Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X










maandag 16 juli 2012

Dag 238 Kanniknie syndroom & lazy painters


Een jaar of twee, misschien alweer drie is mijn binnenboel geschilderd. Door een hele aardige, maar wel wat slordige schilder. Toen ik alles naliep, waren er zoveel dingen net niet goed geraakt, gemist etc dat hij nog een hele dag is teruggekomen. Dit is de schuifdeur naar de badkamer. En ja, het binnenste deel was hij vergeten. En ik helaas ook. Niet gezien. Inmiddels heb ik weer een aantal wensen en daarvoor zou hij vorig jaar een keer aankomen. Niet gezien, natuurlijk. Dit is dus nog steeds donkerbruin en ik erger me er iedere keer aan.

Aangezien ik aan het "Kanniknie syndroom" lijd, opgedaan in mijn jeugd door een zeer compente moeder, heb er ik nooit bij stil gestaan dat ik dit zelf zou kunnen doen. Tot mijn lampje! moment. Waarom kan ik dit niet? Omdat ik het nog nooit heb gedaan. Een keer moet de eerste zijn.... En het is maar de binnenkant, ik ga niet meteen aan een kast oid beginnen. Aan de bak dus! En dit is het voorlopige resultaat. Plenty of druipers, haren in de verf, te veel verf gepakt. Maar het is wel wit. En dit is pas de eerste laag. Morgen verder!

3 opmerkingen:

  1. Hadsjikideeeeej en het begin is er, druipers morgen licht wegschuren, een goede kwast kopen due verharen minimaal en iets minder verf op je haren dompelen en.......er is een nwe hobby geboren!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. oooooooooo, de haren van de kwast!! duurde ff voordat dat kwartje viel... dank voor de tips! :)

      Verwijderen
  2. EN JE HEBT HET ZELF GEDAAN! Super, Mirjam! Hier hebben we hetzelfde probleem. Mijn man zei zelf op zijn eigen bruiloft bij de openingsdans: 'Ik heb van mijn vader geleerd, dat wanneer je het zelf niet kunt, het moet overlaten aan mensen die het wel kunnen.' Gelukkig komt hij er steeds vaker van terug, en probeert hij zelf ook klussen te doen thuis. Ikzelf ben er wel zo een, van: als een ander het kan, waarom zou ik het niet kunnen? Eens moet de eerste keer zijn...

    Succes ermee!

    BeantwoordenVerwijderen