Holiday in de Kaza

Vakantie! Het blijft toch erg fijn. Ik had weer allerlei plannen, door mijn verkoudheid heb ik die toch maar voor een deel laten varen. Niet erg, lekker lui in de Kaza is ook aangenaam!

 

Ach, en dat lui is dan ook nog relatief. Er werd in ieder geval plenty of coffee gedronken. Helaas geen Belgische cappucino meer..

 

 

Ook met de pepernotenverslaving ging het prima. Laatst had ik de kaneelversie, ook vurrukkuluk.. Net als de truffelvariant. :)

 

 

Ik ging naar de schoonheidsspecialiste, nice!

 

 





Ik was weer eens in Nijmegen, waar ik deze pompoen-zwartebonenburger nuttigde in een nieuw biologisch, veganistisch tentje. Ook heel nice!

Ik wipte even (nou ja..) binnen bij Ieder z'n Vak, dat zit net naast het vegatentje. Bij Ieder z'n Vak kun je je werk tentoonstellen, je huurt dan een stelling (een vak) in de winkel. Het aanbod is daardoor heel gevarieerd, ik zag prachtige tassen (nietnodig, nietnodig, nietnodig...), heel gaaf gepersonaliseerd aardewerk en hele leuke jurkjes. Niet in mijn maat. ;) Ik kocht er dit mooie appeloventje. Het werkt supersimpel. Onderin doe je een waxinelichtje, bovenin een appeltje. Dat appeltje schil je en je haalt het klokhuis eruit. In het gat dat daardoor ontstaat, doe je allerlei lekkers. En bakken maar! Een puntje: het is dan wel handig om niet te grote appels te nemen. Het blaadje dat naast het oventje ligt, nam ik mee uit Belgie. Love it!

En verder.. werkte ik aan dit blog, ik vond het tijd voor een nieuwe opmaak. En ik was bezig met een heel tof nieuw project, waar ik ontzettend veel zin in heb. Waarover later meer. :)

Dan wens ik jullie nog een heel fijne zondagavond, geniet ervan! Liefs, M

Uitwaaien enzo

Ooit, in een ver en donker verleden was ik in Brugge. En daar had ik de lekkerste cappucino ever. Met slagroom. En dan niet van dat slappe spul uit een spuitbus, maar de echte. Van dat dikke spul, waar iemand wel een kwartier op heeft staan zwoegen. Of een machine, vooruit. :) De afgelopen dagen was ik aan de Belgische kust en wat heb ik op? Juist. Iedere dag genieten van het buitenlandgevoel. Hebben we thuis niet!

 

 

Ik ging om uit te waaien aan de kust om en Miss Creatuurtje te zien. Op weg naar De Haan, op de regenachtige ring van Antwerpen, samen met heel veel truckchauffeurs, had ik wel fantasieën over andere kusten. Van die stranden waar je in oktober wel in je bikini kunt lopen. Zonder winterjas en laarzen. Toch eens over nadenken voor volgend jaar. :) Maar goed!

 

Trui aka Miss Creatuurtje speelt binnenkort in een musical voor het goede doel. Heel erg gaaf! Ik mocht mee naar de repetitie. Die was in een oude loods, een heel mooie en koude locatie. Van te voren kreeg ik al de waarschuwing: warme kleding aandoen! Okay... Toch maar wat aanschaffen dus. Want al die jurkjes, leuk, maar niet warm. Super om dit mee te mogen maken. Ik had mazzel, dit was de eerste keer dat de hele voorstelling in een keer werd gerepeteerd. En het was tof! En, ondanks de blowers, koud. Heel koud!

 

 

Donderdag deden we een wandeling door en om De Haan. De wandeling had een bijzonder hoog uitwaaigehalte, mission accomplished dus. We zagen ook prachtige schelpjes, zoals dit lieve hartje. U kent het gezegde: "De Goden niet verzoeken?" Niet zo handig om te zeggen dat het zo fijn is dat het niet regende. Zucht. De rest van de wandeling werden we van boven gezegend. ;)

 

 

Ik liep ook nog een labyrint! Het mooie van een labyrint is dat je altijd in het midden komt en je verdwaalt nooit. Tijdens het lopen had ik een paar aha-momenten, daar kan ik wel iets mee. Zo mooi, op het moment dat ik vond dat het labyrint wel een keer afgelopen mocht zijn, was ik bij het einde. Timing!

 

 

En dan gingen we ook naar een Open Atelier Dag van lokale kunstenaars. Dit kunstwerk vond ik erg mooi, de meeste andere... Not so much. Kunst is natuurlijk emotie en je hoeft het niet te snappen of mooi te vinden, maar.... Er hingen veel dingen die ik niet aan mijn muren wil. Ben niet zo van het hele expliciete. ;) En de Belgische grondwet, in een nieuwe, kunstzinnige taal geschreven, hoeft van mij ook niet zo. Wel heel knap gevonden! Dit kunstwerk met de spiegel gaat over de vluchtelingenproblematiek.

 

En dan zit ik nu in m'n Familie Veerkamp pyjama op de bank, met een iets minder fijn souvenir: een fikse verkoudheid. Nou moet ik niet mauwen, want ik ben al zo'n vijf jaar niet meer verkouden geweest. Daardoor is het wel weer even wennen. Ik heb me vanmiddag naar de drogist gesleept: "Ja lieverd, ik weet hoe neusdruppels werken en paracetamol ook. Aardig dat je het vraagt." Dus.. We doen hier even rustig aan.

 

O ja, ik schreef weer een blog voor Cardcetera, dat vind je hier: http://www.cardcetera.com/index.php/2015/10/gastblog-mirjam-de-miss-down-under-kaartenset/?lang=nl Deze keer gaat het over de Mirjam Down Under kaartenreeks en het verhaal achter mijn schoenenverslaving. Ga je even kijken?

 

Iedereen een heel fijn weekend gewenst, geniet ervan! X

 

<script>
  (function(i,s,o,g,r,a,m){i['GoogleAnalyticsObject']=r;i[r]=i[r]||function(){
  (i[r].q=i[r].q||[]).push(arguments)},i[r].l=1*new Date();a=s.createElement(o),
  m=s.getElementsByTagName(o)[0];a.async=1;a.src=g;m.parentNode.insertBefore(a,m)
  })(window,document,'script','//www.google-analytics.com/analytics.js','ga');

  ga('create', 'UA-69100109-1', 'auto');
  ga('send', 'pageview');

</script>