Niets nieuws onder de zon, in de kast en veel meer tijd. Hoop ik.

Laatst las ik het artikel van Volkskrantcolumnist Asha ten Broeke over haar koopverslaving en realiseerde me dat ik er ook klaar mee ben. Weer klaar mee ben. Het nutteloze kopen van van alles en nog wat, de ondoordachte aankopen, maar met name het zoeken naar die spullen. Zonde van mijn centen en vooral: zonde van mijn tijd. Ook omdat ik wel uren op het wereldwijdeweb doorbreng, maar vaak alleen maar om te kijken. Zodra het tijd wordt om iets daadwerkelijk te kopen, sluit ik de site af. Nog even nadenken. Is dit wel wat ik wil? Perfectionisme op koopgebied, zoiets.

Koopverslaving?

Het is niet zo dat ik alles maar koop wat los en vast zit. Gelukkig niet. Het is lang niet zo erg als jaren geleden, toen ik nog nieuwe schoenen kocht omdat de oude gepoetst moesten worden. Erg he? Als ik me verveelde, ging ik linea recta naar de boekhandel. Kon ik niets vinden wat me echt aansprak, toch kocht ik wel weer een boek. In boekhandels kom ik nog amper, en als ik er wel ben, is het vooral 'kijken, kijken, niet kopen'. Want hoe mooi de boeken ook zijn, over een paar jaar liggen ze er ook nog wel en dan voor een fijner prijsje. De nieuwprijs wil ik er gewoon niet meer voor betalen.

Dahag tijd

Wat me nu vooral tegenstaat, is de indirecte prijs die ik betaal. Oftewel, de tijd die ik aan de zoektochten spendeer. Bij weer een webshop met al die leuke spulletjes die ik beslist niet nodig heb, maar wel leuk vind om te kijken. Inspiratie opdoen, zoiets. Waardoor ik toch weer, huppekee, makkelijk een dikke 60 minuten verder ben. En dat voelt bepaald niets als quality time.

Niets nieuws onder de zon

Klinkt bekend? Hier heb ik het toch al vaker over gehad? En begin van dit jaar ging ik toch weer opruimen? Klopt allemaal. Alleen lukte het niet. Ik wilde echt die 15 minuten per dag weer aan de bak en hoewel ik zeeën van tijd zou moeten hebben, kwam het er niet van. Andere prioriteiten. Druk in m'n hoofd enzo. Tijd voor een nieuwe ronde!

Niets nieuws in de kast

En waaruit bestaat die nieuwe ronde? Zes maanden ga ik niets nieuws kopen. Het lijkt me heerlijk, niet iedere dag internet afstruinen voor dat ene leuke jurkje, geen keuzestress, plenty of time over voor de echt leuke dingen van het leven. Want daar gaat het me om, meer echte tijd voor mezelf. Natuurlijk zijn er uitzonderingen, ik zal toch moeten eten en drinken en als de wasmachine gaat hemelen, zal er een nieuwe moeten komen. Geen idee waar de dichtstbijzijnde wasserette zit en om nu maanden bij de buren op de stoep te staan met mijn vieze ondergoed... Uiteraard wordt er dan wel eerst een reparatiepoging gedaan. En ik realiseer me dat ik voor een tweedehandsje kan gaan, maar goed, dat zien we wel als het zich voordoet. Voorlopig ga ik ervan uit dat al mijn bezittingen zich in dermate goede staat bevinden dat ze nog heel lang meegaan. Fingers crossed!

Creatief

Ook maak ik een uitzondering voor creatieve dingen. Dat wordt dan weliswaar nieuw voor mij gemaakt, maar ik steun daarbij wel een kleine ondernemer / creatieveling en dat vind ik wel okay. Dat wordt wel opletten, want het is niet de bedoeling dat ik dan heul lang bij die gezellige ondernemers virtueel ga buurten.

Kringloopgeluk

En dan de kringlopen... Ook best een uitdaging. Afgelopen week bezocht ik er weer een paar en van een kant vind ik dat geweldig, vooral als ik een fantastische aankoop vind. Die rush... Die blijft fijn. Van de andere kant merk ik dat het me ook veel energie kost. De meeste kringlopen staan natuurlijk ontzettend vol en ik meen toch dat ik een fantastische vondst moet doen. Ik ben er nu toch, zoiets. En als die fantastische vondst niet lukt, nou ja, dan mag er soms ook wel iets anders mee. Van een iets minder kaliber. Ook dat wil ik niet meer. En het is niet de bedoeling dat het kringlopen het surfen gaat vervangen.

Aan de slag!

Nu gaat het niet kopen en het opruimen bij mij meestal samen en daarom ga ik ook weer declutteren. 15 minuten per dag ga ik aan de slag. Sterker nog, ik ben al begonnen en het voelt goed! Daarover in een ander log meer. U hoort nog van me. Fijne week!

Over heel veel kringlopen en cadeautjes

Laatst organiseerde Lien een Minithriftshopswap. En als Lien iets organiseert, dan weet je dat het tof wordt!* Een miniwatte? Een swap van drie items, die door de brievenbus kunnen en allemaal minder dan een Euro hebben gekost. Ah...

Vol goede moed en kooplust toog ik naar kringloop nummer een. Nix. Echt helemaal nix hadden ze. Ja, een hele hoop troep. En beslist niet onder een Euro. Kan gebeuren, op naar kringloop nummer twee. Zelfde verhaal. Duur, niet leuk. Gelukkig hebben we in de regio genoeg kringloop. Nummer drie, een kringloop waar ik nog nooit geweest was. Ik kan jullie ook verzekeren, ik zal er ook nooit meer komen. En toen... een nieuwe kringloop. Jippie-a-jee! Schoon, netjes, leuke spullen. Een nadeel: ze sorteren hun boeken op kleur. Das leuk voor thuis lieve mensen, maar wij bezoekers wensen dat u de boeken op alfabet sorteert. Dank.

Een paar van mijn vondsten:

 Te harig, te groot en te duur. En wat moet je ermee? Maar wel grappig!

Macramé is wel weer helemaal hip, maar ik durfde het toch niet aan...  

 Geweldig, toch? Past niet door de brievenbus, maar heerlijk retro!

Ik was op slag verliefd op de Range Rover van Sindy3. Maar ja, ook deze past niet door de brievenbus en aangezien ik m'n kont er never niet nooit in

gewurmd krijg... 

Wat kreeg m'n swapmaatje wel?

 Enveloppen! Zelfgeknutseld, uit een boek van de kringloop uiteraard. 

Ik vulde de enveloppen met wat aardigheidjes. En een brief uiteraard.

 En dit stuurde ik. Wat het is? In eerste instantie had ik geen idee. Een klein kussentje ofzo? Na wat tijd viel het kwartje. Een boekencoverachtigding! Ik viel voor het stofje en ach, best grappig toch, om iets te krijgen waarvan je niet weet wat het is? Inmiddels heeft Ingrid de swap ontvangen en ze is het met mee eens dat het een cover voor boeken is. Fijn!

En omdat Ingrid tijdens de vorige Kitsch in de Keet hoofd-kok was, vond ik dit tegeltje erg toepasselijk.

En dit kreeg ik! Alleen de envelop was al een feestje. Zien jullie Miss Anne in haar busje zitten? Superschattig, toch? En dan zat er een pakketje heel lekkere thee in, met uitlekbordje (of hoe heet zoiets?), kaarten en heel veel recepten voor smoothies & sappen. Daar ben ik al meteen enthousiast mee in de weer gegaan. Ingrid heeft me zo goed bestudeerd, zo lief! Nogmaals heel erg bedankt swapmaatje! En Lien natuurlijk ook, voor de gezellige organisatie!

*9 juli organiseert Lien weer een Kitsch in de Keet, komen jullie ook?

Kerst in November

Er was weer Kitsch in de Keet! Afgelopen zomer deed Lien al* haar kringloopaankopen in de verkoop in haar befaamde Keet / Pipowagen. En dat was ontzettend gezellig. Uit het hele land en zelfs van over de grenzen kwamen de bezoekers naar haar evenement. Dat smaakte naar meer. En naar warme chocolademelk, glühwein en marshmallows. Oftewel, Kerst in de Keet!

Dus stapten Mirjam & Mirjam gisteren weer in de Ka en zakten af naar het diepe Zuiden. Hoewel deze Mirjam principieel tegen White Christmas, kerstbomen en mistletoe is voordat onze Goedheiligman weer naar zijn Spaanse villa vertrekt. Maar goed, tradities zijn er om verbroken te worden. Of zoiets. En, er werd geld opgehaald voor een goed doel, de zielige hondjes in Griekenland. Tijdens de Geefmaand nog wel!

Aan zo'n lokroep moest natuurlijk wel gehoor worden gegeven. Dus, zakken voer, cadeautjes voor in de grabbelton en bakspul mee. Alles voor de Griekse adonissen op vier pootjes! Die grabbelton (voor volwassenen overigens) was trouwens een gigantisch succes. Echt, wat een aantrekkingskracht heeft zo'n ton met cadeautjes. Voor slechts 50 cent kon men in de ton duiken en er de meest waanzinnige cadeaus uit opvissen. Ik had 'm wel helemaal willen leegtrekken! Mocht niet. Ik heb dus maar staan meegenieten met de andere enthousiastelingen. Of die daar nu blij mee waren of niet. ;)

Mocht iemand zich nu afvragen waar deze omslag opeens vandaan komt, want als er iemand is die niet van dit soort evenementen houdt... Klopt! Althans; ik houd niet van mensenmassa's, schermutselingen om de beste vondsten en ellenbogen die overal in gedouwd worden. In andermans tempo langs allerlei troep schuifelen die je helemaal niet nodig hebt, veel te duur vreten waarvan mijn bloedsuikerspiegel (en daarmee mijn humeur) allerlei kanten op gaat en ander gezellig samenzijn met allemaal huiswijven. En dan heb ik het nog niet over de pijn in m'n rug. Maar zo'n evenement was het dus niet! Dit was gezellig, met oude en nieuwe bekenden. De wereld (en jurkjes) doornemen bij het kampvuur, onder het genot van een hap en een drank.

En dan nog een reden voor deze gezelligheid. Laten we wel wezen, wij, Nederlanders van onder de grote rivieren zijn gewoon gezellig. Met ons kun je lachen, ook al versta je ons soms niet. Ook dan zijn we de beroerdsten niet, we doen gewoon aan ondertiteling. CD van Bert en Ernie in de speler en swingen maar! En ook zo tof: binnenkort komt er weer zo'n gezellig evenement. Deze keer niet in het sjoene Limburg, maar in ons keimooie Brabant. Nieuwsgierig? Kijk hier maar eens: http://www.feelgoodshopevent.nl/ Maar vandaag gaan we eerst nagenieten, heerlijk, met een flinke bak thee op de bank!

*Gelooft U het? Ik niet, hoor.

De Biokokkin deelt haar succesnummers

Ook zo'n hekel aan mensen die vurrukkuluk eten klaarmaken en dan net doen alsof het nix voorstelt? Irritant toch? Ook die opmerkingen van "Och, ik heb maar iets bij elkaar gegooid, het werkt wel, geloof ik." Yeah, right! Nu moet ik bekennen dat ik ook zo iemand geworden ben.. Erger zelfs, ik maak ook nog foto's van het eten dat ik bereid. Ik kan er nix aan doen, het is echt niet moeilijk, zelfs erg leuk om te doen. Om jullie te laten zien dat less echt more is, deel ik vandaag een paar van mijn succesnummers. Enjoy!

 

Dit zijn mijn dubbelgedopte tuinbonen. O, wat had ik vroeger een hekel aan deze bonen. Stinken! Vorig jaar heb ik ze een keer op de gewone manier klaargemaakt. Het enige wat ik lekker vond, was de kaassaus. Dit jaar had ik iets gelezen over dubbeldoppen. Je haalt de bonen eerst uit hun grote jasje, dan blancheer je ze. Daarna haal je ze uit hun tweede jasje. Dat gaat heel makkelijk, gewoon met je vingers of een mesje. Daarna kook je ze nog en serveer je ze bijvoorbeeld met pasta en een kaassaus. En dat is lekker!

 



Mijn heksensoep! Gewoon een uitje en een courgette in kleine stukjes, peper erbij en wat knoflook. Liter bouillon erbij, laten koken en daarna met de staafmixer aan de slag. Makkelijker kan niet. Kan ik jullie mooi meteen mijn kringloopgelukje laten zien. :)

 

Deze is zo makkelijk en superlekker! Je snijdt een variëteit aan groentes in stukken. Ik vind courgette en de gele en rode paprika's het lekkerst. Die gril je met olie en rozemarijn. Heerlijk met spaghetti. En ja, dit is het hele recept. :)

 



 

 Dit is mijn nieuwste lievelingsrecept, frieten van pompoen en wortel. Je snijdt de groentes in stukken, je hoeft de schil niet te verwijderen van de pompoen, ideaal. Je mengt de groenten met olijfolie en de kruiden die je lekker vindt. Ik heb er deze keer knoflook, cajun en peper bij gedaan. Daarna gaat alles ongeveer een half uur de oven in. En dan is het smullen geblazen. Echt, dit is zo lekker... *Kwijl*

 

 

Miss Down Under stond ook in de keuken.:) Om te vieren dat de boontjes er weer zijn, maakte ze haar Indonesische boontjes. Lekkur! De bonen maak je de gebruikelijke manier klaar, daar is niets bijzonders aan. De saus daarentegen... Zalig. Je bakt een uitje met wat knoflook, doet daar kokos en sambal bij. Gewoon, zo op het oog / naar smaak. Nog wat ketoembar erbij, beetje doorroeren en huppekee. Easy does it!

 

Fijn weekend allemaal, geniet ervan! X

 



Goud

Wat een fijne dag was het gisteren! Zo een met een gouden randje, letterlijk en figuurlijk. Hij begon voor mij om zes uur, zo.... Het zou een warme dag worden, niet bepaald het beste weer voor Miss Anne. Ook niet voor mij, trouwens. Dan is een rondje op de vroege morgen het beste. En ach, als ik toch zeven dagen achter elkaar om vijf uur op kan staan... Dan moet zes uur zeker lukken. Jaja, de helweek werkt door! :) Ziehier het Graafsche platteland! Ik blijf het mooi vinden.

 



Anne vond dat ze ook wel weer een keer in ons digitale huisje mocht verschijnen. Groot gelijk meis! Ze heeft nu, heel charmant, weer een derde oog. Geen idee wat ze gedaan heeft, maar het was opeens rood en dik op haar koppie. Daarna werd het een korst, die Zuster Mirjam er vakkundig afgepulkt heeft. Waarna deze mooie plek verscheen. De fotoshoot met de echte fotograaf hebben we maar weer even uitgesteld. :)

 



 

De familie Gans was zo aardig om even te blijven zitten.

 

Wat een mooie dag was het, he? Hoewel ik vandaag oprecht blij ben met het regenweer, ik gedij daar beter op. Lekker dagje aanpruttelen...

 

En nagenieten! Want samen met Mim ging ik naar Kitsch in de Keet, van Lien. Lien organiseerde een yard sale, met allerlei fijne kringloopgelukjes en aanverwante artikelen, in haar eigen keet natuurlijk. Het had wel wat weg van een bloggersmeetup, want er waren heel veel blogdinnen, zo gezellig! Veel dames die ik virtueel wel kende, maar nog niet analoog. Ook dames wier blogs ik nog niet kende, maar nu wel! Oo, leuk... Bijzonder, hoe zoiets dan gewoon werkt. Iedereen was in een topstemming, overal zag je mensen genieten. Van het mooie weer, het fijne weer, de mooie locatie..  Kortom: een prachtige dag. Dankjewel Lien!

 

Ik ben trouwens mijn #Missdownundergoesto busje vergeten bij Lien... Heel handig! Arm busje, dat wordt nog een hele trip, van Zuid-Limburg naar Grave. Maar hopen dat de bandjes dat houden!

 



 

Ik mocht ook nog kennis maken met de Griek! Ze vond m'n tenen zo woest aantrekkelijk (tja, wie niet), dat ze er prompt met m'n schoen vandoor ging. Dit is de foto van na deze actie, U ziet, dat ik mijn schoentjes nu beter bewaak... Anne was heel graag meegegaan naar het mooie Limburg, maar het was echt te warm voor Mme. Jammer, ze had zo graag kattenkwaad uitgehaald met de Griek! Lekker saampjes aan iets knabbelen (een houten stoeltje ofzo), gezellig tegen elkaar aan blaffen, cakeje scoren.. Of leuk de kipjes opjagen! Het mocht niet zo zijn. Misschien wel zo rustig. ;) Overigens, mocht iemand Mirjam Down Under en haar vurrukkulukke voetjes missen, dan kunt U haar vinden op Facebook. Als Mirjam Down Under. Kind kan de was doen. :)

 

Dan ga ik nog even verder genieten, ik wens iedereen een hele fijne zondag. Geniet ervan! X