Wanneer deed jij voor het laatst iets nieuws? Deze vraag zette me aan het denken. Nu is dit wel een jaar waarin alles anders dan anders is, maar het is ook weer niet zo dat ik de hele tijd nieuwe dingen doe. Ik moest zelfs flink nadenken over mijn laatste eerste keer. Ik ben mijn nieuwe eerste keren maar eens gaan bijhouden. Ik deel ze graag met jullie.
|
Koffie van Bialetti |
Koffie!
Voor de allereerste keer in mijn leven maakte ik koffie met een Bialetti. Ik kocht 'm een tijdje terug in de kringloop, alleen geen idee hoe zo'n ding werkt... Dus toen de Lidl 'm verkocht, heb ik daar de gebruiksaanwijzing staan lezen. Handig! Achteraf had ik natuurlijk ook YouTube aan kunnen slingeren, maar goed, niet aan gedacht. De eerste keer was behoorlijk spannend, zou de koffie wel te drinken zijn? Maar hij was heerlijk en nu zet ik iedere dag een bakkie. Lekker!
|
Op auditie bij Dedicon |
Auditie
Onlangs deed ik voor het eerst auditie. Spannend! Ook omdat ik dit al jaren wil doen. Wat als ik niet goed genoeg zou zijn? Ik deed dus auditie bij Dedicon, om als vrijwillige voorlezer aan de slag te gaan. Dedicon verzorgt audioboeken voor mensen met een leesbeperking. De auditie vond plaats in een echte studio, compleet met koptelefoon en microfoon. Het viel nog niet mee, want het is niet zomaar voorlezen. Nee, in feite is het acteren. En das behoorlijk uit de comfortzone.. De mijne, in ieder geval! Binnenkort meer over deze uitdaging!
|
Mijn Art Journal |
Art Journal
Ik ben een art journal begonnen! Na de workshop
De schoonheid van imperfectie was ik zo enthousiast over het schilderen, dat wilde ik ook gaan doen. De penselen, verf en krijtjes waren zo in huis gehaald, net als een boekje waarin ik mijn creativiteit de vrije loop zou laten. Alleen dat begin he? Dat lukte maar niet. Misschien toch angst voor de lege pagina? Nu vond ik een oud Frans boek in mijn Little Free Library en dat heb ik omgedoopt tot mijn art journal. Iedere dag ben ik nu aan het kliederen en ik vind het geweldig. Sommige dingen zijn mooi geworden, andere pagina's vallen wat tegen. Maar goed, Het Hoeft Niet Perfect. Ik hoef alleen maar te genieten.
Naakt bij de Postbode
Nee, hiervan geen foto. ;) Zo not done, om in je nachtpon de deur open te doen! Ik hoor het mezelf nog zeggen tegen de buuf. Scheelt misschien dat zij in een keurige pyjama de nacht doorbrengt en ik zeker de zwoele zomernachten commando in m'n bedje lig. En toen hadden we opeens een andere postbode. De vorige kwam altijd tussen elf en een, perfecte tijd. Maar deze komt tussen acht en tien, das vroeg! Laatst lag er een briefje in de bus: postbode gemist. Vreemd, want niets besteld. De volgende dag zou de postbode weer komen. Geen idee hoe laat, de track & tracecode werkte niet. Handig. En ja hoor, de volgende dag meldde de postbode zich weer. Om half negen! Maar ja, je bent nieuwsgierig of je bent het niet. Dus.. De deur op een kier opengedaan, hand door de kier gewrongen, met een oog vriendelijk naar de bode gelachen. Fijne dag, hoor! Misschien dat hij de volgende keer ook een ontbijtje wil bezorgen?
Dit waren mijn eerste keren. Nu ben ik natuurlijk erg benieuwd naar die van jullie. Wie doet er mee?
Ik ga straks voor de eerste keer in mijn leven door de tunnel EN voor het eerst in een bedstee slapen. Ben erg benieuwd naar de pagina's in je artjournal.....misschien verdient het voorval met de postbode ook een eigen pagina???
BeantwoordenVerwijderenDat heb ik ook nog nooit gedaan! Heb je wel al eens links gereden? Lijkt me zo niet fijn.. Ben heel erg benieuwd naar je verhalen!! X
VerwijderenWat leuk, die auditie, ben benieuwd hoe het is afgelopen. Zo'n artjournal klinkt ook gaaf!
BeantwoordenVerwijderenJa, ik maak er een sport van om elk jaar wel een paar dingen voor het eerst te doen.
Dit jaar:
- heb ik voor het eerst een middag meegedraaid als taalvrijwilliger bij Café NL, waar nieuwe Nederlanders hun conversatie oefenen;
- ben ik voor het eerst in mijn leven 's nachts in nachtpon en badjas de straat opgegaan om bij mijn buren aan te bellen, die om 3 uur 's nachts nog kabaal maakten;
- heb ik voor het eerst in een klipper op de Waddenzee gevaren (er was wel een kapitein hoor, maar ik heb ook een klein stukkie gestuurd);
- heb ik (tijdens een vakantie voor mensen met verstandelijke/fysieke beperkingen) een blinde gast elke avond geassisteerd bij het uitdoen van haar kunstogen (ze moesten dan in een bakkie met gedestilleerd water), en elke ochtend bij het weer indoen.
Vooral dat laatste was een vreemde ervaring, maar helemaal niet zo eng als het klinkt.
Voor de komende tijd staan er nog meer eerste keren op stapel:
- 'gangmaker' worden bij het Danspaleis (die draaien in bejaardentehuizen plaatjes met muziek van vroeger, ik ga helpen de ouwetjes de dansvloer op te krijgen);
- de lindy hop leren (dans uit de jaren 20/30);
- zangles volgen;
- met kinderen goudsbloemzalf maken en pizza bakken op de schooltuin.
Hé, door jouw blog voel ik meteen ook weer bloginspiratie, dankjewel! ;-)
Grappig, ik dacht net hoe eng ik dat wel niet vond, die kunstogen en toen las ik je commentaar!. Wat gaaf dat je ieder jaar iets nieuws doet, ik wil daar ook meer op gaan letten. Meer doen dus. Ga je de lindy hop in stijl doen, dus in de kleding van die tijd? Lijkt me helemaal geweldig! Die nachtpon/ochtendjas heb ik wel eens gedaan, hoewel het bij mij half 12 was en een klussende buurman. Heb nu al zin in jouw blog! :)
BeantwoordenVerwijderenAch, zoveel inspiratie, en zo weinig tijd/rust om te schrijven... Maar dat bloggen komt wel weer. Ideeën genoeg in ieder geval...
VerwijderenVeel van die eerste keren komen natuurlijk ook gewoon op je pad (zoals ik het schreef lijkt het net of ik van tevoren bedacht: 'laat ik dit jaar nou eens iets nieuws doen en iemand helpen met het uitdoen van haar kunstogen'). Maar op het moment dat je het doet realiseer je je wel: 'Dit is weird, dit heb ik nog nooit gedaan.' Het was trouwens een heel bijzondere vrouw, ik was onder de indruk van haar kracht en levenslust, en wat ze allemaal kon en durfde, ondanks haar handicap. Heb heel veel lol met haar gehad, we hebben samen veel gezongen.
Overigens ben ik nog een hele belangrijke eerste keer vergeten: ik heb pas voor het eerst liedjes van Brigitte Kaandorp gespeeld op de ukulele, iets wat ik al heel lang wilde kunnen.