Be open to whatever comes next. Dat was wel het thema van mijn
weekend.
Afgelopen vrijdag ging ik op retraite. Althans, ik was te gast bij de
Clarissen in Nijmegen. Vorig jaar deed ik het Orientatieweekend in Velp bij
Grave en dat was geweldig. Zo rustgevend, zo warm. Vooral de stilteperiodes
vond ik heerlijk, daarom besloot ik dit jaar naar de Clarissen in Nijmegen te
gaan, voor een stilteweekend. Werd het toch geannuleerd… Balen! Voorheen zou ik
waarschijnlijk in stilte hebben gebaald en het maar gelaten hebben, maar nu
niet. Dus een mail gestuurd met de vraag om alternatieven. En ja hoor, ik kon
als gast zonder programma komen. Dus geen groepsafspraken en opdrachten, maar
alle tijd aan mezelf. Of ik dat wilde. Ja, graag!
Zo stond ik vrijdag met m’n boeken en m’n schrijfschrift op
de stoep van “De Bron”. Zuster Maria verwelkomde me. Aankomend jaar hoopt ze haar 70-jarig jubileum te vieren, ze trad in
1946 in
in het klooster. Ze is dan ook bijna negentig. Ik rolde bijna van m’n stoel toen
ik dat hoorde. Zo ziet ze er namelijk niet uit! Op wat gehoordingetjes na is ze
ook nog super van gezondheid. Als je zo toch oud mag worden..
De Bron zit op een bijzondere plek in Nijmegen. Aan een hele
drukke weg, letterlijk midden in de samenleving. Als je binnenkomt, is het echter
heel rustig. De tuin is een oase van rust, hoewel deze ook tussen allerlei
Nijmeegse huisjes ingepropt zit. Ook bij de Clarissen is de sfeer fantastisch, heel warm en
hartelijk. Zo werd me aan het einde van het diner een appeltje aangeboden. Kon
er niet meer in. Neem maar mee naar je kamer. Okay. Of ik een bordje en een mes
wilde? Nee, dank, lukt zo wel. Daarna kwam de volgende: of ik een mesje wilde.
Nee, dank. J
En daarna nog iemand… Kortom: ik voelde me heel erg welkom.
Omdat ik geen programma had, kon ik helemaal zelf bepalen
wat ik de afgelopen dagen deed. Hoewel ik het wel zo netjes vond om niet alleen
bij het eten te verschijnen. Daarom deed ik mee aan een groot deel van de
kerkdiensten en nam ik zelfs deel aan bijbelstudie! Tja, als een 90-jarige met
twee glimoogjes en een grote smile vraagt of je meedoet, kun jij dan weigeren?
Ik niet. Het was nog interessant ook! Ook de kerkdienst van vandaag was
voor mij heel anders dan anders. Niet dat je mij nog vaak in de kerk zult vinden, de keren dat ik er
ben, zit ik er uit respect voor een ander. De dienst verliep
een heel eind zoals ik gewend ben. Totdat het brood en de wijn op tafel kwamen.
Vier glazen? Jep, iedereen deelde mee. Alle glazen gingen rond, samen met een
doekje. Het brood werd per twee gebroken. Je deelde jouw stuk dus in twee stukken en
gaf het aan je buur. Aan het einde van de dienst wenste iedereen elkaar de Vrede.
Zou ik zomaar aan kunnen wennen!
Dat klinkt écht bijzonder!
BeantwoordenVerwijderenThanks! Dat was het ook. :) Een weekend zonder verplichtingen, niemand om rekening mee te houden, doen waar je zin in hebt... Heel fijn!
VerwijderenWat goed dat je dit gedaan hebt en met ons deelt. ik vond het bijzonder om te lezen!
BeantwoordenVerwijderenIk kan het iedereen aanraden en ik ga ook zeker een keer terug. Het programma vorig jaar was ook goed, je wordt dan meer aan het denken gezet. Maar dit was ook heerlijk, echt een warm nest.
VerwijderenMooi!!!
BeantwoordenVerwijderenDankjewel! :) Het is echt een aanrader, als je een keer de kans krijgt....
VerwijderenWat bijzonder dat je dat gedaan hebt! Ik heb na mijn eindexamen een half jaartje bij nonnen gezeten (ze runden een blijf-van-m'n-lijf-huis en een creche waar ik dan werkte). Ik heb ze vorig jaar nog eens opgezocht en kon toen veel meer respect opbrengen voor hun manier van leven dan toen ik een rebelse tiener was.
BeantwoordenVerwijderenHaha, ik denk ook niet dat ik veel respect had kunnen opbrengen in mijn pubertijd. Nu was het heel fijn. Aanrader!
Verwijderen