat zonder je kids moet, want die moeten naar school. Vanaf vier jaar zijn ze in Nederland tenslotte leerplichtig.

Ik vraag me wel eens af hoe zo’n reis moet zijn, weken in een truck of op zo’n krakkemikkig bootje. De kinderen zullen wel geen i-pad achter in de auto hebben. Airco zal er ook wel niet zijn. Een plaspauze of iedere twee uur de benen strekken? Hmm…. Als ik eerlijk ben, ben ik blij dat ik het niet weet. Ik sluit me ervoor af. Ik kan er tenslotte toch niets aan doen. Of ik dat akelige filmpje nu wel of niet kijk, ik maak de situatie daardoor niet beter. En een foto liken op Facebook? Daar zal ik de wereld ook niet mee redden.

Wat ik wel kon doen, was een aantal kids uit het asielzoekerscentrum in Stevensbeek een leuke middag bezorgen. Samen met de collega’s uit Boxmeer. Handen uit de mouwen, mensen! We produceerden kunst, trapten een balletje en deden ouderwetsche Hollandse spelen. Ik had de eer de Picasso’s, Pollocks en andere artiesten waar we nu nog nooit van hebben gehoord, te mogen begeleiden. Hun proces te faciliteren en hen te complimenteren met hun prachtige werk.

Het was genieten. Voor de kinderen, maar zeker ook voor de begeleiders. Want hoe blij word je als je een ander onbedaarlijk ziet lachen? Trots op het kunstwerk dat ze helemaal zelf gemaakt hebben? De bal keihard door het gat getrapt hebben? Een aria ten gehoor brengen door de muziekinstallatie? Wat overigens geen onderdeel was van het programma, maar tegen die tijd hadden we bijna alle regels al afgeschaft. Go with the flow!

En dan de onderwerpen van de kunstwerken... Heel veel harten en huizen. Ze hebben gelijk, daar gaat het tenslotte om. Als ik het zo bekijk, dan zit het wel goed met de volgende generatie. Nu de huidige nog even uitleggen hoe het allemaal zit.

 

 

N.B. De kinderen mochten alleen van de achterkant op de foto worden gezet. Vandaar dat ik alleen deze foto van deze twee broertjes deel.

 

 

 

 

Mirjam las in augustus en september

Augustus lijkt alweer zo lang geleden, vinden jullie ook niet? Maar jullie hadden mijn leeslijst nog tegoed, dus hier komtie!

1. De erfenis van de Boleyns - Philippa Gregory. Sommige boeken grijpen je. Alles aan de kant, ik moet lezen. Poetsen? Geen tijd. Anne uitlaten? Klein rondje. Hup, op de bank met een kop thee, lezen. En okay, het is natuurlijk fictie, maar toch, je leert er weer wat van. En dat kan nooit kwaad. :) http://rubriek.nl/boeken/recensie_de_erfenis_van_de_boleyns.php
2. De donkere kamer van Damokles - WF Hermans. Vast de nummer een op de leeslijst van menig middelbaar scholier. Behalve bij mij dan. Odysseus en consorten hebben een goede invloed op me gehad, ik vind de klassiekers nu helemaal geweldig. Misschien maar goed dat ik 'm al die tijd niet gelezen heb, nu kon ik 'm echt waarderen. Voor degenen die 'm ook nog niet gelezen hebben: https://nl.wikipedia.org/wiki/De_donkere_kamer_van_Damokles
3. Voor echt succesvol leven - Bas Haring. Iemand hier in de buurt heeft z'n kast met filosofieboeken opgeruimd en in de Little Free Library gelegd. Nu staan ze dus in de Kaza. :) Hoewel ik deze wel weer teruggebracht heb. Haring doet z'n best uit te leggen hoe wij met z'n allen denken over het fenomeen 'succes'. Wanneer is iets of iemand succesvol en waarom vinden we dat? En waarom vinden we dat belangrijk? Een andere manier van kijken, interessant. Zeker als je bedenkt dat Dhr. Haring zelf natuurlijk wel graag zijn boeken verkoopt. :) http://www.basharing.com/voor-een-echt-succesvol-leven/
4. Een bijzondere liefde - Johanna Adorjan. Het verhaal achter de zelfdoding van de grootouders van de schrijfster. http://www.leestafel.info/johanna-adorjan
5. De kleine Prins - Antoine de Saint-Exupery. Ik ging laatst naar de film, dus het boek moest ik natuurlijk ook opnieuw lezen. Prachtig. De film draait nog steeds, als je nog niet bent geweest: gaan!! https://www.youtube.com/watch?v=E4nRL_ZVr6s
6. In de mist van het schimmenrijk - WF Hermans. Voor de verandering maar weer eens een klassieker. https://nl.wikipedia.org/wiki/In_de_mist_van_het_schimmenrijk
7. Zou je denken? -  Lucy Eyre. Een introductie in de filosofie, in romanvorm. De bekende filosofen en hun theorieën worden geïntroduceerd. Heel leuk! Niet dat ik het nu snap.. Maar het is een mooi punt om te beginnen. En ik weet nu dat ik het niet snap, das ook winst! :) http://www.bol.com/nl/p/zou-je-denken/1001004002906366/
8. De Metamorfose- Kafka. Je zult toch maar opeens in een gruwelijk groot insect veranderen... Het overkomt de hoofdpersoon in De Metamorfose. Ik las het gedeeltelijk in bed, lag ik toch opeens met een megakakkerlak in bed! Hoewel alle geleedpotigen toch echt buiten mogen blijven, heb ik hier heel erg van genoten. http://www.deboekensalon.nl/nieuws/famous-first-words-de-gedaanteverwisseling
9. Paaz - Myrthe van der Meer. De wonderlijke wereld die psychiatrie heet... Heel interessant, heel vlot geschreven! http://www.myrthevdmeer.nl/
10. Filosofie voor de zwijnen - Klaas Rozemond. Wat is beter, een tevreden varken te zijn (uiteraard wel een biobig) of een mens? Een mens die kan nadenken en zich kan realiseren wat men heeft en wat men (nog) niet heeft.. Ik ben er nog niet uit. Denk ik. http://www.jetnijkamp.nl/filosofievoordezwijnen.htm

Mocht iemand het opgevallen zijn, ik ben tegenwoordig 'into' filosofie. Zomaar letterlijk nog wel, kwam het op mijn pad. ;) Volgend jaar ga ik een cursus doen, heb ik besloten. Nu al zin in! Ik wil nu wat meer non-fictie gaan lezen. Gewoon, beetje bij beetje.

En dan wens ik jullie allemaal alvast een hele mooie zonnige zondag, geniet ervan! X