Vasten - eten & schrijven

Hallo allemaal! Dank voor jullie leuke reacties op mijn vorige blog over de vasten. Qua eten gaat het best goed. Alleen 's avonds in het weekend.... Dan vind ik het best lastig. Ik mis m'n vino en choco dan behoorlijk. Daarom heb ik maar studentenhaver en gedroogde vruchten ingeslagen. Ook best lekker. Tja, het echte werk vind ik nog steeds lekkerder. :) Vorige week had ik eters en dat zijn echte toetjesmensen, voor hen had ik dus ijs ingeslagen. Geen hele grote bakken, maar er bleef toch over. Ik heb trouwens lekker meegepeuzeld. In eerste instantie was ik van plan om braaf met een bakje yoghurt erbij te gaan zitten, maar dat plan heb ik snel laten varen. :) Tja, die restjes... Die zaten een paar dagen later in mijn buik. Weggooien is tenslotte ook zonde. Vrijdag had ik een verjaardag, dat heb ik op een kop thee en een cola-light gedaan. De hapjes bestonden uit chips en nootjes, die heb ik braaf laten staan. Dat kostte me ook helemaal geen moeite, ik weet waar ik het voor doe. Hoewel een blokje kaas ofzo best lekker was geweest. Maar ja, dat werd me niet aangeboden! ;) Over het algemeen ben ik best tevreden over mezelf.

Met het schrijven gaat het goed! Tot nu toe heb ik bijna iedere dag nog kunnen schrijven en als het me een keer niet lukt, dan is dat niet erg, dan haal ik het op zondag in. Voor degenen die meer willen weten over deze schrijfreis, kijk dan eens hier: Liefde kent veertig regels. Kijk zeker bij dag acht, daar staat een prachtig gedicht van Peter Blum, in het Zuid-Afrikaans. Bijzonder! Inmiddels heb ik het boek binnen en ben ik ijverig aan het bijlezen. Tot nu toe vind ik het prachtig. De hoofdpersoon, Ella, een echtgenote, moeder en huisvrouw van veertig leidt haar leventje volgens het bekende stramien, echt iedere week is hetzelfde. Totdat ze in haar nieuwe baan een manuscript te lezen krijgt. Dat manuscript verandert haar leven.. Zodra ik het uit heb, zal ik er meer over schrijven, maar zoals ik al aangaf, vind ik het tot nu toe prachtig. Het speelt zich af in 2008, in Amerika en in de dertiende eeuw, in Konya, Turkije. Later meer!

O ja, die slang? Dat is mijn laatste aankoop in de strijd tegen de kattenkak in de tuin. Katten schijnen bang te zijn voor slangen, of ze nu echt zijn of niet. Dus toen ik deze voor het wereldbedrag van 20 centen tegenkwam bij de kringloop, kon ik 'm niet laten liggen. Hoewel hij eigenlijk te leuk is voor in de tuin.. Maar ja! Ik had me trouwens ook voorgenomen om minder vaak te kringen tijdens de Vasten. Ook in dat opzicht is wat matiging niet verkeerd. Tja..... Nog niet gelukt. Ik moet ook niet te veel tegelijkertijd willen, toch?

Ah........ Het zonnetje is hier eindelijk doorgekomen. Ik hoop dat jullie er al langer van hebben kunnen genieten. Veel liefs! X