Mijn diner met Roald Dahl

Best zwaar hoor, het leven van een boekenblogger. De hele week met je neus in de boeken of achter de compu gaat je niet in de koude kleren zitten. Met die hittegolf van laatst zat ik binnen, bij de ventilator, alle gordijnen dicht. En als het koud is, zit ik ook binnen. Vooruit, tussen de middag mag ik even naar buiten, maar dan loop ik naar de Little Free Library hier om de hoek. Boeken brengen en hopelijk iets geschikts vinden voor een interessant blog. Ja, dat heb je als boekenbloggers allemaal voor je lezers over.

De buitenwereld in

Maar af en toe mag ik er echt uit. Dan gaat de joggingbroek de wasmand in, worden de Birckenstocks de kast ingeschopt en gaat de boodschappentas aan de kant. De benen worden geschoren, kek jurkje aan en gaan! Waarschijnlijk niet bijster verrassend, maar vaak heeft zo’n uitje wel iets met boeken te maken. Nu zou ik kunnen zeggen dat ik het nuttige met het aangename verenig (en hey, een mens moet nu eenmaal eten), maar stiekem vind ik het natuurlijk heel erg leuk. En heb ik een makkelijk excuus als ik weer eens zo nodig iets literair/cultureelachtigs moet doen: “Ja, het moet voor Ogma.”

Het Dahl Diner

Dus! In dat kader ging ik zaterdag naar Dahl diner in Nijmegen. Jullie weten het vast, het was 13 september honderd jaar geleden dat Roald Dahl geboren werd. Hij schreef natuurlijk waanzinnig veel, waarvan ontzettend veel hele bekende boeken. Maar wisten jullie dat hij ook een kookboek schreef? Uit dat kookboek werd tijdens het Dahl diner gekookt. Daarnaast werden er verhalen van Dahl voorgedragen. Gaaf!

Diner voor carnivoren

Ik wist het niet, ben tenslotte nooit bij Dahl op bezoek geweest, maar hij bleek nogal ‘vlezig’ aangelegd. Toen ik mailde om te reserveren, meldde ik dat we met een vegetariër en een veganist kwamen. Voor de beleefdheid zette ik erbij dat ik hoopte dat dat geen probleem was. Dat was het niet, het waren namelijk twee problemen. J

Mr. Vegan & Mrs. Vega

Gelukkig viel het wel mee en kon Mrs. Vega gewoon van Maria’s Gazpacho (het recept van een Spaanse nanny van de familie Dahl) genieten. Mr. Vegan kreeg een gewone tomatensoep, ook lekker! Helemaal ingeburgerd bleek eten zonder vlees nog niet, het bedienend personeel bleef ons vleesschotels aanbieden. Niet erg, zo zagen we wel wat het oorspronkelijke menu was, leuk. En onze gerechten kwamen gelukkig ook gewoon.

Voordrachten

En de voordrachten waren geweldig. Dahl was natuurlijk een fantastische verhalenverteller, met dat zwarte randje aan z’n verhalen… Die dan zo lekker onder je huid kruipen. En dan iedere keer weer een verrassing op het einde. Briljant. Van harte Mr. Dahl, dat we tot in de eeuwigheid van je verhalen mogen genieten! Proost!

PS

Jullie kennen het verhaal van de lamsbout? Raad eens wat het hoofdgerecht was…