Toen ik Miss Anne drie jaar geleden uit het asiel haalde, blafte Mme geen Nederlands. En ik geen Hongaars. Anne leek haar Frans ook te zijn vergeten en dat van mij was nogal roestig. We hadden dus een communicatiedingetje. We kwamen wel een heel eind met de aloude lichaamstaal, maar soms begrepen we elkaar gewoon niet. En dat was best frustrerend, voor ons allebei. Daarom besloten we in therapie te gaan. En eerlijk is eerlijk, het heeft onze relatie goed gedaan. We begrijpen elkaar nu veel beter, vaak hebben we aan een woord genoeg. Ik snap dat Anne het milieu hoog heeft zitten en dat ze daarom af en checkt of het afval goed gescheiden is. Anne begrijpt dat ik in het weekend graag uitslaap. Net zoals in iedere relatie is het geven en nemen. En dat doen we graag. Met liefde!
En mocht iemand denken dat Anne nu moe is: welnee! Ze bekijkt gewoon even de binnenkant van haar oogjes. :)
Tijd voor een nieuwe naam! Een naam die beter verwoordt wat je hier kunt verwachten. Ik blijf koken, lezen en schrijven. Maar ik ga jullie ook wat meer van mezelf laten zien. Mijn mening, visie en levensstijl. In al mijn tinten, zeker niet zwart-wit, wel lekker kleurrijk. De schoonheid van imperfectie. De kleine en toch grote dingen van het leven. Op avontuur in mijn Volkswagenbusje, ga je mee? X
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Haha, geweldige foto!! Jullie zijn me een leuk stel!
BeantwoordenVerwijderenWeer een heerlijk blogje! x
BeantwoordenVerwijderen