Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X










zondag 28 juni 2015

Helweek

Een tijd terug las ik bij iemand over een helweek. "Interessant, misschien wel iets voor mij", dacht ik, sloot het blog en vergat het vervolgens weer. Tot afgelopen maandag. Weer een andere blogdame schreef erover, blijkbaar was het een groter initiatief, meerdere bloggers die samen aan de bak gingen. Leuk! Maar ja, om nu een dag te laat te beginnen... Ach, ik doe het gewoon een week later!

Nog nooit van een helweek gehoord? Oorspronkelijk schijnt het fenomeen uit het leger te komen. Denk aan afzien, heel veel modder en nachten doorhalen. Zoiets. Niemand die denkt dat ik dat ga doen, he? No way. Nee, ik ga de versie voor kantoordames doen. :)

Dat houdt in:
  • Iedere dag om vijf uur opstaan. Aj..
  • Een uur per dag sporten. Hmm....
  • Focussen op het werk. Overdag geen privédingen en geen gebabbel met de collega's.
  • Gezond eten, niet snoepen.
  • Geen tv.
  • Uiterlijk om tien uur de mand weer in. Top!
  • O ja, de helweek loopt van maandag vijf uur tot zondag tien uur.
Je schijnt de nacht van donderdag op vrijdag te moeten doorhalen. Nou, dat dacht ik dus niet. Dat trek ik niet, dat sla ik over. De groeten. Ik heb vrijdag een afspraak met de tandarts, mijn brug wordt geplaatst. Twee weken geleden werd het voorwerk al gedaan, dankzij de diverse spuiten in mijn tandvlees en gehemelte heb ik geen centje pijn gevoeld. Ik kan me zo voorstellen dat er vrijdag weer wat spuiten gezet zullen worden. En om dan de nacht doorgehaald te hebben... Neen. Anders ook niet, hoor!

Ik blijf natuurlijk wel mediteren, dat komt er bij mij dus bij. Ik ben heel erg benieuwd! Alleen het idee al gaf me afgelopen week veel energie en focus. Niet dat ik niet gekletst heb... Maar ik ben me er wel meer van bewust en van de andere kant heb ik heel veel klussen ingepland en uitgevoerd, tijd ingeruimd voor het voorbereiden van vergaderingen, waardoor die sneller en efficiënter verliepen. En dat zou aankomende week dan nog beter moeten gaan... Als ik niet hartstikke crash door het vroege opstaan, natuurlijk.

Waarom ik dit wil doen? Zoals ik in mijn vorige blog al schreef, ik houd wel van een hype. :) En ik houd wel van een uitdaging. De helweek (vreselijke naam, trouwens) schijnt je leven te veranderen. Dat verwacht ik niet, het lijkt me wel een ervaring. En die wil ik graag meemaken. Ik meld me snel!

Groeten vanaf de bank, uiteraard met een wijntje en een bak chips. Een goede voorbereiding doet tenslotte wonderen. :) X

zaterdag 20 juni 2015

Tips

Blogland is in de ban van het Blogboek! Lien schreef er onlangs over en ze geeft er nu zelfs een exemplaar van weg, tof! Ik bestelde ik het ook al via mijn favo-tweedehands winkel: Marktplaats. Altijd leuk, een hype. :) En idd, het staat boordevol makkelijke en waardevolle tips. Waarover een andere keer meer. Want Lien vroeg in haar laatste logje om tips. Waar haal jij je inspiratie vandaan?

Daar hoefde ik niet lang over na te denken. Ik luister en kijk graag naar alles en iedereen om me heen. Vaak sta ik in mezelf te gniffelen, of knoop ik met de ander een gesprekje aan over hetgeen ik zie of hoor. Zo stond ik laatst vol verbazing te kijken hoe de man voor me zijn winkelwagentje inlaadde. Met militaire precisie! Zelf ben ik mee van: "Kwak, daar is nog een plekje." Zo wordt mijn koelkast trouwens ook ingeruimd. Dit was een duidelijk gevalletje van dwangstoornis. En helemaal niet netjes, maar ik moest mijn verbazing toch even delen met de caissière.

Vandaag gooiden de mensen voor mij een flinke struik andijvie op de bank. Sinds een tijdje weet ik dat cavia's daarvan smullen, mooi! Mijn buurcavia's smikkelen dus regelmatig van mijn bio-andijvie, want daarvoor heb ik echt nog geen recept gevonden dat ik weg te kanen vind. Iemand nog tips? Graag! Ook de andijvie die deze mensen kochten, was voor de cavia's. Want caviavoer was blijkbaar onlangs een stuk duurder geworden. Hierop zit 19% btw, terwijl er op konijnenvoer maar 6% btw zit. De reden daarachter? Flappies kunnen ook dienen als voedsel. Ah.. Nuttige informatie, toch? Ik vind het in ieder geval leuk, zo'n microconversatie.

Zo zag ik laatst een opsporingsbericht op Facebook. Vreselijk natuurlijk, als er iemand in je directe omgeving vermist is. Ik kijk altijd even, niet uit sensatie, maar of degene bij mij in de buurt woont. Even delen is tenslotte een kleine moeite.

Om dit bericht moest ik toch wel even gniffelen. Althans, om de beschrijving van de vermiste. Je zult zo maar omschreven worden:
  • Leeftijd: over the hill (niet echt hoor, ik probeer de privacy van degene een beetje te borgen)
  • Draagt bril (net als minstens de helft van alle Nederlanders)
  • Smal postuur, dikke buik
  • Lengte: heul lang
  • Vertrokken op een damesfiets (
Hoeveel damesfietsen zouden er in Nederland zijn? Ik hoopte dat, mocht U mij ooit willen laten zoeken (omdat ik drie dagen lang niet op Facebook ben verschenen ofzo) er toch een omschrijving van mij verschijnt die me wat meer flatteert. Maar waarom het door een ander laten schrijven? Dat kan ik zelf ook!

Wat denken jullie hiervan? Petite dame zowel van postuur als van statuur, met open blik en mind, blauwe ogen en roze/antracietkleurige bril. Roodbruin haar tot over de oren. Gekleed in een kek jurkje met daaronder hoge hakken (of haar nieuwe klompjes), met daarbij een behoorlijk zware vintage handtas. Zeer waarschijnlijk draagt ze het parfum Noa en heeft ze roze lipstick op. Ze draagt geen oorbellen, wel een horloge met verschillende bedeltjes eraan. Begeleid door een chocoladekleurig Frans bulletje met twee flaporen en een roze tuigje.

Goden niet verzoeken, zegt U? Helemaal waar. Ik ben ook echt niet van plan van de aardbodem te verdwijnen. Hoogstens om in een hangmat te gaan hangen, met een goede cocktail en een lekker boek) Maar mocht het ooit nodig zijn, dan wil ik natuurlijk wel graag gevonden worden. :) Overigens kunt U het kekke jurkje in het weekend gerust vervangen door een jeans of joggingbroek. Zalig!

Iemand anders nog inspirerend tips? Fijn weekend en niet kwijtraken, he? X



donderdag 18 juni 2015

Reclame!

Dit is een reclameblog. Voor mij. Althans, voor een gastblog dat ik schreef voor Cardcetera, your-one stop-postcard shop. Als je wil weten wat Herman Brood en ik met elkaar gemeen hebben, link dan even door, naar: http://www.cardcetera.com/index.php/2015/06/gastblogger-mirjam-herman-and-me/?lang=nl

Groetjes en fijn weekend! Ja, deze mazzelbips heeft al vrij, heerlijk!

zaterdag 13 juni 2015

Mirjam geeft, ruimt en soms tegelijkertijd

Een tijd terug lag er een folder in de bus met de tekst: "Altijd al een AZC willen bezoeken?" Nou was dit niet bepaald een diepe hartenwens van me, maar interessant leek het me wel. Vanmorgen ging ik een nieuwsgierig kijkje nemen. Het was zeker interessant, we kregen letterlijk een kijkje in de keuken van de asielzoekers en vluchtelingen die op het terrein in Grave wonen. In Grave wonen mensen die nog in de procedure zitten, die uitgeprocedeerd zijn of die een vluchtelingenstatus hebben. Tot mijn verbazing hebben we in Nederland op dit moment zo'n 20.000 mensen in de procedure zitten. Ik had verwacht dat dat er veel meer zouden zijn. Kosten ze ons veel geld? Tja, ze krijgen huisvesting, ze zijn verzekerd van gezondheidszorg en ze krijgen een toelage. Van nog geen 70 euro per week per volwassene. Per kind ontvangen ze 35 euro. Iedere week worden ze geacht zich te melden. En die huisvesting? In Grave komt er nieuwbouw, maar op dit moment wonen ze in een oude kazerne. Op de 65 mensen is er een keuken en zijn er sanitaire voorzieningen. Luxe? Nou...

We kregen een lesje Eritrees, om te laten zien hoe moeilijk het is een taal te leren die helemaal niets gemeen heeft met je eigen taal. En dat inderdaad, dat viel bepaald niet mee. Vooral als je het ook nog uit je hoofd moet doen, als er niets op schrift staat. Stel je voor dat je niet kunt lezen of schrijven.. Ook dat komt regelmatig voor. Al je kun je dat wel, maar je woont ergens in Lybie, dan is het hoogst onwaarschijnlijk dat je ons Latijnse alfabet kent. Valt niet mee hoor, en als je wat minder aanleg voor talen hebt dan een ander.. Tja.

Ik ben heel blij dat ik ben gegaan, ik heb het leven van de mensen die daar wonen even mogen meemaken. De mensen achter de aanvragen, de procedures en de nummers mogen zien. Want die vergeten we met z'n allen nog wel eens. Wat ik gegeven heb? Ik heb een hartje achtergelaten. Om hen een hartje onder de riem te steken, om te laten zien dat er meegeleefd wordt.

Hebben jullie gehoord van de kinderboekenactie van de Bruna? Zij zamelen tweedehandsjes in voor de kinderen die in de diverse opvangen in Nederland zitten. Mooie actie! Ik ben natuurlijk ook meteen mijn kast ingedoken. Er staat nu een stapel van ruim twintig boeken klaar. Mocht iemand mee willen doen, dat kan nog tot 21 juni.

Laatst was het Weggeefdag. Het was de bedoeling dat je iets leuks inpakte in een doorzichtig cellofaantje, briefje erbij met de tekst: "Voor jou, als je wil." En dan legde je het op een plek waar veel mensen kwamen. Leuk! Mijn pakje, een hanger in de vorm van een hart, legde ik vlak bij de supermarkt voordat ik mijn boodschappen ging doen. Een paar keer tijdens het boodschappen doen naar buiten geloerd, het lag er nog steeds. Maar toen ik naar buiten kwam, was het weg! Wat is dit leuk om te doen. :)

En verder stortte ik geld voor Nepal. Een deel ging naar het Rode Kruis, omdat mijn werkgever dat bedrag verdubbelde. Een ander deel naar een organisatie die zich bezighoudt met het verzorgen van de dieren, want ook zo hebben hulp nodig. Ook Norma's Universum ondersteunde ik met een donatie. Mochten jullie haar niet kennen, zij is zo iemand die je wel moet bewonderen. Om haar doorzettingsvermogen, de manier waarop ze haar leven lijdt, haar keuzes maakt. Beslist niet makkelijk, maar ze doet het. In haar huisje in Friesland ving ze beschadigde en zieke dieren op. De dieren die in onze afvalmaatschappij geen plaats hebben. Doet het niet meer, kan weg, zoals een veulen zonder ogen, een lam met misvormde pootjes en een productievarken. Afgelopen zondag brak er brand uit, meerdere dieren kwamen om, veel dieren raakten gewond. En alles is weg, het huisje is een grote afgebrande zooi. Er zijn nu veel acties opgestart om Norma te ondersteunen, mooi! Bij de grote organisaties hoor je nogal eens iets over een strijkstok. Als je iemand wil steunen bij wie dat zeker niet geval is, dan is Norma een goede keuze.

Ik heb me vandaag getrakteerd op een avond niet koken, ook best fijn. :) Morgen staat er een fijne boswandeling met Miss Anne en ons wandelklupje op het programma. En verder helemaal niets, heerlijk! Iedereen een heel fijn weekend gewenst, kus! M

woensdag 3 juni 2015

Mirjam las in mei

Ben ik weer! In mijn vorige bericht schreef ik toch dat ik ging denken over wat ik deze week ging doen? Denken werd slapen. Zaterdag sliep ik tot half twaalf. Dat heb ik jaren niet meer gedaan. 's Middags heb ik nog een uur liggen pitten en toen was ik er nog niet echt. Zondag nog steeds duf... Of het nu aan de suiker ligt die ik in Marrakech in grote hoeveelheden tot me nam of de koffie, ik weet het niet. Misschien toch het vele wandelen en de imam die me 's ochtends wakker kweelde. In ieder geval heb ik het mediteren weer ingevoerd, dat biedt me rust in de bol. En dat was er de laatste tijd bij ingeschoten. Oftewel, ik voelde me zo goed dat ik het niet nodig meende te hebben. Overmoed...

Maar goed, hierbij de boeken die ik in mei las. Vrij weinig voor mijn doen. :)

  1. Kumari, mijn dochter uit Nepel - Trees van Rijsewijk. Wauw! Deze dame fietste in haar eentje door Nepal, China en Tibet. In Nepal had ze een toevallige ontmoeting met een klein meisje. Dat meisje werd haar dochter. Heel bijzonder! Over doorzettingsvermogen gesproken.. Heel indrukwekkend. Hier meer informatie over Trees en de stichting die zij opzette in Nepal: http://www.tamsarya.nl/ Mocht iemand nog willen doneren...
  2. Een weeshuis in Sri Lanka - Marja van Leeuwen. Nog een boek over een doorzetter! Marja van Leeuwen vloog de dag na de tsunami als eerste met hulpgoederen naar Sri Lanka en niet veel later richtte ze een weeshuis op. Hier kun je haar boek downloaden en kun je meer informatie over het weeshuis vinden: http://www.weeshuissrilanka.nl/index.php?option=com_content&view=article&id=398%3Adigitaal-boek-beschikbaar&catid=57%3Anieuws&Itemid=103&lang=nl
  3. A Fortune-Teller told me - Tiziano Terzani Aan een boek met zo'n titel kun je geen weerstand bieden, toch? Ik kon het in ieder geval niet laten staan.:) Een waarzegger vertelde TT ooit dat hij een bepaald jaar niet mocht vliegen. Anders zou hij dat niet overleven. Okay.... TT was journalist en reisde voor zijn werk door Azië. Lastig om dan niet te vliegen. Hij volgt het advies op en reist per boot, trein en auto. Over dit jaar gaat dit boek. Mooi! http://en.wikipedia.org/wiki/Tiziano_Terzani
  4. Op mijn verjaardag ging ik naar het Beloofde Varkensland, om varkens te masseren en koeien te knuffelen. Geweldig! Ik kocht de Bofkonten Biografie (alle opbrengsten gaan naar de stichting, waarvoor iedereen onbezoldigd werkt, trouwens. Nix geen strijkpaal!), waar alle bewoners een plekje hebben gekregen: http://www.familiebofkont.nl/
  5. Stad van Kaneel - Miranda Innes. Dit boek vond ik in mijn Little Free Library. Leuk als voorbereiding op mijn trip naar Marrakech. Heel bijzonder vond ik het niet, er zijn nu zoveel boeken over dames die huizen in den vreemde opknappen en over alle trubbels een boek schrijven. http://www.literatuurplein.nl/boekdetail.jsp?boekId=519284
  6. 400 boeken van mijn moeder - Joseph Oubelkas. Dit boek las ik ook in Marokko. Niet zo handig... Voor mijn gemoedrust, althans. Joseph wordt opgepakt voor drugshandel en spendeert zo'n vier jaar in een cel. In Marokko dus. Echt vrolijk word je daar niet van. Ik heb mijn koffer dus heel goed nagekeken voordat ik hem meenam het vliegtuig in. :) Ook bijzonder trouwens: op het vliegveld in Nederland werd onze bagage geïnspecteerd door een politiehond. Ook weer een nieuwe ervaring. Voor meer informatie over Joseph en zijn twee boeken: http://oubelkas.nl/
  7. Het meisje in de trein - Paula Hawkins. De bestseller van dit moment. Niet helemaal mijn stijl, maar wel lekker vlot geschreven en best verrassend. :) http://www.vn.nl/Artikel-Literatuur/Het-meisje-in-de-trein-is-de-VNThriller-van-het-Jaar-2015.htm

Dit waren de zeven van mei, op naar juni! Groetjes, fijne avond! X